Με στίχους μου δεμένους στο κατάρτι και τ όνομά σου κεντημένο στα πανιά τα χείλη σου να σημαδεύουνε στο χάρτη
τον ήλιο που ματώνει την καρδιά . Διώξε το σύννεφο που έβρεξε βροχή βάλε το φόρεμα που αγόρασες στο Πόρτο
τα σκουλαρίκια σου κυκλώνουν την ελπίδα και το κραγιόν σου κοκκινίζει την αυγή.. Θα τραγουδήσω το τραγούδι που αγαπούσες και θα πλαγιάσω σε σκοτεινή ακτή τα παραμύθια που από μικρή μισούσες, θα τα καρφώσω στης πλώρης τη γραμμή Θ΄αλλάξω ρούχα και θα βάλω τα καλά μου την Κυριακή θα κάνω δώρο στα παιδιά κι οταν σε νοιώσω να χαϊδεύεις τα μαλιά μου θα σαι φτερούγα στου πελάγου τ ανοιχτά.. Διώξε το σύννεφο που έβρεξε βροχή βάλε το φόρεμα που αγόρασες στο Πόρτο τα παραμύθια που από μικρή μισούσες τα χω σκοτώσει στης πλώρης τη γραμμή…
εγραψε το πιτσιρικι
