Εγώ τρέχω, εσύ τρέχεις, αυτός τρέχει. Πολύ, περισσότερο, άπειρα. Να προλάβω, να προλάβεις, να προλάβει την ροή της πληροφορίας, σε όλη της την απροσμέτρητη ταχύτητα. Διάσπαση προσοχής, έλλειψη συγκέντρωσης, μη αφομείωση της πληροφορίας, διογκούμενη ανικανότητα της μετατροπής της σε γνώση. Ένας νέος Μεσαίωνας. Τότε οι πληροφορίες απειροελάχιστες, οπότε και η δυνατότητα αποκόμισης γνώσης ισχνή. Τώρα οι πληροφορίες αναρίθμητες, άρα και η δυνατότητα αποκόμισης γνώσης ισχνότερη. Αμφιβάλλετε; Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα. Ένα παιδί, μια απόχη, μια λίμνη. Αν η λίμνη περιέχει απειροελάχιστα ψάρια, το παιδί ή δεν θα πιάσει καθόλου ή, αν είναι ικανός ψαράς, θα πιάσει ένα ή ελάχιστα. Αν, όμως, η λίμνη είναι γεμάτη με κοπάδια ψαριών, τόσα πολλά που θα μπορούσες, ως σχήμα λόγου, «να βαδίσεις κι επάνω τους», κάθε φορά που το παιδί θα ανεβάζει την απόχη, θα είναι τόσο μεγάλο το βάρος της από τα ψάρια, που θα είναι, τις περισσότερες φορές, αδύνατο να τη σηκώσει. Ωστόσο, ακόμη και στις ελάχιστες περιπτώσεις που τα καταφέρνει, χρειάζεται ατελείωτο χρόνο και υψηλού επιπέδου ικανότητες, να ξεχωρίσεις τα βρώσιμα ψάρια από τα εντελώς άνοστα ή, ακόμη χειρότερο, τα δηλητηριώδη. Άσε που, κάθε φορά που ανεβάζει την ψαριά, κινδυνεύει να πάρει την απόχη σε κομμάτια παραμάσχαλα. Και μην μπερδεύεστε. Ένα μυαλό διαθέτουμε, μια απόχη. Ούτε δίχτυα, ούτε δυναμίτη (ευτυχώς!). Η μνήμη μας ομοιάζει ήδη με χιλιοδιάτρητη παραπεταμένη γαλότσα. Στο τέλος, μιας και παραμένουν ακόμη τα τατουάζ στη μόδα, θα «χτυπάμε» tattoo, όσα δεν θέλουμε ή δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Όπως o Leonard Shelby, στην δυστοπική ταινία Memento. Ουαί τοις αποβλακωμένοις.

Πόντιξ ο Σισύφειος

Πηγή