ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

σαν εκείνα τα μάτια που μείνανε στεγνά στο κλείσιμο της πόρτας. Σαν εκείνα τα τραγούδια που δεν άκουσε. Σαν εκείνες τις μέρες που δεν ήρθανε ποτέ. Σαν εκείνες τις νύχτες που δεν τέλειωσαν. Σαν εκείνες τις μποτίλιες που πιάσανε πάτο κι ο άγνωστος παραλήπτης περιμένει ακόμα. Σαν εκείνους του ταξιδιώτες που γυρίσανε στη βάση. Σαν τα πάντα των ερωτευμένων, σαν τα ποτέ των μεθυσμένων.
Κι είναι και κείνα κει τα φαντάσματα που αέναα θα κοπανούν στους ίδιους τοίχους.
Και τα δέντρα εκείνα,που γίνανε στάχτη. Και μετά,τα πουλιά,δεν αντέξαν στα κλουβιά κι αυτοκτονήσανε. Έχουμε νικηθεί. Χαρίσαμε τις καρδιές μας στους νταβατζίδες. Ξεπουλήσαμε τα μυαλά μας σε κάθε τι κλισέ. Να δείχνουμε,απλά,πιο σικ στα ιβεντς. Η τηλεόραση παίζει ακόμη Πρετεντέρη που δεν του φτάνουν οι καρέκλες να χωρέσει το διασπασμένο ΠΑΣΟΚ. Τα συνδικάτα καταπνίγουν τα πιστεύω τους στη ζούλα. Οι καταλήψεις-μαυσωλεία μπυρών απ τα Lidl.
Tα γήπεδα το έσχατο καμουφλάζ των στοιχηματικών. Τα σκυλάδικα που γίναν στριπτιτζάδικα και μαζεύουν περισσότερο κόσμο. Ο Πλούταρχος είναι τραγουδιστής και παίρνει περισσότερα χρήματα απ ότι θα παιρνα εγώ όπου κι αν εργαζόμουν.Και ο Παντελίδης. Όχι,ο Άδωνις είναι βουλευτής.Σαν τον Ντινόπουλο. Σαν τη Βούλντεψη.Η αριστερά μπορεί να εφαρμοστεί εν καιρώ ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Το ΚΚΕ υπάρχει ακόμα.Οι φασίστες στο 10% . Και άλλα τέτοια πολλά. Έχω σίγουρα νικηθεί. Μην ξεγελιέσαι. Η έκρηξή μου θα φανεί σε μιαν επόμενη χιλιετία. Κάποιος,κάπου θα κάνει μια ευχή. Ίσως να μυρίζει μπαρούτι. Ίσως να ρχεται και τότε καλοκαίρι. Ένας υπέροχος κύκλος….

έγραψε το πιτσιρίκι