ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Αγαπητέ Πιτσιρίκο, διαβάζω εδώ και αρκετό καιρό τα άρθρα σου. Άλλα μου αρέσουν και άλλα όχι. Σε πολλά αναγνωρίζω μια ολόκληρη γενιά (τη δικιά μου). Σε άλλα, μια άλλη, τη νεότερη, με πολύ περισσότερο τσαμπουκά και διεκδικήσεις. Στο δια ταύτα. Σου γράφω γιατί προέρχομαι από το στρατό.

Είσαι από τους λίγους που έθεσαν το θέμα πατριωτισμού χωρίς ταμπού.

Πατριώτης δεν είναι αυτός που προχωράει με ναζιστικό βήμα τύπου χήνας και παραλλαγή πόλεως και δίνει παραγγέλματα, έχοντας θέσει εαυτόν ως αρχηγό· όπως όταν είμαστε εξάχρονα, και έλεγε κάποιος «ΕΓΩ θα κάνω τον αρχηγό».

Πατριώτης δεν είναι αυτός που στο όνομα της χώρας, της ιστορίας, και εξ ονόματος των αρχαίων Ελλήνων τρομοκρατεί, ουρλιάζει, βρίζει, χτυπάει, σκοτώνει και προσπαθεί να αντικαταστήσει τις ΕΔ και τα ΣΑ όσο χάλια και αν είναι.

Ούτε είναι όποιος κάνει μαιάνδρους και περικεφαλαίες τατουάζ δίπλα σε σβάστικες (ανατριχίλα).

Ούτε όποιος βαράει ταλαιπωρημένους μετανάστες μισούς από το μπόι του και πάντα δέκα σε ένα· όπως έχει πει και ο Κλιντ, «κάνεις τσαμπουκάδες για να πας στο σπίτι με το ύφος γ#$^^ τη γάτα του γείτονα».

Κάτι δίμετρα θηρία από την Αφρική που πουλάνε τσάντες και αθλητικά, ούτε καν τα πλησιάζουν οι κότες γιατί εκεί βέβαια δεν τους παίρνει.

Και χαίρομαι που ακομπλεξάριστα δημοσίευσες την είδηση του Καμμένου με το ελικόπτερο. Με τα στραβά του και τα άσχημα του ακόμα και με το παρελθόν του -εννοώ υπουργός και στέλεχος της ΝΔ- δείχνει μια αλλαγή. Το αν την πιστεύει, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.

Θέλω επίσης να σου πω ότι οι ΕΔ είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας.

Όπως υπάρχει ο φασίστας κρεοπώλης -τυχαίο επάγγελμα-, έτσι υπάρχει και ο φασίστας στρατιωτικός.

Βέβαια ο κρεοπώλης έχει μπαλτά – οχι, τυχαία το γράφω ,αλήθεια- και ο στρατιωτικός άρμα μάχης.

Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι λειτουργεί εκτός νόμου στην υπηρεσία. Και είναι στην υπηρεσία του λαού και ΜΟΝΟ.

Τώρα το αν πρέπει να υπάρχει αν είναι καλό η κακό και λοιπά τα ξέρεις καλύτερα από εμένα και δε θα επεκταθώ.

Ξέρω επίσης ότι λόγω θητείας ο περισσότερος κόσμος δεν έχει και την καλύτερη άποψη για το στρατό.Και αυτό δεκτό.

Και να είσαι σίγουρος ότι υπάρχουν και αριστεροί στρατιωτικοί. Ίσως όχι πολλοί, αλλά υπάρχουν.

Έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας από τη χούντα. Δεν είναι όλοι οι στρατιωτικοί νοσταλγοί.

Και για την επιλογή του επαγγέλματος αυτό συχνά είναι για βιοποριστικούς λόγους. Μη μου πεις γιατί δεν πήγα να γίνω μπετατζής.

Αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Και δεν είμαστε οι στρατιωτικοί τίποτα εξωγήινοι.

Κυψελιώτης-Εξαρχειώτης σαικομπιλάς αλλά μέχρι τα 30 μετά τη δουλειά στα Εξάρχεια ντεκαντάνς και ξερό ψωμί ήμουνα (ακόμα πηγαίνω για καφεδάκι η κάνα μπυράκι όποτε μπορώ αλλά έχω μπαρμπαδιάσει πλέον).

Πορείες και διαδηλώσεις ουκ ολίγες. Ακόμα και εν ενεργεία, και μου έλεγε η μάνα μου «πού πας παιδάκι μου, άμα σε πιάσουν θα σε διώξουν από το στρατό».

Έφυγα το 2010 από το στρατό -μετά από 20 χρόνια- και το 2011 και το 2012 ήμουν και εγώ εκεί(αλλά και σε αρκετές πορείες πριν και μετά, ακόμα και με το ΠΑΜΕ).

Ήπιαμε τα ίδια χημικά. Κάθε μέρα σχεδόν (δούλευε και η σύντροφος μου στο Σύνταγμα οπότε ήμουν έτσι και αλλιώς).

Πίστευα τότε ότι κάτι μπορούσε να αλλάξει. Και μετά ξαναβγήκε ο μαλάκας. Και μας γάμησε χειρότερα.

Την προπαραμονή των εκλογών η κοπέλα μου μου είπε να πάμε στην Ομόνοια.

Είχαμε πάει και το 2014 στο Σύνταγμα τότε που ο κόσμος κοίταζε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και έτριβε τα μάτια του.

Πήγαμε λοιπόν και είδαμε στ” αλήθεια μια αλλαγή. Ούτε μπλοκ, ούτε απλωθείτε παιδιά να φαινόμαστε πολλοί. Αυθόρμητα απλός κόσμος.

Ο κόσμος περίμενε τον Τσίπρα σαν μεσσία. Όχι για να ακούσει για λεφτά. Για να ακούσει μια καλή κουβέντα. Για να ακούσει τα αυτονόητα(και όχι την επανάσταση του αυτονόητου που έλεγε ο μπετόβλακας ο κωπηλάτης).

Και ω του θαύματος μια άλλη μέρα ξημέρωσε!!!Θα μου πεις τα λύσαμε όλα; Όχι. Θα κάνει λάθη;

Φυσικά. Αλλά τρεις μέρες τώρα χαμογελάμε σα χαζά με την κοπέλα μου. Ακούμε την κυβέρνηση να μιλάει λες και μιλάμε μεταξύ μας.

Ξανανοίξαμε το χαζοκούτι -γιατί το είχαμε κόψει- και γελάμε με τους τρομολάγνους, τύπου πρωκτοσάλτε και μπουμπούκο, που σκίζουν τα ρούχα τους προσπαθώντας να ικανοποιήσουν τα αφεντικά τους.

Και ελπίζουμε. Αν όχι για εμάς ,για τα παιδιά μας και τις επερχόμενες γενιές.

Ξέρω ότι σε κούρασα και ίσως περιαυτολόγησα λίγο αλλά ήθελα να έχεις ένα γραμματάκι στη συλλογή σου και από μια άλλη εργαζόμενη ομάδα.

Φιλικά

Κωστής

Υ.Γ. Ο Δένδιας το βράδυ των αποτελεσμάτων είπε στην εκπομπή του Χατζηνικολάου ότι οι πολίτες διάλεξαν το ΣΥΡΙΖΑ γιατί επήλθε λέει μεταρρυθμιστική κόπωση της κοινωνίας.Προτείνω η γενοκτονία να μετονομαστεί σε μεταρρυθμιστική κόπωση…

(Αγαπητέ Κωστή, δεν είσαι ο πρώτος στρατιωτικός που μου γράφει. Κωστή, όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο αγαπούν την πατρίδα τους αλλά κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν αφενός πως το να αγαπάς την πατρίδα σου δεν σημαίνει πως δεν σέβεσαι απόλυτα τις πατρίδες των άλλων -που κι αυτοί τις αγαπούν-, και αφετέρου πως άλλο πράγμα είναι η πατρίδα και άλλο το κράτος. Στη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας -που ήταν πολύ καλή αν και μακρόχρονη-, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω αναλφάβητους, Πομάκους, Τουρκόφωνους αλλά και γιους πολιτικών και εφοπλιστών. Δηλαδή, η θητεία ήταν θετική γιατί γνώρισα ανθρώπους που δεν θα μπορούσα να γνωρίσω αλλιώς, και κατάλαβα πολλά πράγματα. Υπάρχουν πολλοί δημοκράτες στρατιωτικοί. Εγώ γνώρισα πάρα πολλούς δημοκράτες στρατιωτικούς στη διάρκεια της θητείας μου. Τον Πάνο Καμμένο -όπως και όλους τους πολιτικούς- μπορούμε να τον κάνουμε καλύτερο. Εμείς διαπλάθουμε τους πολιτικούς, όταν έχουμε απαιτήσεις από αυτούς αλλά και όταν τους δείχνουμε πως τους εμπιστευόμαστε. Εν προκειμένω, εγώ έγραψα για τον Πάνο Καμμένο αυτό που σκέφτηκα. Κωστή, όλα θα πάνε καλά. Η Ελλάδα είναι μια όμορφη χώρα και θα γίνει πιο όμορφη. Δεν γράφω άλλα, γιατί πάω στον γάμο ενός φίλου. Ο αδελφός του γαμπρού είναι φίλος μου -εδώ και 30 χρόνια- και είναι στρατιωτικός. Στις τελευταίες εκλογές, ψήφισε για πρώτη φορά ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν θέμα αξιοπρέπειας μου είπε. Να είσαι καλά.)

Ένα γραμματάκι από έναν καραβανά (πρώην)