Όταν ακούτε κάποιον να λέει πως είμαστε από την κυβέρνηση και είμαστε εδώ για να σας βοηθήσουμε, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να φύγετε μακριά, είναι σίγουρο πως δεν είναι εκεί για το καλό σας, είχε πει κάποτε σε μια δημόσια ομιλία του ο Ρόναλντ Ρήγκαν.

Η κυβέρνηση προκειμένου να προλάβει τη δημαγωγία της αντιπολίτευσης ή απλά να αλιεύσει ψήφους, παριστάνοντας  τον αρωγό όσων δεν μπορούν να πληρώσουν τα στεγαστικά, λαμβάνει και επιβάλλει αποφάσεις.

Η πρώτη και προφανής ανάγνωση λέει πως όταν υπόσχεσαι ρυθμίσεις μη εξυπηρετούμενων οφειλών και αυτοί που πλήρωναν σταματάνε να πληρώνουν προκειμένου να επωφεληθούν.

Οι προτάσεις  λοιπόν μοιάζουν φιλολαϊκές και πως δήθεν  πλήττουν τις τράπεζες, τις οποίες σχεδόν όλοι αντιπαθούν γιατί κέρδισαν πολλά τα προηγούμενα χρόνια, μοιράζοντας εύκολο χρήμα σε αδύναμους να αντισταθούν στα κελεύσματα της ευημερίας με δανεικά. (Τώρα που ήρθε ο λογαριασμός εκβιάζουν με τη ψήφο να πληρώσουν το λογαριασμό…).

Ο κ. Δένδιας αποχωρώντας από το Υπουργείο Ανάπτυξης αποκάλυψε πτυχές των «φιλολαϊκών» ρυθμίσεων των  «κόκκινων» δανείων …συμβάλλοντας παραδόξως στην άνοδο των τραπεζικών μετοχών χθες και προχθές.

Για τα στεγαστικά δάνεια η ρύθμιση προβλέπει πάγωμα του 30% της αξίας του ακινήτου βάσει της οποίας είχε συναφθεί το στεγαστικό δάνειο και μεταφορά του σε βάθος δεκαετίας – δεκαπενταετίας.

Στόχος είναι τότε να αποπληρωθεί στο σύνολο το κεφάλαιο αφού υπάρχει η προσδοκία πως η αξία του ακινήτου θα έχει αποκατασταθεί και άρα θα μπορεί να αποπληρωθεί στο σύνολό της η ονομαστική αξία του ακινήτου.

Τα επιτόκια στην περίπτωση αυτή θα καθορίσουν, αν χαμένος της υπόθεσης θα είναι ο πελάτης ή η τράπεζα… Αν οι τράπεζες εξέλθουν της στενωπού, δύσκολα θα χάσουν λέει ο κανόνας του δούναι και λαβείν μεταξύ ισχυρών και ανίσχυρων.

Με το  να ανακατεύεται η κυβέρνηση σε  διμερείς συμφωνίες μεταξύ τραπεζών και ιδιωτών που έχουν λάβει στεγαστικά, στερεί από τους δανειολήπτες τη δυνατότητα, κατά περίπτωση, να εκμεταλλευτούν την ανάγκη των τραπεζών να εμφανίσουν αυτή την περίοδο υψηλό ποσοστό εξυπηρετούμενων δανείων.

Αφαιρεί από τους δανειολήπτες, μια μοναδική περίπτωση στις τελευταίες δεκαετίες να εκμεταλλευτούν το γεγονός πως οι τράπεζες βρίσκονται στη γωνία.

Αν μια τράπεζα δεν έχει υψηλό ποσοστό δανείων που εξυπηρετούνται τότε θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε ανακεφαλαιοποίηση, η οποία θα γίνει σε βάρος των παλιών μετόχων (των νυν μετόχων). Άρα, η τράπεζα αυτή τη στιγμή και πριν περάσει η κρίση στην αγορά ακινήτων, είναι ανοιχτή σε προτάσεις από το δανειολήπτη, ακόμη για επιθετικό «κούρεμα» του δανείου.

Καλύτερα π.χ., από ένα δάνειο 100 ευρώ να έχει λαμβάνειν 50 ή 30 εξυπηρετούμενα (άρα όχι στα «κόκκινα»), παρά 100 «κόκκινα» που πρέπει να τα καλύψει εκ ιδίων κεφαλαίων.

Με το σχέδιο Δένδια από τα 100 τα 30 θα επαναδιαπραγματευθούν σε 15 χρόνια κατά πάσα πιθανότητα σε βάρος του δανειολήπτη καθώς η αγορά ακινήτων θα έχει επανακάμψει.

Με απλά λόγια το σχέδιο για τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια μοιάζει σαν δώρο στις τράπεζες σε βάρος του δανειολήπτη. Αν θέλει να συνδράμει όσους δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια να βελτιώσουν την θέση τους, την εφαρμογή πραγματικών και αυστηρών stress tests πρέπει να επιδιώξει, όχι οριζόντια «κουρέματα» για να ευνοήσει όσους μπορούν να πληρώσουν και δεν θέλουν να βάλουν χέρι σε καταθέτες και φορολογούμενους…

Η οικονομία είναι περίπλοκος μηχανισμός και πρέπει να αφήνεται να λειτουργεί αυτόνομα από τις πολιτικές αποφάσεις των γραφειοκρατών και των ψηφοθήρων γιατί μπορεί τα αποτελέσματα να είναι τα αντίστροφα από αυτά που επιδιώκονται…

Η επιβράβευση των μπαταχτσήδων…

Η ρύθμιση του κ. Δένδια για τα επιχειρηματικά δάνεια αφορά περί τις 180.000 επιχειρήσεις που απασχολούν περί τους 350.000 εργαζόμενους.

Από τις 180.000 επιχειρήσεις, οι 165.000 είναι μικρές και από αυτές οι  100.000 έχουν οφειλές έως 45.000 ευρώ.

Περί τις 1.000 είναι πολύ μεγάλες, 10.000 είναι μεγάλες επιχειρήσεις…

Η ρύθμιση προβλέπει διαγραφή του 50% του συνόλου των οφειλών μέχρι τις 500.000 ευρώ.

Αναλυτικά σύμφωνα με το ρεπορτάζ η ρύθμιση προβλέπει:

Πηγή