Σ’ επικαλέστηκα, χρόνια πριν, να μου δώσεις μια λύση. Να μου δείξεις ένα σημάδι. Απάντηση έψαχνα να βρω.

‘‘Δείξε μου τι να κάνω’’, σε παρακάλεσα.

Απελπισμένη. Απεγνωσμένη. Δυστυχής.

Στα σκοτεινά είχα καθίσει, με δυο κεριά αναμμένα προσευχόμουν σε σένα. Με μάτια υγρά, από το λαβύρινθο των αποφάσεων προσπαθούσα να βγω.

Χαμένη. Αποπροσανατολισμένη. Φοβισμένη.

Εκείνη τη νύχτα, στο σκοτεινό βωμό, θυσίασα μια αγάπη. Της έκοψα το λαιμό και την πέταξα στη φωτιά να καεί, να εξιλεωθεί, να πεθάνει. Για να μπορέσω να ζήσω.

Κι από τότε δεν το μετάνιωσα. Είχα κάνει το σωστό. Όμως, δεν ήξερα τις συνέπειες της θυσίας. Δεν ήξερα μετά τι θ” ακολουθήσει.

Χρόνια μετά, σ’ επικαλούμαι ξανά. Με τις πληγές επουλωμένες, με την καρδιά έτοιμη να ξαναγαπήσει, να μου δείξεις τον δρόμο το σωστό. Ξανά να με βοηθήσεις, εσύ που έχεις σοφία. Εσύ που γνωρίζεις τα πάντα για μένα.

Δείξε μου τον άνθρωπο που αξίζει. Ένα σημάδι δώσε μου, το φως του για να δω, την αγάπη ν’ αναγνωρίσω. Τον άνθρωπο που θα είναι αληθινός. Αυτόν που ψάχνει ένα φως σαν το δικό μου.

Αυτή τη φορά θυσία δεν θα κάνω. Αυτή τη φορά την αγάπη θ’ αναστήσω.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ. ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ GOOGLE ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Follow @https://twitter.com/pitsiriki1