1)Το πάρτι ξεκινά από τις τράπεζες…
Οι δικοί μου ψηφοφόροι δεν έχουν καταθέσεις, φέρεται να είχε πει ο πρωθυπουργός όταν του επισημάνθηκε ο κίνδυνος να κλείσουν οι τράπεζες. Οι άνεργοι, οι καθαρίστριες του υπουργείου των Οικονομικών και οι χαμηλοσυνταξιούχοι όντως κατά πλειοψηφία δεν έχουν καταθέσεις στις τράπεζες.
Έχουν όμως αυτοί που εξασφαλίζουν την ύπαρξη επιδομάτων ανεργίας, εισφορών αλληλεγγύης, μισθών του δημοσίου και συντάξεων. Αυτό όφειλε να το γνωρίζει.

Το κλείσιμο των τραπεζών το περασμένο καλοκαίρι τίναξε τις ίδιες και την οικονομία στον αέρα. Τις συνέπειες θα τις κοστολογήσουμε και θα τις πληρώσουμε προσεχώς με την επικείμενη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την εκτίναξη των δεικτών ανεργίας.
Ουσιαστικά πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά ανακεφαλαιοποίηση, γεγονός που σημαίνει πως απέτυχαν οι προηγούμενες. Ποιος πληρώνει τα σπασμένα της αποτυχίας; Οι ιδιώτες που έβαλαν μέρος των κεφαλαίων αλλά κυρίως οι Έλληνες που τις χρηματοδότησαν μέσω δανείων που προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος.
To 2013 οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν με 28,6 δισ. ευρώ από τα οποία τα 25 δισ. ευρώ συνεισέφερε το ΤΧΣ και 3,6 δισ. ευρώ οι ιδιώτες. Την άνοιξη του 2014 ενισχύθηκαν με άλλα 8,3 δισ. ευρώ τα οποία έβαλαν μόνο ιδιώτες. Τώρα το ανώτατο όριο έχει τεθεί στα 25 δισ. Ευρώ.
Τον περασμένο χειμώνα συζητούσαμε πως τα 10 δισ. που είχαν περισσέψει από τα προηγούμενα διαθέσιμα για τις τράπεζες, ίσως δεν θα χρειάζονταν και θα τα χρησιμοποιούσε το δημόσιο σαν προληπτική πιστωτική γραμμή στήριξης εφόσον είχαμε τελειώσει με τα μνημόνια.
Η επιδείνωση του οικονομικού κλίματος όμως, ιδίως μετά το κλείσιμο των τραπεζών έκανε αναγκαία μια τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, καθώς αναμένεται να εκτοξευθούν τα «κόκκινα» δάνεια των οποίων ο ρυθμός είχε αρχίσει πριν να τιθασεύεται. Πόσο έχουν αυξηθεί τα «κόκκινα» δάνεια δεν γνωρίζουμε ακόμη, θα το γνωρίζουμε περί τα τέλη του μήνα. Στην Κύπρο πάντως ο δείκτης των μη εξυπηρετούμενων χορηγήσεων αυξήθηκε από το 15% στο 40% μέσα σε ένα έτος από την εισαγωγή των capital controls και έφτασε στο 45% το 2014.
Στην Ελλάδα πέρυσι υπολογίζονταν στο 33%. Τώρα μετριοπαθείς εκτιμήσεις κάνουν λόγο για πάνω από 50%.
Στις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις ΤΧΣ και ιδιώτες είχαν εισφέρει περί τα 36,3 δισ. ευρώ και η αγορά αποτιμά αυτήν τη στιγμή την αξία των τεσσάρων συστημικών τραπεζών κάτω από 4 δισ. ευρώ.
4 δισ. ευρώ σημαίνει πως αν οι τράπεζες χρειαστούν για ανακεφαλαιοποίηση 16 δισ. ευρώ, οι νέοι μέτοχοι θα αποκτήσουν το 80% των τραπεζών. Άρα, όσοι επένδυσαν στις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις έχουν χάσει σχεδόν το σύνολο των κεφαλαίων τους.
Ο μεγαλύτερος χαμένος θα είναι το ελληνικό δημόσιο που κατείχε τη μερίδα του λέοντος των ανακεφαλαιοποίησεων.
Το ζητούμενο σ’ αυτή τη φάση είναι η συμμετοχή των ιδιωτών στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Για να συμμετάσχουν θα πρέπει θα πειστούν πως αυτή θα είναι η τελευταία ανακεφαλαιοποίηση και πως η παραμονή της χώρας στο Ευρώ είναι εξασφαλισμένη.
Το αν το πιστεύουν θα το διαπιστώσουμε μέχρι το τέλος του χρόνου.
Οι ελληνικές τράπεζες σήμερα έχουν δώσει δάνεια ύψους 220 δισ. ευρώ ενώ έχουν καταθέσεις περί τα 122 δισ. ευρώ. Αν το 50% από αυτά βγει στο «κόκκινο» σημαίνει πως πάνω από 100 δισ. είναι σε καθυστέρηση.
Ένα μέρος από αυτά έχει χαθεί οριστικά, ένα άλλο θα σωθεί και θα αρχίσει να αποπληρώνεται αν η οικονομία αρχίσει να ανακάμπτει.
Ο νόμος Κατσέλη ήταν καταστροφικός όπως κάθε οριζόντιος νόμος σε ανάλογες περιπτώσεις, γιατί αύξησε κατακόρυφα τον αριθμό των «κόκκινων» δανείων. Όταν το κράτος εξασφάλιζε πως κανένα σπίτι δεν βγαίνει σε πλειστηριασμό, μαζί με αυτούς που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα δάνεια δεν πλήρωναν και αυτοί που μπορούσαν.
Καταστροφικές ήταν και οι δημαγωγικές ασυναρτησίες του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια περί σεισάχθειας. Τώρα η πραγματικότητα τους επόμενους μήνες θα αναγκάσει την κυβέρνηση να προβεί σε πλειστηριασμούς σπιτιών και επιχειρήσεων.
Μόνο η προοπτική του πλειστηριασμού θα αναγκάσει όσους μπορούν, έστω και με δυσκολίες, να πληρώσουν ή να επιστρέψουν στα γκισέ των τραπεζών για διακανονισμούς.
Θα’ χει ενδιαφέρον τα στελέχη της κυβέρνησης που είχαν γαλουχήσει και γαλουχηθεί σε άλλες νοοτροπίες πως θα το διαχειριστούν αυτό, που είναι ένα από τα ζητήματα που μπορούν να κλονίσουν την οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ένα σημαντικό μέρος των «κόκκινων» δανείων αφορά επιχειρήσεις οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια είναι «ζόμπι» και κρατιόνταν στη ζωή μέσω της τραπεζικής χρηματοδότησης που εξασφάλιζαν κυρίως μέσω πολιτικής πρόσβασης στο τραπεζικό σύστημα.
Ένα σημαντικό μέρος των επιχειρήσεων αυτών θα περάσει στον έλεγχο των τραπεζών και αφού αναδιαρθρωθεί θα πωληθεί σε νέους ιδιοκτήτες. Η διαδικασία αυτή θα αλλάξει τον επιχειρηματικό χάρτη της χώρας.
Αυτός είναι ένας λόγος που αφορά τον καυγά που γίνεται για το ύψος των ανακεφαλαιοποιήσεων. Όσο πιο μεγάλες είναι αυτές τόσο μεγαλώνει το ποσοστό συμμετοχής του ΤΧΣ και η επιρροή του SSM.
Αν ο έλεγχος των τραπεζών περάσει σε κέντρα εκτός συνόρων μειώνεται δραστικά η επιρροή του εγχώριου πολιτικού συστήματος στην οικονομία αλλά και στο σύστημα της διαπλοκής μεταξύ πολιτικών και ολιγαρχών που έχει εγκαθιδρυθεί και περιορίζει το πεδίο του ελεύθερου ανταγωνισμού τόσο στην οικονομία όσο και την πολιτική.
Από την τύχη των τραπεζών εξαρτάται η τύχη της οικονομίας και η παραμονή της χώρας στο Ευρώ. Αν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των καταθετών στις τράπεζες σύντομα η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί ανάλογα. Αν οι ελληνικές τράπεζες καταστούν δίκτυα διεθνών τραπεζών, στα δίκτυα των οποίων οι Έλληνες έχουν μεταφέρει μέρος των καταθέσεων, τόσο πιο εύκολα αυτές θα μπορέσουν να επιστρέψουν.
Οι τράπεζες σήμερα αποτελούν την καρδιά της οικονομίας και της κοινωνίας. Η κατάσταση στην Ελλάδα θα αλλάξει και η εμπιστοσύνη θα επιστρέψει, όταν αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις τράπεζες.
Την εποχή του Λένιν και της Χούντας των συνταγματαρχών αρκούσε να ελέγχει κάποιος δυο μεραρχίες τεθωρακισμένων και τα κτήρια του ΟΤΕ και της ΔΕΗ για να έχει τον έλεγχο της χώρας. Σήμερα τον έλεγχο τον έχει όποιος ελέγχει τις τράπεζες.
2)Μεγάλο πάρτι…
Αγαπητέ Κύριε Στούπα,
Καλημέρα,
Είναι αλήθεια ότι για την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών θα πρέπει πρώτα αυτές να έχουν ταχτοποιήσει και να κλείσει το θέμα των κόκκινων δανείων; Δηλ. αν μια επιχείρηση χρωστάει δάνεια και δεν αποπληρώνει, θα πάει σε εκκαθάριση ή θα πρέπει να ανακεφαλαιωθεί με ιδία κεφάλαια; Αν ισχύει αυτό θα έχουμε μεγάλο «πάρτι».
Ευχαριστώ,
Μιχ. Αν.
Απάντηση: Πριν την ανακεφαλαιοποίηση θα υπολογιστεί το ύψος των «κόκκινων» δανείων. Μετά μια περίπτωση θα διευθετηθεί είτε με ρύθμιση είτε με απώλεια ιδιοκτησίας της επιχείρησης.

Κώστας Στούπας

http://feedproxy.google.com/~r/blogspot/oxafies/~3/mbZv_Dbr15g/blog-post_659.html