Εξω βρεχει και συ πλέον δεν είσαι στην αρχή της ζωής να σκέφτεσαι το απλό, τι ωρα θα σχολάσω για να βγω έξω…Εμπειρίες και σκέψεις προβλήματα και αναζητήσεις σε κατατρέχουν. Η καθημερινότητα σου τρώει τα σωθικά και όμως νιώθεις τόσο νέος που θέλεις να στίψεις την πέτρα… Δεν μπορείς δεν
είναι λογικό. Μεγάλωσες και σκέφτεσαι πόσα πράγματα θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά αν η ζωή ξεκίναγε σήμερα με τα μυαλά του τώρα. Αν μπορούσες τον χρόνο να γυρίσεις πίσω και να δεις τις επιλογές σου να τις αλλάξεις. Ακόμα και οι συζητήσεις σου εκεί καταλήγουν , μα και αν δεν τις πεις τις έχεις , αυτές τις σκέψεις, στο πίσω μέρος του μυαλού σου να γίνονται εικόνες. Αν ήμουν τώρα 20 , αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, αν μπορούσα να ξέρω , αν αν αν αν…..τόσα άν, τόσα ίσως, τόσα μπορεί.. Το ταξίδι της ζωής ποτέ δεν σταματάει και όμως..όλοι έχουμε την τάση να κοιτάμε πίσω για να δούμε τι θα κάναμε διαφορετικό αν… Πόσο πιο εύκολα θα ήταν τα πράγματα αν κοιτούσαμε σήμερα ώστε αύριο το άν να μην υπήρχε… ονειροπολοι της ζωής με έναν προορισμό που στην ουσίαδεν γνωρίζουμε … Στόχο που ποτέ δεν βάζουμε υπάρχει και όμως νομίζουμε πως εμείς τα ορίζουμε όλα… Τίποτα δεν είναι δεδομένο, τίποτα δεν είναι σίγουρο, όλα για κάποιο λόγο γίνονται, όλα για κάποια αιτία,έτσι διακαιολογούμε όλοι τα γεγονότα στην ζωή μας…. Ταξιδεύουμε μες το χρόνο άλλες φορές τρέχοντας, άλλες πάλι περπατώντας … Το δυστήχμα είναι ότι τρέχουμαι τα χρόνια που θα έπρεπε να περπατάμε και περπατάμε τα χρόνια που θα έπρεπε να τρέχουμε. Νέοι και ανώριμοι έτοιμοι να δαμάσουμε το κόσμο, να κάνουμε την διαφορά, να ορίσουμε το πεπρωμένο, και να πουμε εγώ τα κατάφερα. Αντιρησίες συνηδείσεων…..επαναστάτες χωρίς αιτία … με μόνη σκέψη την επανάσταση του κατεστημένου.,…. Ενός κατεστημένου απο τα γρανάζια του οποίου δεν ξεφεύγει κανείς… πολλές φορές μάλιστα γινόμαστε και ουσιαστική κρίκοι σε αυτό το κατεστημένο που πολεμάμε……. Και το ταξίδι συνεχίζετε και εμείς ψάχνουμε να βρούμε το ρόλο μας σε ένα παιχνίδι που δεν ξέρουμε δεν έχουμε ορίσει…. Πολλές φορές έχουμε ρόλους που δεν τους έχουμε ακούσει καν … και όμως ταξιδεύουμε που ποιος ξέρεις κανείς… και εμείς που το λέμε νομίζουμε ότι ξέρουμε αλλά στο τέλος βλέπουμε πως ουσιαστικά δεν πηγαίναμε μας πήγαινε….. Ταξιδιώτες μέσα σ ενα ποτάμι βιωμάτων, καταστάσεων,συναισθημάτων,ανθρώπινων ψυχών,στόχων…. βαρκάρηδες σε ένα
ατέλειωτο ταξίδι ή έτσι νομίζουμε…. ήλιος, φεγγάρι, εναλλαγή εποχών και πάλι από την αρχή …… Οταν μπορείς να κάνεις την αλλάγη ψάχνεις τον στόχο και νομίζεις ότι αυτός ο στόχος που
επιλέγεις είναι ο σωστός αυτός και μόνο κανείς άλλος … νιάτα και ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί μπορεί και όχι όμως είτε το ένα είτε το άλλο σε αφήνει παγερά αδιάφορο πάρακατω πιο κει λίγο
ακόμα και θα φτάσεις στο τέλος του ουράνιου τόξου….. Θα αλλάξει δεν μπορεί θα νιώσεις την ευτυχία σήμερα άυριο μετά από αυτό το στόχο όχι όχι μετά από τον άλλον…… Μεγαλώνεις αλλά
δεν θέλεις να το παραδεχτείς γιατί απλά νιώθεις νέος ακόμα , το ταξίδι είναι εκεί μα δεν πρόλαβες ούτε να νιώσεις το πότε ανέβηκες στην βάρκα …μα ποιος κάνει κουπί τελικά ποιος με πάει…..ερωτήματα , αναπάντητα.. Ερωτηματικά που νομίζεις ότι εσύ θα τα απαντήσεις … και ο γρίφος μεγαλώνει και συ νομίζεις ……τι ? Μα το απλό έχω την λύση εδώ είναι εγώ ξέρω….. Σήμερα χιονίζει και συνεχίζεις να νομίζεις ότι έχεις την λύση και ας πέρασαν χρόνια και ας ξέγραψες από τις εποχές το 4 έχουν γίνει 2 και συ ακόμα περιμένεις και βλέπεις τις εναλλαγές……… Πόσο απλό θα μπορούσε να γίνει το ταξίδι αν αυτό που τώρα βλέπεις καθαρά το έβλεπες από την αρχή ….αν όμως το έβλεπες δεν θα ήσουν νέος θα ήσουν γέρος κατεστημένο …..παλιά γενιά …. Τελικά κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι να αλλάξει τίποτα γιατί απλά δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι μόνο εσύ….Η ζωή το ταξίδι δεν είναι ένας δρόμος είναι πολλοί διάλεγεις πάντα κάποιον να τον πάς … μα ακόμα και αν σε διαλέξει και σε πάει εσύ επιλέγεις να τον συνεχίσεις κανείς άλλος … Σκέψου ταξιδιώτη μπορείς να αλλάξεις εσύ ? σκέψου νιώσε και απάντησε…. μη προσπαθείς να αλλάξεις τον δρόμο δεν υπάρχει λόγος η επανάσταση δεν έχει ηλικία άλλωστε δεν είναι επανάσταση είναι σαν την κάμπια που γίνετε πεταλούδα μόνο που σε αυτή τη περίπτωση ο χρόνος είναι ορισμένος ….Εσύ μπορείς να επιλέξεις ….. Ταξιώτη της ζωής μπορείς να διαλέξεις ακόμα και όταν οι καταστάσεις σε επιλέγουν? Μπορείς να κάνεις την αδυναμία δύναμη ? Μπορείς να πεις το απλό όχι δεν θα αλλάξω τον δρόμο δεν έχει νόημα το ταξίδι είναι η ουσία και όσο πιο μακρύς ο δρόμος τόσο πιο πολύ η γνώση. ….Η γνώση πονάει…..ποναω και γω μαζί της αλλά ο πόνος γίνεται βίωμα και το βίωμα γνώση …..Πας παρακάτω …μπορείς να ζήσεις τα νιάτα σου σαν μεγάλος και μεγαλώνοντας να μικρύνεις ? Δεν θέλω τα νιάτα για να ζήσω θέλω την θέληση την τόλμη να μπορώ να τα ζήσω σε ουσία και όχι με θυσία μόνο…… Ολοι λένε ότι την έχουν τελικά λίγη την πράττουν στην ζωή τους ….. Ποιος είναι στους λίγους ? Ποιος το ξέρει ? Ταξιδιώτη μείνε στο δρόμο και άλλαξε τα κουπιά αν κουραστείς ο δρόμος είναι ο ίδιος, πάντα εκεί θα στέκει μπρος σου …..
εγραψε το πιτσιρικι
