Το ΠΑΣΟΚ ακούει φωνές. Κάτι σαν Ζαν ντ” Αρκ ένα πράγμα δηλαδή. Ακούει φωνές, δυνατές καθαρές, πεντακάθαρες, κρυστάλλινες που το καλούν να…
σώσει ξανά και ξανά και ξανά την Ελλάδα. Φωνές που του το ζητούν επιτακτικά, φορτικά ίσως μερικές φορές. Φωνές που δεν του επιτρέπουν να αναπαυθεί, να ξαποστάσει έστω και για λίγο, έστω και για μια μόνο μετεκλογική περίοδο. Γιατί αυτό που συμβαίνει δεν μπορεί να έχει κάποια άλλη λογική εξήγηση. Το 42χρονο πλέον κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου στις 3 Σεπτεμβρίου 1974 γεννήθηκε σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην ιδρυτική του διακήρυξη με σκοπό να επιφέρει στη χώρα Εθνική Ανεξαρτησία, ΛαϊκήΚυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση και Δημοκρατική Διαδικασία. Μετά λοιπόν από 10 συνέδρια, 4 κυβερνητικές θητείες (1981-1989,1993-1996, 1996-2004, 2009-2012), με ποσοστά από 48,10% έως 43,92%, 2 θητείες ως αξιωματική αντιπολίτευση(1989-1993, 2004-2009) με ποσοστά 39,10% έως 38,10%, αλλά και με συγκυβερνήσεις παντός τύπου και προφανώς παντός καιρού, με ποσοστά πλέον δυσθεώρητα, της τάξης του13,18% στα τρελά του κέφια και 4,68% κατά τη διάρκεια του επιθανάτιου ρόγχου του, δεν το βάζει κάτω με τίποτα. Αφού ο πολίτης και το καθήκον το καλεί ( οι φωνές που λέγαμε στην αρχή), ράβει όπως- όπως τα ήδη μπαλωμένα του ρούχα από την αρχή, φτιασιδώνεται όσο καλύτερα μπορεί ,ξαναβαφτίζεται, γίνεται Ελιά- Δημοκρατική Παράταξη, κάνει μέσα στην απελπισία του ένα γρήγορο λίφτινγκ με τη τελευταία πολλά υποσχόμενη αντιγηραντική μέθοδο »από τον Ευάγγελο στη Φώφη» υποκύπτει στα γρήγορα σε ένα βεβιασμένο προξενιό με αμφιβόλου αποτελεσματικότητας γαμπρό και προχωράει με αμήχανους όλους τους συγγενείς να το κοιτάζουν με παγωμένο βλέμμα (τόσο παγωμένο όσο η σουμάδα που κρατούν στο χέρι για τα καλορίζικα) και παίρνει και το όνομα του συζύγου, νομίζοντας πως έτσι θα έχει »πρόσωπο» στην κοινωνία : ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ : ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ. Και μας επιβεβαιώνει έτσι πως πάνω από όλα, όπως είπαμε, μετράνε οι φωνές: είτε 48% συγκεντρώνει στις εκλογές είτε 4%, αυτό αποτελεί την »πολύφερνο νύφη» που τη θέλουν όλοι, αφού κολλάει παντού. Σε δεξιούς, σε κεντροδεξιούς, σε αριστερούς, σε κεντροαριστερούς, σε φιλελεύθερους, σε σοσιαλιστές, ή ακόμα ( και κυρίως σε αυτούς) που νομίζουν ότι είναι κάποιο από τα προηγούμενα. Πάντως, όποιο και να έρθει πρώτο κόμμα, από το ΠΑΣΟΚ, δε γλιτώνουμε.Με τίποτα.Μα με τίποτα!!!

http://fimotro.blogspot.com/2015/09/blog-post_321.html