Τίποτα δεν έγινε ποτέ καλύτερο στην πλάση. Ούτε θα γίνει τώρα.. Κλείνω τα μάτια και με την εικόνα σου αποτυπωμένη στο νου και τη μουσική να μιλάει στην καρδιά μου και ονειρεύομαι.. Σε λόγια πάλι θα χαθώ αφηρημένα. Σαν από κείνα που πουλώ στην αγορά για να αγοράσω εσένα..Λόγια που ξέρω πως δεν νοιάζουνε κανένα, μονάχα εσένα και εμένα.. Λόγια που γράφω να περάσει η βραδιά..
Γραφω ομορφα τραγούδια για παράξενες αγάπες, που επιζούν μόνο στην άκρη του μυαλού..Για όλες εκείνες τις μικρές μου ιστορίες, Σαν νυχτεριδες και αράχνες, Που κάθε νύχτα μου στοιχειώνουνε το νου..Μα τώρα άκου της σιωπής την μελωδία, Ξέρω θα φύγεις πριν χαράξει η θαμπη ανατολη.. Μια μελωδία που την σκάρωσα για σένα, και ένας αγέρας που φυσάει λυπημένα, μου ψιθυρίζει πως και απόψε δεν θα ρθεις, δεν θα φανείς..
Το παρελθόν έχει πικρές ώρες και στιγμές, εχει δεμένα χέρια και πολλές ήττες..το βραδυ εκεινο σταχτες κοιτούσα στο λιβάδι, οταν με είδες πνιγμένο στα κλάματα..με άκουγες όταν σου έλεγα ένα ψέμα, οταν εξαντλημένος με έπαιρναν τα αστερια….και τωρα που κατεβαίνει η νύχτα στα βουνά, που κατεβαίνει αθόρυβα, εσυ εισαι αγγαλια με το φεγγαρι, και εγω τις νύχτες ντύνομαι παιδί που ψάχνει στο σκοτάδι…..Τη μέρα κρύβομαι καλά μα είναι βαρύς ο πόνος, εχω εσενα να μ’αγαπας μα πάλι νιώθω μόνος….μακρυα σου τις νύχτες πριν να κοιμηθώ ανάβω όλα τα φώτα, και προσπαθώ να φοβηθώ όπως φοβόμουν πρώτα…τωρα που θα πέσεις για ύπνο θελω να ακούς τον ήχο της βροχής, να ερωτευτείς, και να νιώθεις ότι υπάρχει ενας αλητης της ζωης που σε αγαπάει και νοιάζεται για σένα…Περπατώ στα μονοπάτια του μυαλού σου αποψε, και ακούω την ρυθμική αναπνοή σου..
Κάποιες στιγμές μου ψιθυρίζεις, δειλά στην αρχή, για τις πληγές σου που ακόμη αιμορραγούν.. Σου φωνάζω να πάψεις, μα εσυ καλύπτεις την φωνή μου με την δική σου…Απόψε βρέχει..οι στάλες χορεύουν πάνω στους δρόμους γεμίζοντας μικρά ποτάμια που τρέχουν θαρρείς και προσπαθούν να προλάβουν κάτι..Το μυαλό επαναστατεί…τραβάς την κουρτίνα, όχι δεν θέλω να βλέπω, δεν θέλω να ακούω δεν θέλω να νιώθω πια… κλείνω τα μάτια στην θέα σου προτιμώντας το δικό σου μαύρο και με αυτό μένω μέχρι να με συναντήσω…..
εγραψε το πιτσιρικι
