Η επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια στο Μουσείο του νεοναζί φυγόδικου Αναστάσιου Πάλλη και η χειραψία που αντήλλαξαν οι δύο άνδρες, δεν είναι παρά μια υπενθύμιση της ανεπάρκειας του πολιτικού προσωπικού της χώρας σε όποιο αξίωμα κι αν βρίσκεται. Σ΄ αυτή την ανεπάρκεια καθρεφτίζεται και η σακατεμένη θέληση ενός αδύναμου λαού να αλλάξει την μοίρα του. Για μια ακόμη φορά μας τρομάζει η ιδέα ότι έχουμε και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που μας αξίζει.
Ο Παπούλιας, ο οποίος 3 χρόνια συνυπογράφει το αδιέξοδο μακελειό ενός λαού, δεν μπήκε καν στον κόπο να τσεκάρει το ποιόν του ανθρώπου τον οποίο επισκέφθηκε. Το γεγονός ότι μπορεί να είχαν προηγηθεί υπουργοί οι οποίοι απότισαν «φόρο τιμής» στο νεοναζί Μουσείο του Πάλλη, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την Προεδρική “αφέλεια”.
Οι Έλληνες πολίτες πληρώνουν ένα σκασμό προσωπικό για τις ανάγκες της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Γιατί κανείς από τους συμβούλους και συνεργάτες του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν μπήκε στον κόπο να εξετάσει το βιογραφικό του επιχειρηματία, το Μουσείο του οποίου επισκέφθηκε ο Παπούλιας, ώστε να τον προφυλάξει;
Βέβαια κάποιοι θυμούνται ότι με την ίδια “αφέλεια” ο Κάρολος Παπούλιας κολυμπούσε κάποτε στο Λαγονήσι δίπλα στη Μιμή, διασκεδάζοντας με την παρουσία του το τότε πρωθυπουργικό ζεύγος.
Είχε προηγηθεί το περίφημο δάνειο για το κωλόσπιτο της Εκάλης. Τόση αφέλεια συγκεντρωμένη σε έναν πολιτικό άνδρα με παρουσία μισού αιώνα στην πολιτική ζωή του τόπου, δεν μπορεί να την χωνέψει εύκολα ο κοινός νους.
Είναι ο ίδιος ο Παπούλιας, που όταν έγινε στόχος της αποδοκιμασίας του κόσμου στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, έσπευσε να δηλώσει ότι πολεμούσε με γενναιότητα τους Γερμανούς στα 15 του χρόνια!
Ο Παπούλιας έκλεισε τον Φεβρουάριο 8 χρόνια παρουσίας στην Ηρώδου Αττικού. Η παραμονή του στο αξίωμα μας υπενθυμίζει καθημερινά το βαθύ κράτος της μεταπολίτευσης, το οποίο μετά από 3 χρόνια μνημόνια παραμμένει αλώβητο και βροντοφωνάζει παρόν.
Πρόκειται για το βαθύ κράτος που μας κληρονόμησε την Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα, τους ασυνείδητους δημοτικούς υπαλλήλους των δημοτολογίων οι οποίοι διαπράττουν ατιμώρητοι εγκλήματα στο πρόσωπο ανυπεράσπιστων παιδικών ψυχών σαν την Μαρία του τσιγγάνικου καταυλισμού. Πρόκειται για το βαθύ κράτος που συγκαλύπτει τους φοροφυγάδες της λίστας Λαγκάρντ, την ίδια στιγμή που οδηγεί πεινασμένους γέρους να κρέμονται στους σκουπιδοτενεκέδες του Καμίνη για πεταμένα ψίχουλα τροφής. Πρόκειται για το βαθύ κράτος της διαπλοκής που συγκαλύπτει, όπως οι Μαφιόζοι τις μίζες στα εξοπλιστικά, στα φάρμακα, στα δημόσια έργα, στις πάσης φύσεως αναθέσεις του δημοσίου και πάει λέγοντας.
Εκπρόσωπος αυτού του διεφθαρμένου κράτους της μεταπολίτευσης είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας και ανταποκρίνεται περίφημα σ΄αυτόν τον ρόλο καθώς σφίγγει στην παλάμη του το χέρι του νεοναζί επιχειρηματία Πάλλη που γύρευε τι ετοίμαζε με την παρέα του.
Στα έγκατα της Προεδρίας της Δημοκρατίας επωάσθησαν τερατογεννήσεις τύπου κυβερνήσεων Παπαδήμου με τον Καρατζαφέρη να χτυπιέται μπροστά στις κάμερες. Αν σκεφθείτε ότι ο συγκεκριμένος Πρόεδρος όρκισε όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις, η παρουσία του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα θα ταυτισθεί ιστορικά με τις πιο μαύρες σελίδες της μεταδικτατορικής Ελλάδας.
Τώρα που ακόμη και ο πρωθυπουργός διαπιστώνει το αδιέξοδο στο οποίο μας οδήγησε η πολιτική της μη διαπραγμάτευσης δεν είναι μακριά η στιγμή που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα βρεθεί προ των ιστορικών του ευθυνών.
Αν για κάτι δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά είναι η έλλειψη αντανακλαστικών για την κόλαση που έρχεται. Τα αγχωμένα ταξίδια του Έλληνα πρωθυπουργού μας θυμίζουν εκείνες τις διαρκείς πτήσεις του Γιώργου Παπανδρέου ανά τον κόσμο. Τις πτήσεις στο κενό. Ο Σαμαράς γνωρίζει ότι τα ψέμματα τελειώσαν.
Καθώς μας χωρίζουν μερικά 24ωρα από την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, καλούμε τον Κάρολο Παπούλια να εξετάσει με σοβαρότητα το ενδεχόμενο της παραίτησής του από το αξίωμα για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας και σαν ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στις σαδιστικές διαθέσεις των δανειστών μας. Η παραίτηση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, συνοδευόμενη από μια επιστολή προς τους λαούς της Ευρώπης-και κυρίως τους πολίτες του Νότου-θα μπορούσε να ανάψει την φλόγα μιας πανευρωπαικής αντίστασης στην απάνθρωπη πολιτική της λιτότητας. Ο Κάρολος Παπούλιας έχει μερικά 24ωρα στην διάθεσή του να εγκαταλείψει ένα αξίωμα που δεν του άξιζε, σαν ήρωας.
Διαφορετικά ρισκάρει να βρεθεί αντιμέτωπος με καταστάσεις και εφιαλτικά σενάρια σε σχέση με τα πρόσωπα που ο ίδιος κληθεί να ορκίσει πρωθυπουργούς της φλεγόμενης χώρας του…
Από τον Βασίλη Μπόνιο
http://kourdistoportocali.com