Αγαπημένε μου Ρωμαίε,

Είναι η αγάπη τελικά που προκαλεί τόσο πόνο ή το γεγονός ότι πρέπει να ζω μακριά σου; Γιατί να μην μπορούμε να πραγματοποιήσουμε αυτά που θέλουμε; Γιατί όλοι να στέκονται εμπόδιο στον έρωτα μας;
Γιατί ο δικός μας έρωτας να είναι ο »απαγορευμένος έρωτας»; Γιατί να ζούμε με το φόβο κάθε φορά που αγγίζει ο ένας την καρδιά του άλλου;

Κανείς δε μας θέλει μαζί, το ξέρουμε και οι δύο αυτό. Θέλω όμως να γνωρίζεις ότι νιώθω μεγάλη ασφάλεια όταν βρίσκομαι κοντά σου, έστω και πλατωνικά. Όταν η καρδιά σου με αγκαλιάζει, σταματούν τα πάντα και είμαστε μόνο εγώ και συ. Τότε κανείς δεν μπορεί να μας κάνει κακό.

Όταν με κοιτάς μέσα στα μάτια, γίνεσαι ο δικός μου ιππότης. Όταν με αγγίζεις, γίνεσαι η δική μου ασπίδα. Όταν τα σώματά μας ενώνονται, λειτουργούν ως ένα. Όταν μου μιλάς, αισθάνομαι ότι είμαι η πιο όμορφη κοπέλα.

Αγαπημένε μου Ρωμαίε, θέλω να ξέρεις και να θυμάσαι ότι η καρδιά μου εσένα πάντα θα αγαπά, εσένα πάντα θα θυμάται, για ‘σένα πάντα θα χτυπά!

Η Ιουλιέτα σου

Υ.Γ. Πάντα θα θυμάμαι τα πρώτα σου λόγια. »Κάθε βράδυ είμαι εδώ και περιμένω να βγεις στο μπαλκόνι να δεις εμέ να σε προσμένω. Είναι λίγα τα λόγια που μπορείς να μου
πεις. Μα για κάθε λέξη σου εγώ πεθαίνω».

Γιατί η κάθε μία από εμάς είναι μία Ιουλιέτα και όλες μας έχουμε τον δικό μας Ρωμαίο…
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

πηγη