Daily Archives: Ιουνίου 22, 2014

Χαρίστε ζωή στη μικρή Νεφέλη

image82

Άμεση ανάγκη χρημάτων για να υποβληθεί σε μία απαραίτητη επέμβαση έχει η μητέρα της μικρής Νεφέλης.

Το 9χρονο κορίτσι πριν από μισό χρόνο παρουσίασε ταχυκαρδία εν ώρα μαθήματος στο σχολείο της. Διαγνώστηκε η Wolff Parkinson White και χρειάστηκε να χειρουργηθεί άμεσα. Η μητέρα της είναι άνεργη και χωρίς βιβλιάριο υγείας, συνεπώς αδυνατούσε να καλύψει τα έξοδα, αλλά χάρη στην άμεση κινητοποίηση του κόσμου συγκεντρώθηκε το ποσό των 14.000 ευρώ. Η επέμβαση έγινε στις 16 Ιανουαρίου, αλλά απέτυχε, καθώς δεν μπορούσε να συνεχιστεί λόγω επιπλοκών.

Έκτοτε το άτυχο κορίτσι νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο Τρικάλων και το Ωνάσειο, ενώ πλέον θα πρέπει μέχρι το τέλος του Ιουνίου να υποβληθεί σε νέα επέμβαση, με την ελπίδα αυτή τη φορά να είναι επιτυχής. Οι προσπάθειες της μητέρας του κοριτσιού για ασφάλεια δεν έφεραν αποτέλεσμα και έχει ανάγκη ξανά τη βοήθεια των συνανθρώπων της, καθώς απαιτούνται ξανά 14.000 ευρώ για την επέμβαση στο Ωνάσειο.

Τα στοιχεία του λογαριασμού είναι: Τράπεζα Πειραιώς. Αριθμός λογαριασμού 6260-010227-805…IBAN GR58 0171 2600 0062 6001 0227 805…PIC:PIRBGΑΑ….

http://www.sport-fm.gr

Δὲν εχει μητρότητα ὁ ιλιγγος, δὲν εχει πατρότητα ἡ νύχτα

20140618-062749-23269424

Δὲν πιστεύω στὰ φύλλα που ὁλοένα πέφτουν, πιστεύω μονο τὸ χαμομήλι στὸν καλύτερο ηλιο της χρονιας. Δὲν εχει πόσιμη σημασία νὰ σταλάξουμε τσιγγούνικες ἀλήθειες καὶ σταγονίδια βεβαιότητας, με λεξεις ακαπνες και λογια ερωτα λογια της χαρας. Δὲν εχει μητρότητα ὁ ιλιγγος, δὲν εχει πατρότητα ἡ νύχτα, δὲν εχει ουτε μιὰ πρωτοτυπία.. Η Ιστορία μας τελικὰ συναναστρέφεται μονο με αγάλματα, και με ενα ρολόι καὶ δυὸ μαύρους δειχτες. Μοιάζουν οι μέρες με κρυψώνες προδομένες που μας ξεχάσαν σαν παλιές αγάπες. Μοιάζουν οι νύχτες σαν παγωμένοι λεπτοδείχτες σταματημένες και μεσα την καρδιά μας αφημένες. και εκανα εγω, εκανες εσυ, τη μοναξιά μας παραθύρι στα όνειρά μας.
Βροχή χωρίς σταματημό, γύρω μου όλο στάζει και δεν τον πνίγω τον καημό που η μοναξιά μου βγάζει. Εκεί που ειμασταν μαζί στον Ουρανό επάνω, τώρα πλανιέσαι μοναχή τον νου νιώθω να χάνω.. Ζω μέσα στην παράνοια πια ..Τη δική σου και τη δική μου. .Προσπάθησα να σε διώξω από πάνω μου από το μυαλό μου. Είσαι η δύναμη και η αδυναμία μου,το χτες και το σήμερά μου. Ότι και να κάνεις και να κάνω ο ένας σημάδεψε τον άλλο..Βαθιά, με σημάδια καρδιάς.. Τωρα πια η βροχή φέρνει πάντα μια μελαγχολία. Σε παρακαλώ μη με κοιτάζεις οι αντιστάσεις μου χάνονται το βλέπεις.
Αφησέ με να σου πω μόνο δυο λόγια, λόγια απο καρδιας. Είσαι εδώ και δεν τελειώνει ότι μας δένει. Δεν θέλω να βάλω τέλος, δεν μπορώ σε κρατώ σε ονειρέύομαι.. Είσαι εδώ και δεν τελειώνει ότι μας βιώνει..Εχουμε και οι δυο εξαιρετικά καλοφτιαγμένες άμυνες βλέπεις..Αρκεί μία στιγμή ομως για να τα ανατρέψει όλα..Ακριβώς όπως αρκούσε μία στιγμή για να ξεκινήσουν όλα..Την μοναξιά τελικά την αντέχεις…την συνηθίζεις…την αγαπάς…. Ίσως η μοίρα τελικά να μην εχει γράψει ακόμα, για μας, την τελευταία της σελίδα….

εγραψε το πιτσιρικι