Την Κυριακη οι Έλληνες πολίτες ετοιμάζονται για την πιο καθοριστική ψηφοφορία της μεταπολίτευσης.. Η Κυριακή είναι η μέρα που τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχουν οι πολίτες-για την ακρίβεια κρίνεται  η δική τους νοημοσύνη και τα δικά τους αντανακλαστικά. Κατά την άποψή μου αύριο κρίνεται η ωριμότητα του λαού μιας χώρας η οποία βρίσκεται στο έλεος των συμμοριών. Μοιρασμένη ανάμεσα στην ντόπια και ξένη Μαφία..Όταν τσαλαπατά κανείς τον φράχτη που κάποιοι δόλιοι, ύπουλα και καταχθόνια, του έστησαν και περνά πέρα, τότε είναι ελεύθερος.
οταν πουλιέσαι σοφιστικά και δικολαβικά στους ισχυρούς της ημέρας – ορθότερα μάλλον της νύχτας – τότε δεν εισαι ελληνας.. Μαυρο κατα των κοτζαμπάσηδων και των βαρόνων. «Να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά», όπως ειπε και ο ήρωας Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Διαθέτουν οι πολίτες τα αντανακλαστικά να αλλάξουν την ζωή τους με την ψήφο τους. Είναι έτοιμοι οι Έλληνες να κάνουν αύριο τον πλανήτη ολόκληρο να παραμιλά… Όταν φοβεροί οικονομικο-πολιτικοί σεισμοί θα ρημάζουνε το παν. και οι καταστροφές θα είναι κατάδηλες και σαρωτικές, τότε, εκείνα τα μίσθαρνα και προστηθέντα όργανα δεν θα έχουν ούτε αφεντικά να τα προστατεύσουν ούτε θα βρίσκουν τρύπα να κρυφτούν από τη λαϊκή οργή..Μία φορά μετά από δύο ακόμη χρόνια κόλασης έχουμε την ευκαιρία να πούμε ένα όχι στην διαρκή εξαπάτηση από ένα σύστημα εξουσίας που κυβερνά, παρέα με συγκεκριμένες επιχειρηματικές συμμορίες, έχουν μετατρέψει την χώρα σε Κολομβία με οικονομία Αργεντινής…Ένα σκασμό λεφτά έχουν μοιράσει οι συμμορίες στα σεσημασμένα ΜΜΕ…Σε εταιρείες, κατά προτίμηση διαφημιστικές, αεριτζίδικες, offshore και ΜΚΟ, καθώς και των διευθυντικών τραπεζιτικών στελεχών, που δίνουν δάνεια στους δικούς τους, σε εαυτούς και αλλήλους ή των golden boys και των κολλεγιοσπουδαγμένων παιδιών τα οποία συγκροτούν τους νεωτερικούς «γενίτσαρους» μιας μυστήριας οργάνωσης και ανθελληνικής ελίτας, που άλλοτε αναπολεί το κυβερνητικό ιδεώδες του Οθωμανισμού και άλλοτε του Ευρωπαϊκού προτεσταντικού τραπεζιτισμού). Καημένη Ελλάδα…Κλείσε τα μάτια τώρα που ο χορος αρχίζει να τελειώνει. Άσε να αστράψει το μαχαίρι που χρόνια έχεις κρυφά τυλιγμένο στο πανί μιας γυναίκας που σε αυτό τύλιγε το ζυμωμένο με τα χέρια της ψωμί να πάρεις για το δρόμο. Σε λίγο θα μπουν στο χωριό. Σε λίγο θα αρχίσουν να ξηλώνουν τις φλέβες σου. Θυμήσου τι είσαι… Ξημερώνει…

εγραψε το πιτσιρικι