Χειμώνας είναι σκέφτηκες κάνει κρύο ας βάλω κάτι πιο ζεστό…. Δρόμοι έρημοι , ανθρωποι σκυθρωποί ,βλέμματα απλανή.. κι όμως πίσω από ένα βλέμμα μια σπίθα μπορεί να βρεθεί… η καρδιά πάντα χτυπάει στους δικούς της ρυθμούς και συ απλα νιώθεις το αίμα σου να κυλάει πιο γρήγορα… Τα βήματα σου σε πάνε σε έναν πιο γρήγορο ρυθμό προσπαθώντας να ακουμπίσουν τους χτύπους της καρδιάς σου… Κάτι αφήνεις πίσω κάτι βλέπεις μπροστά …. Ολα είναι ρίσκο σκέφτεσαι όλα κι όμως κάτι μέσα σου αρνείται να το πιστέψει δεν είναι όλα ρίσκο όχι δεν είναι… Γύρω ο κόσμος έπαψε να αγαπάει, κάποτε σου μάθανε ότι η αγάπη είναι ανιδιοτελής κάποτε σου λέγανε ότι η αγάπη είναι μόνο δίνω ….. Πέρασαν τα χρόνια σαν το νερό που κυλάει γρήγορα λες και πρέπει να φτάσει κάπου λες και αν αργήσει θα φύγει ο κόσμος θα αλλάξει το τοπίο….. Αγάπη δημοκρατική σου λένε όχι όχι δεν είναι καθόλου δημοκρατική όχι δεν θέλεις να μοιράζεσε το συναίσθημα την σάρκα το μυαλό την ψυχή ….Σαν το ποτάμι και συ τρέχεις να προλάβεις το χρόνο που πέρασε και να τον αναπληρώσεις όλα δικά σου τα θέλεις … Οχι δεν θέλω να φύγει ούτε ένα λεπτό απο την ανάσα που δεν ήρθε ακόμα, θέλω να νιώθω τα πάντα πού έρχονται . θέλω να βλέπω τα πάντα που περνάνε θέλω εσένα….. Ο χρόνος πέρασε , έμαθα να ζω με κάθε σπίθα του χειμώνα με κάθε χιόνι του καλοκαιριού, και εσύ εκεί να βρίσκεσαι παντού… Απλώνω τα χέρια και σε ακούμπάω και σαν μετάξι γλυστράς ανάμεσα στα δάχτυλα μου , ένα βήμα πιο κάτω μου λες …..κουράστηκα και με χαιδεύεις σηκώνοντάς με ανάλαφρα από το έδαφος…. Τεμπέλα προχώρα εδώ πιο κάτω έχει μια όαση θα ξεκουραστούμε….Πάμε μαζί και όπου μας βγάλει…άλλωστε τι νόημα έχει το λιμάνι αν δεν ζήσεις την χαρά του ταξιδιού…Κουράστηκα σου επανέλαβα …Το ξέρω όμως σ’αγαπώ γι αυτό που είσαι μου αποκρίθηκες….Πέρασαν πολλά χρόνια να σε βρώ ….γιατί..? Για να μπορώ να χαιδεύω τις ριτίδες της ωριμότητας σου και πίσω από αυτές να μαθαίνω το παραμύθι της ζώης σου αποκρίθηκες… Εχουμε χρόνο ? Οσο δεν φαντάζεσε Μα δεν είμασε νέοι όπως πρώτα ΟΧι δεν είμαστε νέοι στα χρόνια αλλά στην καρδιά και αυτή δεν γερνάει ποτέ…. Θα μ αγαπάς για πάντα παρα το ότι κουράστηκα … Θ σ αγαπώ γιατί κουράστηκες , γιατί αφέθηκες γιατί φοβήθηκες αλλά δεν έσπασες δεν λύγισες απλά έκλαψες …. Μου λείπεις….είμαι εδώ Μα δεν σε βλέπω κι όμως κοίτα καλύτερα Θέλω να ξυπνήσω στην αγκαλιά σου Θα γίνει κι αυτό Πότε? Κοίτα χτες κοιμήσου σήμερα ξύπνα αύριο…..Ολα θα είναι μεταξένια όλα θα είναι παραδεισένια……και ας υπάρχει η λάσπη της σιωπής ακόμα και αυτή φαντάζει κόκκινη παρά την ασχήμια της κάποτε ήταν όμορφη κράτα την και θα ζήσουμε μαζί για πάντα….
έγραψε το πιτσιρικι
