Μπορεί το πολυπόθητο «κούρεμα» χρέους να μην έχει γίνει για το δημόσιο χρέος, το «κούρεμα» όμως των μισθών είναι πλέον καθεστώς και χρόνο με το χρόνο γίνεται όλο και μεγαλύτερο.

Παρά τις εκτιμήσεις της πάλαι ποτέ τρόικας ότι η μείωση του μισθολογικού κόστους θα βοηθήσει την ανταγωνιστικότητα, κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν έγινε, αλλά οι δανειστές και οι ελληνικές κυβερνήσεις εξακολουθούν να επιμένουν σε λάθος συνταγές.

«Κούρεμα» 4,2% υπέστησαν οι μισθοί το δεύτερο τρίμηνο του 2015. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από την πρώτη ανάλυση των στοιχείων του δείκτη μισθών στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας τα οποία εκδόθηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).

Συγκεκριμένα, ο Δείκτης Μισθών χωρίς καμιά διόρθωση (εποχική ή διόρθωση ως προς τον αριθμό των ημερών απασχόλησης) του δεύτερου τριμήνου του τρέχοντος έτους, παρουσίασε μείωση κατά 4,2% σε σχέση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2014.

Σύμφωνα με εργατολόγους, η λήξη της μετενέργειας πολλών κλαδικών συμβάσεων μέσα στο Β τρίμηνο του 2015 ευθύνονται για τη μείωση των μισθών που κατέγραψε η ΕΛΣΤΑΤ.

Όπως τονίζουν μόλις σταμάτησε η προστασία που προσφέρουν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας πολλοί εργαζόμενοι κλήθηκαν να απαντήσουν στο εκβιαστικό δίλημμα «μείωση μισθού» ή «απόλυση»!

Έτσι η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων αναγκάστηκε να …συμβιβαστεί με ένα νέο «κούρεμα» του μισθού, αποτρέποντας, προς το παρόν, την απόλυση και το φάσμα της ανεργίας.

Σοβαρή παράμετρος στο όλο θέμα είναι η απαίτηση των δανειστών για κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων, καθώς και ο περιορισμός της διάρκειας και κυρίως η αλλοίωση του περιεχομένου της μετενέργειας των ΣΣΕ.

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες του ΙΝΕ ΓΣΕΕ η αποκέντρωση της συλλογικής διαπραγμάτευσης σε όφελος των επιχειρησιακών και των ατομικών συμβάσεων εργασίας και η μη επέκταση της ισχύος, κυρίως των κλαδικών ΣΣΕ, σε μια χώρα όπου η μεγάλη πλειονότητα των επιχειρήσεων απασχολεί λιγότερους από 10 εργαζομένους αναπόφευκτα οδηγεί πρωτίστως σε:

• δραστική μείωση του αριθμού των εργαζομένων που καλύπτεται από ΣΣΕ·

• μισθολογικό dumping μεταξύ των επιχειρήσεων του ίδιου κλάδου·

• αποδυνάμωση του ρόλου των κλαδικών εργοδοτικών οργανώσεων και των κλαδικών ομοσπονδιών των εργαζομένων·

• περαιτέρω μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων, ενισχύοντας παράλληλα την υφεσιακή διολίσθηση της οικονομίας. Καθίσταται λοιπόν προφανές ότι η μόνη ασπίδα προστασίας στις μειώσεις μισθών είναι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις κάτι που είχε διαπιστώσει και είχε άμεσα φροντίσει να αποκαταστήσει ο πρώην υπουργός, Πάνος Σκουρλέτης χωρίς όμως το νομοσχέδιο που ανέτρεπε αυτές τις καταστάσεις να προωθηθεί προς ψήφιση λόγω των πιέσεων των δανειστών και των εσωτερικών «εχθρών» των εργαζομένων.

Με αυτά τα νέα δεδομένα, σημαντικά θα είναι τα στοιχεία τα οποία θα δοθούν από την ΕΛΣΤΑΤ για το 3ο τρίμηνο του 2015.

Εκεί θα φανεί τι συνέβη με τους μισθούς στην πιο «εμπορική» και με μεγάλους τζίρους περίοδο της χρονιάς, μέσα στους πιο «καυτούς» μήνες της τουριστικής περιόδου.

Εφόσον ο Δείκτης Μισθών συγκρατηθεί ή παρουσιάσει αύξηση κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα, τότε η πορεία των αμοιβών από εργασία ενδέχεται να είναι οριακά πτωτική ή και σταθερή τους επόμενους μήνες (εάν, μάλιστα, μετά τις εκλογές υπάρξει άμεση επαναφορά σε μια κανονικότητα – ένας στόχος αρκετά δύσκολος βάσει των επικείμενων νέων υφεσιακών μέτρων).

Εάν όχι, τότε ο κίνδυνος νέων μεγάλων «κουρεμάτων» θα είναι ορατός.

http://www.triklopodia.gr/megali-sfagi-ton-misthon/