ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Αγαπητέ πιτσιρίκο, σου γράφω ενώ διαβάζω για μια ακόμη εξεταστική. Τις τελευταίες μέρες παρακολουθώ όσα γίνονται και, παρόλο που δεν έχω ιδέα τι θα γίνει και πώς θα καταλήξουν τα πράγματα, νιώθω πως για πρώτη φορά η ελληνική κυβέρνηση κάνει το αυτονόητο: υπερασπίζεται τα όσα έλεγε προεκλογικά, και μετεκλογικά.

Λογικό να έχουν σαστίσει στην Ευρώπη. Τόσο καιρό οι «διαπραγματεύσεις» ήταν να πίνουν καφεδάκια και να γελάνε χαζοχαρούμενα ενώ ένας λαός βυθιζόταν στην εξαθλίωση.

Στις 17 Φλεβάρη την ημέρα που θα γίνεται η διαπραγμάτευση για το χρέος, εγώ θα είμαι στο Σύνταγμα.

Νομίζω πρώτη φορά θα κατέβω σε πορεία για να υπερασπιστώ μια κυβέρνηση και όχι για να είμαι απέναντί της.

Αυτό και μόνο μου δίνει χαρά. Θα πάρω τους φίλους μου και τους γονείς μου και θα κάνω αυτό που νιώθω σωστό. Πιτσιρίκο ελπίζω να έρθεις κι εσύ.

Άμα έρθεις, να μου πεις τι θα κρατάς ή φοράς για να έρθω να σε χαιρετίσω. Είμαι χαρούμενη. Μακάρι να γίνουμε όλοι χαρούμενοι ξανά σύντομα.

Σε περιμένω ε!

Φιλιά και χαιρετισμούς

Χαριτίνη

(Αγαπητή Χαριτίνη, δεν ξέρω αν θα είμαι στις 17 Φεβρουαρίου στο Σύνταγμα. Αυτά, παιδί μου, είναι για εσάς τους νέους. Εμείς, οι ηλικιωμένοι, τα τιμημένα γηρατειά, το κάναμε το χρέος μας. Πόσο ακόμα να τρέχω στις πορείες; Από τις μεγάλες διαδηλώσεις για την Κύπρο, στην δεκαετία του ’50, κατεβαίνω στους δρόμους. Λοιπόν, Χαριτίνη, αν υπάρχει λόγος, θα είμαι στο Σύνταγμα στις 17 Φεβρουαρίου. Θα φοράω αυτό το υπέροχο σύνολο που φορούσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην ορκωμοσία των υπουργών· ειλικρινά, το ζήλεψα, μου έφτιαξε την διάθεση και είναι ό,τι πιο ωραίο έχω δει τα τελευταία χρόνια. Ή μπορεί να φοράω του τσολιά την φουστανέλα και να ταΐζω τον Λουκάνικο την πιο καλή την μορταδέλα. Βέβαια, ο Λουκάνικος δεν θα είναι εκεί αλλά εγώ μόνο τον Λουκάνικο αγάπησα, οπότε θα τον βλέπω, αν και είμαι πολύ στενοχωρημένος που ο Σπύρος Γραμμένος μου είχε κόψει τον στίχο για τον Λουκάνικο στο «Ραντεβού στα ξερονήσια». Και να ξέρεις, Χαριτίνη, πως θα είμαι πολύ χαρούμενος. Αγαπάω τη χαρά. Ειδικά, την άγρια χαρά. Αλλά να μου πεις κι εσύ τι θα φοράς, για να ψάχνω κι εγώ να σε βρω. Μου αρέσουν πολύ οι γυναίκες με αυτά τα φορέματα που δεν είναι στη μόδα πια αλλά ήταν πολύ θηλυκά. Ήταν φλοράλ, με μικρά λουλούδια, αγκάλιαζαν το σώμα και είχαν μπροστά κουμπάκια που ξεκινούσαν από το μπούστο. Επίσης μου αρέσουν οι γυναίκες που φορούν σχολικές ποδιές αλλά η ποδιά δεν έγινε ποτέ μόδα. Κακώς. Τέλος πάντων, βάλε ό,τι θες. Εσύ να αισθάνεσαι άνετα. Να είσαι καλά, Χαριτίνη. Και καλή επιτυχία στις εξετάσεις.)    17 Φλεβάρη