ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Με λένε Αισέ και είμαι 20 ετών.
Εγώ είμαι από άλλη χώρα και έχω άλλη θρησκεία που οι γυναίκες δεν έχουν καθόλου δικαιώματα και πρέπει να είναι κλεισμένες στο σπίτι. Όμως επειδή έχουμε χρόνια στην Ελλάδα, εγώ έχω μεγαλώσει λίγο καλύτερα. Το θέμα μου είναι η μάνα μου, ο Θεός να την κάνει μάνα την σκύλα αλλά εμένα αυτή μου έτυχε δυστυχώς. Όταν ήρθαμε στην Ελλάδα ήμουν στα 5. Όλοι μαζί ήμασταν 6 άτομα. Ο πατέρας μου, η μάνα μου και 3 αγόρια και ένα κορίτσι. Εγώ ήμουν η μικρότερη. Το άλλο σόι μας έμεινε κάτω στην πατρίδα. Μόνο ο θείος μου ο Σαμίρ, ο αδερφός του πατέρα μου, ήταν εδώ μαζί μας. Ο μπαμπάς μου δούλευε όλη μέρα.

Ένα βράδυ που έλειπε ο μπαμπάς μου, σηκώθηκα να πιω νερό. Πήγαινα ακόμα στο νήπιο και θυμάμαι ότι μόλις είχαμε πάει σε αυτό το σπίτι. Πήγα στην κουζίνα και είδα την μαμά μου με τον θείο τον Σαμίρ να κάθονται αγκαλιά.

-Τι θέλεις; (μου λέει η μάνα μου)

-Διψάω πολύ! (της λέω).

-Πήγαινε ξάπλωσε και θα σου φέρω εγώ. (μου απαντάει)

-Γιατί μαμά ο θείος είναι εδώ; (την ρώτησα)

-Τίποτα, έπεσα και χτύπησα και με βοηθάει.

Δεν καταλάβαινα πολλά, αλλά ήμουν και πολύ μικρό και έφυγα. Μετά τα επόμενα χρόνια όποτε ερχόταν ο θείος στο σπίτι και έλειπε ο μπαμπάς μου, η μαμά με έστελνε να παίξω στο κάτω διαμέρισμα σε μια γριά κυρία που ήτανε κακιά και δεν με άφηνε να παίξω με το σκυλάκι της. Μια άλλη φορά όταν ήμουν στα 14 άκουσα την μαμά να μιλάει στο τηλέφωνο με την γιαγιά στην πατρίδα και να ουρλιάζει.

-Σου ορκίζομαι να μην τους ξημερώσει η αυριανή μέρα. Σου λέω αλήθεια, στην ζωή των τεσσάρων παιδιών μου, δεν έχω τίποτε με αυτόν τον άνθρωπο. Τι δουλειά έχω εγώ με τον Σαμίρ. Τα λένε αυτά γιατί με ζηλεύουνε.

Δεν της είπα τίποτε εκείνη την στιγμή αλλά από τότε την παρακολουθούσα στενά και ζούσα με τον φόβο ότι ο όρκος ήταν πολύ βαρύς. Εκείνη το κατάλαβε αμέσως γιατί ήταν πολύ πονηρή και με μισούσε για αυτό. Μόλις με έβλεπε να μπαίνω στο δωμάτιο, έκλεινε το κινητό. Μετά ο θείος ο Σαμίρ έφυγε για την Γερμανία και η μαμά έπεσε να πεθάνει. Τα έβαζε με τον μπαμπά, χτύπαγε συνέχεια εμάς και όλο έβριζε στο τηλέφωνο κάποιον χωρίς να καταλαβαίνουμε ποιόν.

Μετά από ένα χρόνο, όταν ήμουν στα 17, ο θείος Σαμίρ ξαναγύρισε σπίτι. Πάλι η μαμά μας έδιωχνε στην βεράντα αλλά τότε εγώ έπιασα μια ξαδέρφη μου την Μιράι και της είπα.

-Πες μου τι τρέχει με την μάνα μου γιατί αλλιώς θα πω στον πατέρα σου ότι τραβιέσαι 2 χρόνια με τον Γιούρι. Όπότε ξέρεις θα σε στείλουν πίσω στην πατρίδα σηκωτή θα σου φορέσουν μπούργκα και θα σε παντρέψουν με κανέναν γέρο, για να είσαι η δουλάρα, τέταρτη σύζυγος.

-Βούλωστο μωρή ηλίθια που μου λέει η ξαδέρφη μου που μιλάς εσύ για μένα, άντε κοίταξε την μάνα σου που τραβιέται 15 χρόνια με τον θείο σου και το ξέρουνε και οι πέτρες.

-Και ο μπαμπάς μου; (την ρώτησα)

-Ναι και αυτός, αλλά τι να κάνει να σκοτώσει τον αδερφό του και την γυναίκα του; Τους αγαπάει πολύ και τους δύο, για αυτό έχει λιώσει και έχει μείνει πετσί και κόκκαλο.

Μετά από μια βδομάδα όταν εγώ έδινα το πρώτο μάθημα στις πανελλαδικές, η μαμά μου το έσκασε με τον θείο Σαμίρ, μας παράτησαν όλους και πήγαν οι δυο τους στην Νορβηγία. Σε μας δεν είπε τίποτα, ούτε μας αποχαιρέτησε. Από τότε δεν έχουμε ξαναμιλήσει. Μάθαμε ότι έχουν κάνει μαζί δύο παιδιά και δήλωσαν παντρεμένοι όταν ζήτησαν άσυλο.

Ο καημένος ο μπαμπάς μου, ξαναπαντρεύτηκε μια γυναίκα, που δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή. Θέλει να κάνει παιδιά και δεν μπορεί. Φοβάται πολύ μην την στείλει ο πατέρας μου πίσω. Εγώ όμως πολλά βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώ και όλο ακούω την μάνα μου στον ύπνο μου να ουρλιάζει και να ορκίζεται στην γιαγιά μου. «Στην ζωή των τεσσάρων παιδιών μου. Να μην τους βρει η αυγή.».

Δεν μπορώ να ησυχάσω, πονάω πολύ…Τι να κάνω;

Αχ Αισέ μου, υπάρχουν μάνες που αξίζουν χίλια φλουριά και άλλες που δεν αξίζουν ούτε 5 τάλιρα έλεγε ο λαός. Εσένα σου έτυχε κακή μάνα δυστυχώς. Υπάρχουν και τέτοιες μητέρες, εγωίστριες, κακές, συμφεροντολόγες που δεν αγαπούν κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό τους. Αυτή η γυναίκα κοίταξε την πάρτη της και την καψούρα της και δεν υπολόγισε κανέναν, ούτε συγγένειες, ούτε παιδιά, ούτε σκυλιά, ούτε γατιά. Τα έκανε όλα συντρίμμια και έφυγε να ζήσει την ζωούλα της και τον έρωτα της στην ωραία, πλούσια και πολιτισμένη Νορβηγία. Αν υπάρχει θεός και δικαιοσύνη θα το πληρώσει ακριβά.

Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτή η γυναίκα, το θέμα μας είσαι εσύ και τι μπορείς να κάνεις τώρα. Δυστυχώς δεν μπορείς να την δείρεις ούτε να της ζητήσεις το λόγο. Όσο είναι παντρεμένη με τον θείο Σαμίρ είναι και νοιώθει ισχυρή και δεν θα αφήσει τίποτα να της χαλάσει τη ζαχαρένια. Άλλωστε κακά τα ψέματα. Θεωρεί ότι τα παιδιά της τα πρώτα τα μεγάλωσε και τώρα έχει τα μικρά για να παίζει. Ο πατέρας σου πήρε άλλη γυναίκα, οπότε όλα ωραία και καλά. Ο μόνος δρόμος που σου απομένει, είναι ένας γρήγορος γάμος.

Εγώ στη θέση σου, θα έφευγα για Νορβηγία και θα πήγαινα κοντά τους ,τάχα ότι μου έλειψε η μάνα μου. Θα έπιανα και κάποια δουλειά μέσα σε κόσμο για να κόβω κίνηση. Η μάνα σου φυσικά θα βγάλει σπυριά μόλις σε δει, γιατί φυσικά θα το παίζει μικρότερη και στα νέα της χαρτιά θα έχει δηλώσει τουλάχιστον μία δεκαετία μικρότερη. Άρα της χαλάς τη μαγιονέζα και δεν την αφήνεις να χαρεί. Εκεί λοιπόν, θα της ζητήσεις να παντρευτείς κάποιον, που να σου αρέσει και να σου κάνει σαν άνθρωπος. Νομίζω ότι για να σε ξεφορτωθεί, θα το κάνει γρήγορα.

Σου προτείνω την Νορβηγία, γιατί εδώ στην Ελλάδα και στην πατρίδα σου, έχεις βγάλει κακό όνομα λόγω της μάνας σου και οι υποψήφιες πεθερές θα σε θεωρούν ως την κόρη της ατιμασμένης και δύσκολα θα σε κάνουν νύφη. Δυστυχώς έχουν την νοοτροπία του ‘πιάσε μάνα, πάρε κόρη. Εννοούν φυσικά, ότι επειδή έχεις τέτοια παραδείγματα από τη μάνα σου, έτσι θα μεγαλώσεις και εσύ τα παιδιά σου. Άδικο μεν αλλά έτσι σκέφτονται Σε κάποια σημεία μάλιστα δεν έχουν άδικο. Έχεις πολύ θυμό μέσα σου και αυτό κάποια στιγμή θα ξεσπάσει. Τώρα, ο άντρας σου θα είναι, τα παιδιά σου θα είναι, δεν το ξέρουμε.

Γεγονός είναι ότι μια κακιά μάνα καταστρέφει πολλές γενιές. Και το έγκλημα της δικιάς σου δεν ήταν τόσο πολύ ο ανούσιος έρωτας της με τον αδελφό του άντρα της όσο ότι ήταν κακή και άσπλαχνη μάνα. Επομένως όσο μπορείς, μην την βλέπεις σαν μάνα αλλά σαν την κακιά γειτόνισσα της διπλανής πόρτας. Η μεγαλύτερη σου νίκη πάντως θα είναι να γίνεις εσύ μία καταπληκτική μάνα και σύζυγος. Και αν ποτέ μπορέσεις να την συγχωρήσεις από μακριά.

Απαντάει η Βέρα Μπούντρου φιλόλογος – ανθρωπολόγος

Στείλε αυτό που σε απασχολεί στη Βέρα, στο [email protected]

http://www.crashonline.gr