ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Άντε να το γράψω κι αυτό, γιατί δεν μου αρέσει να ακούω ανοησίες.

Κατά δήλωση Βαρουφάκη, όταν ο ίδιος πήγε στο Μαξίμου μετά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, αντιμετώπισε εκεί μια παγωμένη ατμόσφαιρα.

Η ερμηνεία αυτής της δήλωσης είναι ότι το Μαξίμου, δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας, ανέμενε την επικράτηση του «ναι» ή, εν πάση περιπτώσει, ένα πολύ πιο αδύναμο «όχι».

Όμως, για όποιον παρακολουθεί την επικαιρότητα περισσότερο από όσο του επιτρέπει ο κάλος στον εγκέφαλο κι έχει γερή μνήμη, σχεδόν εικοσιτέσσερις ώρες νωρίτερα από την παγωμένη αυτή ατμόσφαιρα που διαπίστωσε ο Γιάννης Βαρουφάκης, δηλαδή αργά το βράδυ του Σαββάτου πριν από το δημοψήφισμα, είχε διαρρεύσει –για την ακρίβεια, διοχετεύτηκε από το γραφείο της Μπακογιάννη, αλλά πέρασε στα ψιλά– η είδηση ότι η Ντόρα Μπακογιάννη επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Αντώνη Σαμαρά, για να του ζητήσει να παραιτηθεί. Από το γραφείο του Αντώνη Σαμαρά όχι μόνο δεν διαψεύστηκε το συγκεκριμένο τηλεφώνημα, αλλά, ίσα-ίσα, διοχετεύτηκε στον Τύπο υπό τύπον ανεπίσημης ανακοίνωσης ότι η κυρία Μπακογιάννη υπονομεύει με την αξίωσή της τη στρατηγική του κόμματος σε κρίσιμη στιγμή, πάνω στην κορύφωση του προεκλογικού αγώνα.

Και τώρα σειρά έχει η ερώτηση κρίσεως: Πού βασίστηκε η Ντόρα Μπακογιάννη και ζήτησε την παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά; Είπε μέσα της να ρίξει μια ζαριά πολιτικής αυτοκτονίας απέναντι σε μια μάλλον βέβαιη επικράτηση του «ναι» ή, έστω, απέναντι σε μια οριακή επικράτηση του «όχι», εκτιθέμενη έτσι ανεπανόρθωτα στην κούρσα της διαδοχής; Ή μήπως είχε η Ντόρα Μπακογιάννη πρόσβαση σε κάποια δημοσκόπηση, που την έπειθε με πάσα βεβαιότητα ότι η αξίωση της να παραιτηθεί ο Αντώνης Σαμαράς δεν ενείχε κάποιο ρίσκο;

Ο πρωθυπουργός της χώρας, ως γνωστόν, είναι μικρός, επιπόλαιος και με ανίκανους συνεργάτες, οπότε, σε αντίθεση με την Ντόρα Μπακογιάννη, σίγουρα δεν είχε πρόσβαση σε τέτοιου είδους αξιόπιστες δημοσκοπήσεις. Κι έτσι, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας παρακολουθούσε με ανείπωτη αγωνία τα κανάλια και το βλέμμα καρφωμένο στην οθόνη, άρχισε σταδιακά να διαπιστώνει έκπληκτος και απογοητευμένος το βράδυ της Κυριακής ότι το «όχι» υπερτερεί. Και σιγά-σιγά, όσο το «όχι» κέρδιζε έδαφος, τόσο κι αυτός πάγωνε όλο και περισσότερο. Μαζί του πάγωνε σταδιακά και το υπόλοιπο Μαξίμου. Ρε, δεν πάτε καλύτερα να μαζέψετε τίποτε βρούβες, λέω εγώ!..

Φυσικά, εδώ μπαίνει γι άλλη μια φορά ένα θεματάκι με τις εταιρείες δημοσκοπήσεων των δύο ταχυτήτων, με ειδικά αποτελέσματα για τους εύπιστους και φοβισμένους πληβείους. ‘Ένα θεματάκι που καλό είναι να το κοιτάξει κάποια στιγμή ο Εισαγγελέας επιτέλους, αν υπάρχει Εισαγγελέας…

Σημειώστε δε ότι οι ίδιες αυτές εταιρείες δημοσκοπήσεων παραδέχονταν ότι η επικράτηση του «όχι» ήταν εξίσου συντριπτική κατά την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, αλλά, λέει, η διαφορά άρχισε στη συνέχεια να μαζεύεται, γι αυτό κι εμφανίζονταν, λέει, πολύ επιφυλακτικές για το τελικό αποτέλεσμα, τρομάρα τους!.. Είπαμε, ζητείται Εισαγγελέας.

Αυτός όμως δεν είναι ο λόγος για τον οποίο μπήκα στον κόπο να γράψω. Ο λόγος για τον οποίο μπήκα στον κόπο να γράψω έχει να κάνει με τα υστερόβουλα παραμύθια που στήθηκαν ένθεν κακείθεν γύρω από την υποβολιμαία ερμηνεία ότι το Μαξίμου δεν ανέμενε το αποτέλεσμα. Παραμύθια έ ν θ ε ν κ α κ ε ί θ ε ν , λέω! Και ο νοών νοείτω…

Τώρα, το για ποιον ακριβώς λόγο ο Γιάννης Βαρουφάκης διαπίστωσε παγωμένη ατμόσφαιρα στο Μαξίμου, αυτό θα μου το πείτε εσείς, οι ξερόλες και ατσίδες, που δεν παλεύεστε…

sotosblog