Daily Archives: Απριλίου 15, 2015

Μπορεί ένα φιλί να σωπάσει τις λέξεις..

Απριλίου 15, 2015   pitsiriki1
0-37983900-1377247880-digea

Γύρισε το κεφάλι αριστερά και ακούμπησε το κοκκινισμένο απο τον ήλιο ώμο της.Το δέρμα ξηρό,αλμυρό,αφυδατωμένο.Με την άκρη του δαχτύλου της άρχισε να κατεβαίνει το χέρι της,ακολουθώντας τις άσπρες γραμμές που είχε χαράξει η θάλασσα πάνω του.Διψασμένο.Όπως και εκείνη άλλωστε.Αλλά απο τι? Απο αγάπη! Θα ήταν η πρώτη απάντηση που θα ερχόταν στο μυαλό της αν την ρωτούσαν.Είναι απο αυτές τις απαντήσεις που ρέουνε απο μέσα μας αβίαστα όπως πιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα,ποιο τραγούδι σου αρέσει ή ποια τρία πράγματα θα έπαιρνες μαζί σου αν ναυαγούσες σε ένα ερημικό νησί. Μάζεψε τα πόδια πιο κοντά στο σώμα της και το ξανασκέφτηκε. Δεν μπορούσε να πει ότι ήταν στερημένη απο το συγκεκριμένο συναίσθημα. Είχε δεχτεί και είχε δώσει πολύ αγάπη στην ζωή της μέχρι τώρα.Και όμως τον τελευταίο καιρό,χωρίς να γνωρίζει ακριβώς τον λόγο την απέφευγε.Σαν ένα φαγητό που αν και σου αρέσει δεν το τρως γιατί θα σε πειράξει στο στομάχι.Η ένα ζευγάρι παπούτσια που όσο φανταχτερά και αν φαίνονται σου είναι στενά και δεν μπορείς να περπατήσεις.Ποιο το νόημα να τα φοράς αν δεν μπορείς να κάνεις βήμα? Έτσι και αυτή.Όταν κάποιος την πλησιάζει και της δίνει αγάπη,φεύγει.Η μάλλον δεν φεύγει.Αυτή ποτέ δεν φεύγει.Τον διώχνει.Ποτέ ευθέως.Πάντα προσεγμένες λέξεις και μικρά τεχνάσματα ακολουθεί η τεχνική της.Ανάλογα με το πόσο δεμένος είναι ο άλλος μαζί της, διακυμαίνεται και ο τρόπος που τον απομακρύνει.Προσπαθεί να είναι ευέλικτη.Να μην πληγώσει.Κάτι τελείως αναπόφευκτο όταν εμπεριέχεται και ο έρωτας.Άλλοι πιο εύκολα.Άλλοι πιο δύσκολα.Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.Κάποια στιγμή κουρασμένοι,αποχωρούν. Και τότε έρχεται μια λύτρωση στυφή. Μια νίκη που δεν συνοδεύεται από χαμόγελα και ξεσπάσματα  ευτυχίας.Μόνο απο την αίσθηση ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε και τώρα τελείωσαν.Σαν το ουράνιο τόξο μετά την βροχή.Απόδειξη πως έγιναν όλα όπως προστάζει η φύση.Μόνο που το δικό της ουράνιο τόξο δεν είναι πολύχρωμο.Είναι γκρι και μαύρο.Και απόδειξη οτι τίποτα δεν αλλάζει. Θα ήθελε να το αποφύγει.Να σταματήσει αυτό το είδος της ιεροτελεστίας που την βασανίζει και να μπορούσε να αφεθεί.Απλώς να αφεθεί.Κάτι που δεν έκανε.Άγνωστοι ακόμα οι λόγοι.Ίσως πιστεύει οτι δεν άξιζε να αγαπηθεί.Ίσως οτι οι άλλοι δεν την γνωρίζουν πραγματικά και αν το έκαναν δεν θα μπορούσαν να την αγαπήσουν με την ίδια ευκολία,μπορεί και καθόλου.Ίσως απλά παίρνει τα σκήπτρα και τιμωρεί η ίδια τον εαυτό της,που τόσο της αρμόζει,μιας και κανείς άλλος δεν αναλαμβάνει αυτόν τον ρόλο.Και ο κύκλος απλά επαναλαμβάνεται. Ο ήλιος έκαιγε όλο και πιο πολύ το κορμί της.Έβαλε στο στόμα της μια γουλιά παγωμένο νερό και το άφησε να κυλήσει αργά στο μπράτσο της.Ύστερα έσκυψε και το μάζεψε με τα χείλη της.Όλο.Χωρίς να αφήσει ούτε μια σταγόνα να πέσει κάτω.’Όπως θα ήθελε ίσως να κάνει και με την ζωή….

εγραψε το πιτσιρικι
Read More

«Ολοσχερώς εξοφλημένο, με ένα ποτήρι γάλα»

Απριλίου 15, 2015   pitsiriki1
0-37983900-1377247880-digea

Μια μέρα, ένα πολύ φτωχό αγόρι που πουλούσε μικροπράγματα από πόρτα σε πόρτα, για να πληρώνει τα εισιτήρια του για το σχολείο, ένοιωσε πολύ πεινασμένο και στην τσέπη του δεν είχε παρά μόνο μερικές δεκάρες.

Έτσι, αποφάσισε ότι στο επόμενο σπίτι, θα ζητούσε λίγο φαγητό. Ωστόσο, έχασε το θάρρος του, όταν μια όμορφη νεαρή γυναίκα άνοιξε την πόρτα. Αντί για φαγητό, ζήτησε ένα ποτήρι νερό.

Η γυναίκα κοίταξε το αγόρι, κατάλαβε ότι ήταν ταλαιπωρημένο και πεινασμένο και αντί για νερό του έδωσε ένα ποτήρι γάλα. Το ήπιε μονορούφι και στη συνέχεια ρώτησε τη γυναίκα: «Πόσα σας χρωστάω;» «Δεν μου χρωστάς τίποτα» απάντησε εκείνη. «Η μητέρα μου με έχει διδάξει, να μην αποδεχόμαστε ποτέ χρήματα για την καλοσύνη που προσφέρουμε».
Το αγόρι ευχαρίστησε θερμά τη γυναίκα και συνέχισε την πορεία του. Ένοιωσε δυνατότερος, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά, αφού η πίστη του στους ανθρώπους και στο Θεό, είχε γίνει ισχυρότερη με το περιστατικό αυτό.

Χρόνια αργότερα, η υγεία της γυναίκας κλονίστηκε και η ζωή της έφθασε σε κρίσιμη κατάσταση. Οι γιατροί του τοπικού ιατρείου, σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν εκεί την ασθένειά της. Την παρέπεμψαν σε ιατρικό κέντρο μεγαλύτερης πόλης, όπου την εξέτασαν οι γιατροί και της έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις. Ο καθηγητής ιατρός, κλήθηκε να κάνει τη διάγνωση.
Όταν άκουσε το όνομα της πόλης απ’ όπου ήρθε η ασθενής, ένα περίεργο συναίσθημα τον έλουσε. Αμέσως σηκώθηκε και πήγε κάτω από την αίθουσα του νοσοκομείου στο δωμάτιό της, ντυμένος με τη στολή του γιατρού.
Την αναγνώρισε αμέσως. Πήγε πίσω στο δωμάτιο ιατρικών συσκέψεων αποφασισμένος να κάνει το καλύτερό δυνατόν, για να σώσει τη ζωή της. Από εκείνη την ημέρα έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην περίπτωση.

Μετά από ένα μακρύ αγώνα, η μάχη κερδήθηκε. Η ασθενής έγινε καλά.
Ο Δρ, ζήτησε από το γραφείο οικονομικού, να του προσκομίσουν τα έγγραφα του ασθενή και το λογαριασμό, για την τελική έγκριση.
Όταν έφθασε στα χέρια του ο λογαριασμός του ασθενή, τον κοίταξε και στη συνέχεια έγραψε κάτι στην άκρη του χαρτιού και τον έστειλε πίσω, για επίδοση στην ασθενή. Εκείνη φοβόταν να το ανοίξει. Ήταν σίγουρη, ότι θα έπρεπε να πληρώνει τα έξοδα νοσηλείας της, μέχρι το τέλος της ζωής της.

Τελικά άνοιξε το φάκελο. Όπως διάβαζε το τιμολόγιο, μια φράση με μεγάλα γράμματα στο τέλος του χαρτιού, τράβηξαν την προσοχή της.
«Ολοσχερώς εξοφλημένο, με ένα ποτήρι γάλα» Από κάτω, υπήρχε η υπογραφή του καθηγητή ιατρού.  Θυμήθηκε!!! Δάκρυα χαράς πλημμύρισαν τα μάτια της και άρχισε να προσεύχεται.
«Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, που η δική Σου αγάπη, έχει εξαπλωθεί και φωλιάσει στις καρδιές των ανθρώπων……..»

εγραψε το πιτσιρικι

Read More

Σώπαινε, κυρά Τασία μου, και μη πολυδακρύζεις

Απριλίου 15, 2015   pitsiriki1
0-37983900-1377247880-digea
Να μη σου τύχει να είσαι μετανάστης, να φτάνεις ρημάδι σε παραλία του Αιγαίου και ξαφνικά μπροστά σου να δεις την κυρά Τασία και να σε προσφωνεί με το έτσι γουστάρω «πρόσφυγα». Να μη σου τύχει να είσαι πρόσφυγας, να φτάνεις κουρέλι σε παραλία της Κρήτης και ξαφνικά να σε περιμένει στην προκυμαία η κυρά Τασία και να σου λέει «λιάσου στον ήλιο να στεγνώσεις». Να μη σου τύχει να είσαι απόγονος προσφύγων και να ακούς την κυρά Τασία να λέει τις νομικίστικες ασυναρτησίες της, διότι πολύ απλά η κυρά Τασία δεν ξέρει και δεν τη νοιάζουν οι διαφορές μεταξύ προσφύγων και μεταναστών.
Η κυρά Τασία που έχει πάρει πάνω της μέσω του Σύριζα την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τα έχει βάλει όλα σε ένα τσουβάλι προσπαθώντας να χωρέσει χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές σε έναν μόνο χαρακτηρισμό για να μπορέσει να υποστηρίξει την θέση του κόμματός της ότι δεν υπάρχουν σύνορα, δεν υπάρχουν φυλές, είμαστε όλοι πολίτες του κόσμου αρκεί κάποιος να μάς ταΐζει. Η νομικός που δεν ξέρει την διαφορά πρόσφυγα και μετανάστη. Η κυρά Τασία που νομίζει ότι οι ρυτίδες τής προσδίδουν σοβαρότητα και σοφία και που βλέπει στα ανθρώπινα συντρίμμια των πολιτικών της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής κονδύλια. Μόνο κονδύλια, τίποτε άλλο. Είπε η κυρά Τασία «για να βοηθήσετε να αρχίσετε να τους αποκαλείτε πρόσφυγες γιατί αν μιλάτε για μετανάστες ή λαθρομετανάστες η ΕΕ δεν θα εγκρίνει κονδύλια«. Σώπαινε κυρά Τασία μου και μη πολυδακρύζεις,  θα τα πάρεις τα κονδυλιάκια σου τα ευρωπαϊκά. Πρόσφυγες να τους πούμε, Έλληνες να τούς πούμε αρκεί εσύ να πάρεις κονδύλια για να τους ταΐσεις διότι αν τους πούμε λαθρομετανάστες και μετανάστες, τότε η μαμά σου η Ε.Ε θα θυμηθεί τις συνθήκες Δουβλίνου και θα σου πει «Τασία, πάρτους στο σπίτι σου να τούς ταΐσεις».
Έτσι η κυρά Τασία αφού δεν ήταν ικανή να μάθει βελονάκι να φτιάξει καμιά δαντελίτσα για το σκρίνιο της, αποφάσισε να προσβάλλει τους μετανάστες βαπτίζοντάς τους πρόσφυγες και τούμπαλιν. Αγαπάει τόσο πολύ τα μεταναστάκια η κυρά Τασία που τούς βρίζει τις πατρίδες αποκαλώντας τες ως σφαγείς αμάχων. Σέβεται τόσο πολύ τον πολιτισμό των χωρών από όπου έρχονται οι μετανάστες που τις αποκαλεί Τοπάλ Οσμάνηδες. Από την άλλη πλευρά η κυρά Τασία εξομοιώνει τους πραγματικούς πρόσφυγες που φθάνουν κατατρεγμένοι από τις εμπόλεμες χώρες τους με λαθρομετανάστες κι αυτό το κάνει η έμπειρη νομικός διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι το μεγάλο δάκτυλο για όσα συμβαίνουν στην Βόρεια Αφρική, στη Κεντρική Αφρική και στη Μέση Ανατολή το έβαλε η πολυαγαπημένη της Ενωμένη Ευρώπη. Δεν είναι αφελής η κυρά Τασία όσο κι αν θέλει να μας πείσει με τις αφέλειες του καλοχτενισμένου κόκκινου μαλλιού της.
Τι να πει τώρα η κυρά Τασία που ο πρώην συνάδελφός της, Ευάγγελος Βενιζέλος, πρώτος από όλους κήρυττε πόλεμο σε Συρία και Λιβύη πριν ακόμα να γράψουν το κείμενο των κυρώσεων οι υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε; Πώς να το μαζέψει το πράγμα η κυρά Τασία που οι κυρώσεις με τις υπογραφές και της Ελλάδας είναι σε ισχύ; Δεν λέει η κυρά Τασία ότι και η Ελλάδα έβαλε το δακτυλάκι της και δημιούργησε πρόσφυγες, αλλά την συμφέρει να τους θεωρεί όλους λαθρομετανάστες, όμως για να πάρει κονδύλια να τους συντηρήσει πρέπει να λέει στους εταίρους ότι είναι πρόσφυγες. 
Μας γνωστοποίησε πως το 2015 θα έρθουν όχι πολλοί αλλά 100.000 μετανάστες νέοι. Δεν μας ενημέρωσε όμως από που το γνωρίζει, από ποιες χώρες θα έρθουν και πως είναι σίγουρη πως η ΕΕ θα βγάλει ανάλογα κονδύλια για μεταναστοπρόσφυγες. Μήπως η κυρά Τασία  συμμετέχει με την κυβέρνησή της στην επιχείρηση της ΕΕ δημιουργήστε μεταναστοπρόσφυγες εντός των Κρατών μελών του Νότου; Διότι θα πρέπει να ασχοληθεί και με κάτι ο Νεοσύστατος Ευρωπαϊκός στρατός, να κυκλοφορεί το χρήμα σε εξοπλισμούς και πακέτα ανθρωπιστικής βοήθειας.
Για ποια χώρα από αυτές που έρχονται οι πρόσφυγες έχει βγάλει η Ε.Ε ανάλογη ανακοίνωση εκτάκτου ανάγκης και πότε στάλθηκαν αεροπλάνα, καράβια, τρένα για να επέμβουν έτσι ώστε να μαζέψουν τον άμαχο πληθυσμό;
Κηρύττει η κυρά Τασία στους Έλληνες να αντιμετωπίζουν τους μετανάστες και πρόσφυγες ως ανθρώπους και όχι ως σκουπίδια. Την επόμενη στιγμή όμως η κυρά Τασία υποστηρίζει ότι «βγαίνουν στις πλατείες για να λιαστούν«. Λιάζονται οι σαύρες, κυρά Τασία. Λιάζονται τα χταπόδια πριν γίνουν μεζές, λιάζονται οι μπουγάδες, λιάζουν οι γάτοι τα αχαμνά τους. Οι άνθρωποι, φιλεύσπλαχνη κυρά Τασία, δεν λιάζονται. Πηγαίνουν όπου έχει φως γιατί φοβούνται.
Δεν φοβούνται εμένα και τον διπλανό μου, κυρά Τασία, αλλά φοβούνται κάτι τύπους σαν εσένα που πάνω από τον άνθρωπο βάζεις την κομματική γραμμή που δεν θέλει να συγκρουστεί με το αφεντικό Ε.Ε και να απέχει από όλες τις συμφωνίες που κάνουν κυρώσεις εξαθλίωσης λαών, συμφωνίες παράδοσης πολεμικού υλικού, συμφωνίες στοίβαξης ανθρωπίνων ζωών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και μόνο σε χώρες του Νότου για να μην βρομίσει ο Βορράς από αράπηδες. Φοβούνται τύπους σαν του λόγου σου, κυρά Τασία και σαν τα μούτρα του Πανούση και του Κοτζιά που τους χρησιμοποιείτε ως ασπίδα. Εσύ να πάρεις κονδύλια δήθεν για την σίτισή τους  και οι άλλοι για να περάσουν οι υπογραφές δανείων, αλλιώς θα τους αμολήσουν σαν σκυλιά στις πλατείες του Βερολίνου.
Κυρά Τασία, αν ήξερες λίγο από την νεότερη ελληνική ιστορία και λιγότερα άρθρα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων που φτιάχνουν οι τεχνοκράτες των πολέμων θα γνώριζες ότι ο πρόσφυγας και ο μετανάστης είναι αποτέλεσμα πολιτικών και μάλιστα οικείων. Θα γνώριζες ότι πρόσφυγας είναι αυτός που τον διώχνουν από την πατρίδα του και μετανάστης αυτόν που δεν τον χωρά η πατρίδα του. Η πατρίδα του, κυρά Τασία, γιατί αυτά τα ρημάδια της ζωής που τους δίνεις σκηνές στρατού να κοιμηθούν, μία ασπιρίνη, ένα σαπούνι και ξηρά τροφή φέρουν πατρίδα πάνω τους όποια κι αν είναι αυτή. 
Αντιθέτως με εσένα κυρά Τασία που δεν μπορείς να υπερασπιστείς την δικιά σου ζητώντας λεφτά για να σώσεις τον εξαθλιωμένο που έρχεται στην πόρτα σου αντί να πάρεις το αεροπλάνο, να πας στις Βρυξέλλες και να στήσεις αντίσκηνο εσύ έξω από το Ευρωκοινοβούλιο, Να τρως γαλέτα και να σηκώνεις πανό κάθε μέρα με βροχή και χιόνι αντιδρώντας σε αυτά που κάνουν εναντίον των πατρίδων των προσφύγων και μεταναστών και εναντίον της δικιάς σου. 
Πού κολλάει η δικιά σου σε όλο αυτό; Μα πολύ απλά κυρά Τασία, αν είχες ανεξάρτητη πατρίδα, αν είχες εύρωστη πατρίδα τότε δεν θα σού έστελνε ο Γιούνκερ λεφτά για τους άπορους συμπατριώτες σου μέσω Πακέτων Ανθρωπιστικής Βοήθειας μόνο και μόνο για να λέγεσαι κυρά Τασία η Ευρωπαία. Δεν θα φοβόταν ο εδώ νηστικός τον νηστικό που τον φέρνει το κύμα.  Δεν θα τον σκιαζόταν, κυρά Τασία, όπως τον κάνεις εσύ να σκιάζεται όταν λες τάχα μου κρυφά στους δημοσιογράφους πώς να λένε την είδηση. Τάχα μου στο αφτί αλλά τόσο φωναχτά όσο για να το ακούσουν όλοι «σταδιακά θα υπάρχει πρόβλημα αλλά δεν πρέπει να εξαγγέλετε το πρόβλημα. Μην φοβίζετε τον κόσμο, πέστε κάτι καλό. Πείτε για τη Γαύδο που τους τραπεζώσανε, που κάνανε κυνήγι, που πήγαν οι υπηρεσίες«.
Αμ δεν θα έχουμε πρόβλημα σταδιακά, κυρά Τασία. Πρόβλημα έχουμε εξ ολοκλήρου και απευθείας το οποίο ξεκινάει από την αλαζονεία του δήθεν λαϊκού πολιτικού, δήθεν αριστερού και δήθεν απλού που καταβάθος είναι τόσο ακροδεξιός και τόσο ρατσιστής εξομοιώνοντας τον πρόσφυγα με τον μετανάστη. Αλλά από τέτοιους πολιτικούς η Ελλάδα στην νεότερη ιστορία της άλλο τίποτε. Τους πολιτικούς του είδους σου, κυρά Τασία,  τους γνωρίζουν τα στενά της Καισαριανής, της Κοκκινιάς και της Καλαμαριάς, ο σταθμός του Μονάχου και  το λιμάνι του Ellis Island. Κατάλαβες, κυρά Τασία, γιατί ο ελληνικός ήλιος δεν είναι για να λιάζεσαι αλλά για να ζεις ως άνθρωπος;   
Read More
« Older posts
  • iSquare iPad Like

  • Το blog μου

  • ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

  • ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

  • ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

  • Αρχείο

  • Κατηγορίες

  • ΡΕΠΟΡΤΑΖ

  • ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

  • ΚΟΣΜΟΣ

  • πολιτικη

  • ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ

  • ΒΙΝΤΕΟ

  • ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ

  • Δημοφιλή