Όταν είσαι υπουργός Εξωτερικών μιας κυβέρνησης που καλωσορίζει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και το καθιστά χωροφύλακα των διαφορών με την Τουρκία, που αναγνωρίζει «εμμέσως» το Κοσσυφοπέδιο, αναγνωρίζοντας τα νέα σύνορα που χάραξαν με την επέμβαση τους το 1999 οι ΝΑΤΟικοί δολοφόνοι, που παρέχει πάσης φύσεως διευκολύνσεις και υπηρεσίες σ΄ αυτούς που βομβαρδίζουν τη Συρία, που συνεργάζεται στρατιωτικά με το Ισραήλ, με τους δολοφόνους του Παλαιστινιακού λαού, τότε δεν μπορείς να ξεφύγεις από τη μοίρα αυτής της κυβέρνησης, δηλαδή τον εξευτελισμό.

Και για του λόγου το αληθές ακούστε τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, σε συνέντευξη του, στο RealFM, το βράδυ της Τετάρτης 8 Ιουνίου, στους δημοσιογράφους Μανόλη Κοττάκη και Νίκο Μπογιόπουλο:

Βεβαίως, ο κ. Κοτζιάς φροντίζει και από μόνος του να μην χάνει ευκαιρία για να αποδεικνύει ποιος είναι. Εδώ μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της χορωδίας των υπουργών του ΝΑΤΟ, στην Αττάλεια της Τουρκίας, να τραγουδούν το φιλειρηνικό τραγούδι «We are the world, we are the children..»…(Προφανώς για τα παιδιά της Συρίας).

Και τέλος, η πηγή έμπνευσης του τίτλου μας! Είναι το τραγούδι «Φυσάει», σε στίχους του μεγάλου Τάσου Λειβαδίτη, μουσική Γιώργου Τσαγκάρη, με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Στο ρόλο του αφηγητή, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος.

http://www.imerodromos.gr