Daily Archives: Οκτωβρίου 17, 2014

Μπορεί ένα φιλί να σωπάσει τις λέξεις..

Πεντικιούρ-440x257

Γύρισε το κεφάλι αριστερά και ακούμπησε το κοκκινισμένο απο τον ήλιο ώμο της.Το δέρμα ξηρό,αλμυρό,αφυδατωμένο.Με την άκρη του δαχτύλου της άρχισε να κατεβαίνει το χέρι της,ακολουθώντας τις άσπρες γραμμές που είχε χαράξει η θάλασσα πάνω του.Διψασμένο.Όπως και εκείνη άλλωστε.Αλλά απο τι? Απο αγάπη! Θα ήταν η πρώτη απάντηση που θα ερχόταν στο μυαλό της αν την ρωτούσαν.Είναι απο αυτές τις απαντήσεις που ρέουνε απο μέσα μας αβίαστα όπως πιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα,ποιο τραγούδι σου αρέσει ή ποια τρία πράγματα θα έπαιρνες μαζί σου αν ναυαγούσες σε ένα ερημικό νησί. Μάζεψε τα πόδια πιο κοντά στο σώμα της και το ξανασκέφτηκε. Δεν μπορούσε να πει ότι ήταν στερημένη απο το συγκεκριμένο συναίσθημα. Είχε δεχτεί και είχε δώσει πολύ αγάπη στην ζωή της μέχρι τώρα.Και όμως τον τελευταίο καιρό,χωρίς να γνωρίζει ακριβώς τον λόγο την απέφευγε.Σαν ένα φαγητό που αν και σου αρέσει δεν το τρως γιατί θα σε πειράξει στο στομάχι.Η ένα ζευγάρι παπούτσια που όσο φανταχτερά και αν φαίνονται σου είναι στενά και δεν μπορείς να περπατήσεις.Ποιο το νόημα να τα φοράς αν δεν μπορείς να κάνεις βήμα? Έτσι και αυτή.Όταν κάποιος την πλησιάζει και της δίνει αγάπη,φεύγει.Η μάλλον δεν φεύγει.Αυτή ποτέ δεν φεύγει.Τον διώχνει.Ποτέ ευθέως.Πάντα προσεγμένες λέξεις και μικρά τεχνάσματα ακολουθεί η τεχνική της.Ανάλογα με το πόσο δεμένος είναι ο άλλος μαζί της, διακυμαίνεται και ο τρόπος που τον απομακρύνει.Προσπαθεί να είναι ευέλικτη.Να μην πληγώσει.Κάτι τελείως αναπόφευκτο όταν εμπεριέχεται και ο έρωτας.Άλλοι πιο εύκολα.Άλλοι πιο δύσκολα.Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.Κάποια στιγμή κουρασμένοι,αποχωρούν. Και τότε έρχεται μια λύτρωση στυφή. Μια νίκη που δεν συνοδεύεται από χαμόγελα και ξεσπάσματα  ευτυχίας.Μόνο απο την αίσθηση ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε και τώρα τελείωσαν.Σαν το ουράνιο τόξο μετά την βροχή.Απόδειξη πως έγιναν όλα όπως προστάζει η φύση.Μόνο που το δικό της ουράνιο τόξο δεν είναι πολύχρωμο.Είναι γκρι και μαύρο.Και απόδειξη οτι τίποτα δεν αλλάζει. Θα ήθελε να το αποφύγει.Να σταματήσει αυτό το είδος της ιεροτελεστίας που την βασανίζει και να μπορούσε να αφεθεί.Απλώς να αφεθεί.Κάτι που δεν έκανε.Άγνωστοι ακόμα οι λόγοι.Ίσως πιστεύει οτι δεν άξιζε να αγαπηθεί.Ίσως οτι οι άλλοι δεν την γνωρίζουν πραγματικά και αν το έκαναν δεν θα μπορούσαν να την αγαπήσουν με την ίδια ευκολία,μπορεί και καθόλου.Ίσως απλά παίρνει τα σκήπτρα και τιμωρεί η ίδια τον εαυτό της,που τόσο της αρμόζει,μιας και κανείς άλλος δεν αναλαμβάνει αυτόν τον ρόλο.Και ο κύκλος απλά επαναλαμβάνεται. Ο ήλιος έκαιγε όλο και πιο πολύ το κορμί της.Έβαλε στο στόμα της μια γουλιά παγωμένο νερό και το άφησε να κυλήσει αργά στο μπράτσο της.Ύστερα έσκυψε και το μάζεψε με τα χείλη της.Όλο.Χωρίς να αφήσει ούτε μια σταγόνα να πέσει κάτω.’Όπως θα ήθελε ίσως να κάνει και με την ζωή….

εγραψε το πιτσιρικι

«Ολοσχερώς εξοφλημένο, με ένα ποτήρι γάλα»

Πεντικιούρ-440x257
Μια μέρα, ένα πολύ φτωχό αγόρι που πουλούσε μικροπράγματα από πόρτα σε πόρτα, για να πληρώνει τα εισιτήρια του για το σχολείο, ένοιωσε πολύ πεινασμένο και στην τσέπη του δεν είχε παρά μόνο μερικές δεκάρες.

Έτσι, αποφάσισε ότι στο επόμενο σπίτι, θα ζητούσε λίγο φαγητό. Ωστόσο, έχασε το θάρρος του, όταν μια όμορφη νεαρή γυναίκα άνοιξε την πόρτα. Αντί για φαγητό, ζήτησε ένα ποτήρι νερό.

Η γυναίκα κοίταξε το αγόρι, κατάλαβε ότι ήταν ταλαιπωρημένο και πεινασμένο και αντί για νερό του έδωσε ένα ποτήρι γάλα. Το ήπιε μονορούφι και στη συνέχεια ρώτησε τη γυναίκα: «Πόσα σας χρωστάω;» «Δεν μου χρωστάς τίποτα» απάντησε εκείνη. «Η μητέρα μου με έχει διδάξει, να μην αποδεχόμαστε ποτέ χρήματα για την καλοσύνη που προσφέρουμε».
Το αγόρι ευχαρίστησε θερμά τη γυναίκα και συνέχισε την πορεία του. Ένοιωσε δυνατότερος, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά, αφού η πίστη του στους ανθρώπους και στο Θεό, είχε γίνει ισχυρότερη με το περιστατικό αυτό.

Χρόνια αργότερα, η υγεία της γυναίκας κλονίστηκε και η ζωή της έφθασε σε κρίσιμη κατάσταση. Οι γιατροί του τοπικού ιατρείου, σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν εκεί την ασθένειά της. Την παρέπεμψαν σε ιατρικό κέντρο μεγαλύτερης πόλης, όπου την εξέτασαν οι γιατροί και της έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις. Ο καθηγητής ιατρός, κλήθηκε να κάνει τη διάγνωση.
Όταν άκουσε το όνομα της πόλης απ’ όπου ήρθε η ασθενής, ένα περίεργο συναίσθημα τον έλουσε. Αμέσως σηκώθηκε και πήγε κάτω από την αίθουσα του νοσοκομείου στο δωμάτιό της, ντυμένος με τη στολή του γιατρού.
Την αναγνώρισε αμέσως. Πήγε πίσω στο δωμάτιο ιατρικών συσκέψεων αποφασισμένος να κάνει το καλύτερό δυνατόν, για να σώσει τη ζωή της. Από εκείνη την ημέρα έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην περίπτωση.

Μετά από ένα μακρύ αγώνα, η μάχη κερδήθηκε. Η ασθενής έγινε καλά.
Ο Δρ, ζήτησε από το γραφείο οικονομικού, να του προσκομίσουν τα έγγραφα του ασθενή και το λογαριασμό, για την τελική έγκριση.
Όταν έφθασε στα χέρια του ο λογαριασμός του ασθενή, τον κοίταξε και στη συνέχεια έγραψε κάτι στην άκρη του χαρτιού και τον έστειλε πίσω, για επίδοση στην ασθενή. Εκείνη φοβόταν να το ανοίξει. Ήταν σίγουρη, ότι θα έπρεπε να πληρώνει τα έξοδα νοσηλείας της, μέχρι το τέλος της ζωής της.

Τελικά άνοιξε το φάκελο. Όπως διάβαζε το τιμολόγιο, μια φράση με μεγάλα γράμματα στο τέλος του χαρτιού, τράβηξαν την προσοχή της.
«Ολοσχερώς εξοφλημένο, με ένα ποτήρι γάλα» Από κάτω, υπήρχε η υπογραφή του καθηγητή ιατρού.
Θυμήθηκε!!! Δάκρυα χαράς πλημμύρισαν τα μάτια της και άρχισε να προσεύχεται.
«Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, που η δική Σου αγάπη, έχει εξαπλωθεί και φωλιάσει στις καρδιές των ανθρώπων……..»

Βγάλ” τη σκούφια σου και βάρα με!..

Πεντικιούρ-440x257

..ή: Συμμαχίες και συμπαιγνίες!

Εξανέστησαν τα εξωνημένα και τηλεκατευθυνόμενα παπαγαλάκια της συγκυβέρνησης του αίσχους:
»Ακους εκεί, να συναντηθούν και να συνομιλούν οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης! 
Ανίερη συμμαχία για να ρίξουν την κυβέρνηση σωτηρίας!»

Τί λέτε ωρέ παιδιά! Τί λέτε ωρέ κλεφτόπουλα!
Τούτη εδώ είναι »ανίερη συμμαχία», ενώ η δική σας συμπαιγνία είναι αγαθή;
Δεν έχετε καταλάβει πως όταν κατηγορείτε άλλους γι αυτά που εσείς κάνετε, γίνεστε γελοιότεροι από ό,τι είστε;

Άσε που εκείνο για το οποίο κατηγορείτε τους άλλους λέγεται »συμμαχία» και η έννοιά της είναι θετική.  Σημαίνει συνασπισμό δυνάμεων για την επίτευξη κάποιου έργου, ή σκοπού.
Ενώ συμπαιγνία σαν την δική σας συγκυβέρνηση σημαίνει: συντονισμένες δόλιες ενέργειες δύο ή περισσοτέρων ατόμων ή μερών, που αποβλέπουν στο να κάνουν κακό σε άλλον ή άλλους,
     ..και έχει εντελώς αρνητική σημασία.
     Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. 
     Προϋποθέτουν να γνωρίζετε ελληνικά, που εσείς δεν γνωρίζετε!
Διότι είστε ημιαγράμματοι και προπαντός ανελλήνιστοι.

Τό ότι δε, η δική σας συγκυβέρνηση του αίσχους πρόκειται πεί συμπαιγνίας και όχι περί συμμαχίας,
..το μαρτυρούν τα αποτελέσματά της:
Πέντε σχεδόν χρόνια μετά την οιονεί υποδούλωση της χώρας σε δανειστές-τοκογλύφους και μνημόνια, η κατάσταση είναι ακριβώς στα ίδια χάλια, παρά την φτωχοποίηση του λαού και την εξαθλίωση της κοινωνίας:
Ακόμα τα ίδια  »χρωστάμε», και σε απόλυτα νούμερα, και σε ποσοστά του ΑΕΠ,
..ακόμα οι ίδιες συζητήσεις στο εξωτερικό (όχι εδώ, εδώ τα κανάλια της διαφθοράς μούγγα) για το αν η Ελλάδα πρέπει να μείνει στην Ε.Ε και στην »ζώνη του ευρω»,
..η ίδια συμπεριφορά απ” τις αγορές που μόλις οσμίζονται »αίμα» ορμάνε,
..η ίδια εικόνα χρεοκοπίας του κράτους.
( Στα πέντε αυτά χρόνια μπορεί να έχουν αλλάξει τρείς κυβερνήσεις, αλλά πρόκειται για μία και την αυτή κυβέρνηση δωσιλόγων και ανδρεικέλων, μέ άλλες φάτσες και άλλα ονόματα )

Έχετε ήδη »πέσει» και δεν το έχετε αντιληφθεί!
Και όσο δεν το αντιλαμβάνεστε, τόσο συμπαρασύρετε και την χώρα στον δικό σας κακό χαμό!
Δεν ξέρουμε αν το αύριο με κάποια άλλη κυβέρνηση θα είναι καλύτερο ή χειρότερο.
Ελπίζουμε όμως πάντα για το καλύτερο.

Και μόνη η απουσία σας από την εξουσία,
..θα είναι μιά πηγή ελπίδας!.. Αναρτήθηκε από