Έτσι ξαφνικά κάποια στιγμή στη ζωή σου έρχεται μια νεράιδα και σ’ αγγίζει με το ραβδί της. Ξαφνικά όλα αλλάζουν οι νύχτες σου αποκτούν χρώμα και τα όνειρα σου βάφονται με τα πιο έντονα και ανεξίτηλα χρώματα. Έτσι ξαφνικά μπήκες και εσύ στην ζωή μου, ήσουν στα όνειρα μου και έκανα μαζί σου ταξίδια μακρινά πάνω σε ένα ουράνιο τόξο που εμφανίστηκε έτσι ξαφνικά στην ψυχή μου μετά από καταιγίδα. Όμως το όνειρο που περπατήσαμε μαζί χάθηκε, ξεθώριασε σαν τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που χαθήκανε και αυτές μες στα βάθη της ψυχής μας. Ήθελα να εξατμιστώ σαν δροσοσταλίδα στα φύλλα της ψυχής σου ήθελα να καταλάβεις τους ήχους της καρδιάς μου τις νύχτες που γεμίζει το φεγγάρι θα ήθελα να το βλέπω μέσα από τα δικά σου μάτια. Θέλω να ξέρεις πώς έτσι ξαφνικά θα έρχεσαι στο μυαλό μου, τις νύχτες που ο θεός θα στέλνει τα πιο μελαγχολικά του φεγγάρια στον ουρανό. Να ξέρεις πώς σ’ αγαπάω, αλλά όσα νιώθω για σένα είναι τόσο ονειρικά που δεν χωρούν στα μέτρα της μικρής μας πραγματικότητας. Γι’ αυτό πιστεύω πως θα σε βρω σε μια άλλη διάσταση, να με περιμένεις πάντα στο παράθυρο με θεα τα μάτια σου. Δεν είσαι δίπλα μου κι όμως υπάρχεις μέσα μου τριγυρνάς στο μυαλό μου. Σαν όνειρο μοιάζεις μακρινό και άπιαστο, εμφανίζεσαι μες στη μοναξιά μου και στην απέραντη σιωπή. Γίνεσαι ουράνιο τόξο και φωτίζεις τα όνειρα μου. Όπως το μισοφέγγαρο λαχταρά να γίνει πανσέληνος. Έτσι και εγώ κορίτσι μου λαχταρώ να σε φιλήσω να σ’ αγκαλιάσω… Να γίνω η φλόγα και να εμφανίζω τον δρόμο σου, να χρωματίσω το αόρατο πέπλο των ονείρων σου και να σου πω σιγανά και γλυκά το πόσο σ’ αγαπώ, το πόσο μου λείπεις… Σε χρειάζομαι όπως το τριαντάφυλλο το άρωμα του, όπως ο στοίχος τη μουσική, όπως εγώ το τραγούδι… Σε βλέπω και μέσα στα μάτια σου χάνομαι και ταξιδεύω σε ένα κόσμο εντελώς δικό μου που μόνο εγώ μπορώ να φανταστώ. Μου μιλάς και πιάνομαι από τα χείλη σου με την ελπίδα πως θα ακούσω κάτι να μου λένε κάτι γλυκό και ερωτικό. Μα αν μπορούσα να σε φιλήσω όλα αυτά θα γίνονταν ένα και τότε ο κόσμος θα χανόταν και τότε θα άγγιζα ένα όνειρο. Αλλά το ξέρω πως δεν πρόκειται να αγγίξω αυτό το όνειρο γιατί τα όνειρα δεν πιάνονται… Και τι δεν θα έδινα για να μπορούσα έστω για μια στιγμή να φτάσω κοντά σου με την μελωδία των ανέμων, το άρωμα του φεγγαριού, την λάμψη του ήλιου. Και τι δεν θα έδινα … να μπορούσα να αφουγκραστώ των ήχο των κυμάτων που ψυθυρίζουν σιγανά το όνομα σου. Και τι δεν θα έδινα … να κοιτάξω ψηλά στον ουρανό και να σε βρω στη γη δίπλα μου. Θα έδινα τα παντα… να μπορούσα να βρω γαλήνη για να ονειρευόμουν στα ατελείωτα ταξίδια του μυαλού μου.
εγραψε το πιτσιρικι
