ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Φίλε Πιτσιρίκο, υπάρχουν στιγμές όπου πρέπει να οι αποφάσεις να λαμβάνονται και να είναι συνειδητές χωρίς να καλύπτονται ούτε από το πέπλο του φόβου, ούτε από τον μανδύα της άγνοιας. Βλέποντας τα πράγματα από μακριά ίσως να μην είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να δώσει κάποιες πιθανές ερμηνείες των παρόντων ή προβλέψεις των επικείμενων γεγονότων. Ίσως πάλι και σε ένα βαθμό να είμαι. Σε κάθε περίπτωση πάντως πιστεύω ότι μπορώ να προσφέρω κάτι παραθέτοντας τις σκέψεις μου και τα συμπεράσματα στα οποία έχω (;) καταλήξει. Δυστυχώς, δεν θα είμαι ευχάριστος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, πιθανότατα, υπολόγιζε προφανώς σε κάποιες ισχυρές αντιδράσεις των Ευρωπαίων αλλά, τοποθετώντας την λογική ως εργαλείο πρόβλεψης των γεγονότων, τελικά αιφνιδιάστηκε από το πόσο γρήγορα έφτασε η ώρα που θα ακούσει το «ή ταν ή επί τας».

Βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο, βασικά λόγω των προτεραιοτήτων και των κόκκινων γραμμών που έχει το ίδιο το κόμμα βάλει στην πολιτική του δράση.

Δεν συμβιβάζεται η κατάθεση ενός φιλολαϊκού προγράμματος με την παραμονή στην τωρινή Ευρωπαϊκή Ένωση που μοιάζει σε κάτι μεταξύ κρυφοφασιστικού αποικιοκρατικού καθεστώτος του μεσοπολέμου και μαφιόζικης συμμορίας στην Αμερική της ποτοαπαγόρευσης.

Παρά τις εκατοντάδες αναλύσεις από όλα τα μήκη και πλάτη του καπιταλιστικού κόσμου που καλούν την Γερμανία να σκεφτεί λογικά και να προχωρήσει σε ένα λογικό συμβιβασμό με την σχεδόν κατεστραμμένη και μικρή Ελλάδα, η χώρα αυτή που κουβαλάει στην πλάτη της τον Χίτλερ και το Άουσβιτς δεν πρόκειται να μεταβάλει την στάση της στην διαπραγμάτευση με την Ελλάδα.

Όποιος ελπίζει σε κάτι διαφορετικό μπορεί φυσικά να το κάνει αλλά θα πρέπει επιπλέον να πάρει υπόψη του και τα διδάγματα της ιστορίας του 20ου αιώνα, που υποστηρίζουν την αντίθετη θέση.

Η ελληνική κυβέρνηση σήμερα αρνείται να πιστέψει και ξορκίζει το προφανές. Ποιο είναι αυτό; Δεν θα είναι η Γερμανία αυτή που πρέπει να αποφασίσει αλλά η Ελλάδα.

Πολύ γρήγορα η χώρα θα ξεμείνει από ρευστό, θα εκβιαστεί με τον χειρότερο μαφιόζικο τρόπο, θα βρεθεί αντιμέτωπη με την εγχώρια 5η φάλαγγα των Γερμανών και θα πρέπει να αποφασίσει:

Παραμονή στην Ευρωζώνη σε θέση εθνικής υποτέλειας με τον λαό περισσότερο εξαθλιωμένο από ότι σήμερα, είτε επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και αποχώρηση από την ΕΕ -αναγκαστικά για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους- και μια δύσκολη πορεία εθνικής αξιοπρέπειας και μακροχρόνιας φτώχειας αλλά με ελπίδα για ανάκαμψη.

Προσωπική μου άποψη είναι η επιστροφή στην δραχμή. Αν είσαι υπόδουλος και ραγιάς, χρυσάφι να σου βάζουν στα χέρια, σκατά θα γίνονται κι αυτό δεν θέλει και πολύ να το καταλάβει κανείς.

Η ιστορία του νέο-Ελληνικού κράτους αποτελεί θησαυρό γνώσης και προσφέρει πλούσιο υλικό για μελέτη και αυτογνωσία.

Θα μπορέσει να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο ερώτημα που η ίδια η πραγματικότητα βάζει; Νομίζω πως όχι.

Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα, είναι δύο ή τρία κόμματα σε συσκευασία του ενός.

Κοιτάξτε την Κωνσταντοπούλου, τον Διαμαντόπουλο, τον Λαπαβίτσα.

Κοιτάξτε και τον Παπαδημούλη, τον Δραγασάκη, τον Σταθάκη και τους διάφορους ΠΑΣΟΚογενείς (εξαιρουμένης της Σακοράφα).

Μπορώ όλους αυτούς να τους φανταστώ σε ένα τηλεοπτικό πάνελ να τσακώνονται για πλάκα.

Οι απόψεις τους σε πάρα πολλά κρίσιμα –όχι δευτερεύοντα– ζητήματα είναι διαμετρικά αντίθετες.

Επιπλέον και η εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η αντανάκλαση μια ισχυρής κινηματικής δραστηριότητας των προηγούμενων χρόνων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτη δύναμη στους μεγαλοαστούς, στους εναπομείναντες αστούς και τα προσφάτως κατεστραμμένα μεσοαστικά στρώματα, στους αγρότες.

Δεν πρόκειται να πάρει απόφαση για εγκατάλειψη της ευρωζώνης ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τι πρόκειται όμως να κάνει; Τι οφείλει να κάνει;

Να ζητήσει από τον λαό να αποφασίσει με δημοψήφισμα.

Πρέπει να το κάνει και μάλιστα το συντομότερο δυνατό.

Όχι όμως κατά την διάρκεια της διαπραγμάτευσης με τους Γερμανούς. Μόλις τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις και υπάρχει για το καθένα σαφής η εικόνα για ποια ακριβώς θέση μας προτείνουν μέσα στο ευρωπαϊκό στρατόπεδο συγκέντρωσης, τότε θα πρέπει να γίνει το δημοψήφισμα. Τότε θα πρέπει να αποφασίσει ο λαός.

Και τότε θα αρχίσουν τα δύσκολα. Επειδή ο λαός αυτός – στην συντριπτική του πλειοψηφία – έχει την νοοτροπία της Μαντάμ Σουσού!

Γεννήθηκε και έζησε στον Μπίθουλα (Βαλκάνια) ονειρευόμενος το ευρωπαϊκό Κολωνάκι. Με τα εύκολα δάνεια και το ξένο αλλά ισχυρό ευρώ πίστεψε πως έγινε Ευρωπαίος και έβλεπε αφ’ υψηλού τους Βούλγαρους, τους Ρουμάνους και τους Σέρβους κι από θέση αφέντη τους γείτονες Αλβανούς.

Με την χρεοκοπία της χώρας, όμως, πέντε χρόνια νωρίτερα, οι διακοπές τελειώσανε και πρέπει να εγκαταλείψει το Κολωνάκι και να επιστρέψει – και επισήμως – πίσω στον Μπίθουλα.

Όσο ο Ελληνικός λαός αρνείται να αποδεχτεί ότι δεν είναι τόσο Ευρωπαίος όσο ο Γερμανός και ο Γάλλος, αλλά Ευρωπαίος τρίτης κατηγορίας όπως ο Βούλγαρος και ο Ρουμάνος, δεν πρόκειται να υπάρξει σωτηρία ούτε διέξοδος στο αδιέξοδο.

Κοντολογίς, φοβάμαι ότι και στο δημοψήφισμα –που το θεωρώ δεδομένο– ο λαός θα ψηφίσει ξανά ανισόρροπα.

Όχι στα μνημόνια αλλά ναι στο ευρώ.

Από την άλλη, όμως, η ζωή είναι το μεγαλύτερο σχολείο οπότε ελπίζω πως κάτι άλλο θα συμβεί.

Ίσως, οι τελευταίες μέρες –μετά τις εκλογές της 25η Γενάρη– να έμαθαν πολλά σε πολλούς. Θα δείξει.

Κάποτε οι παππούδες μας έλεγαν ότι ο τόπος αυτός έχει τα πάντα εκτός από λεφτά.

Μετά ήρθε το ευρώ, οι «εκσυγχρονιστές» σφουγγοκωλάριοι των Γερμανών, το εύκολο χρήμα, ο άκρατος καταναλωτισμός.

Τα χάσαμε όλα, είχαμε όμως λεφτά.

Τώρα έφτασε η στιγμή να ξανακερδίσουμε την ψυχή μας, να διαφυλάξουμε καθαρές τις ακρογιαλιές μας, να καλλιεργήσουμε τη γη μας, να φτιάξουμε όμορφο το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.

Είναι όμορφο να ξέρεις ότι ο τόπος που κατοικείς είναι ο δικός σου τόπος.

Αυτή θα είναι η τελευταία μας ευκαιρία.

Διαφορετικά θα γίνουμε πρόσφυγες παντού.

Κι ο πιο δυστυχής από όλους, αυτός που ζει σαν πρόσφυγας στην δική του γη.

Φιλιά πολλά από την Εσπερία, Ηλίας.

Υ.Γ. Πες τα Χρυσόστομε Πιτσιρίκο! Μας έχουν παπαριάσει με την «Ευρώπη των λαών». Το σχέδιο του Χίτλερ ολοκληρώνουνε 73 χρόνια μετά την δημοσίευση του!

(Αγαπητέ Ηλία, δεν νομίζω πως ο ΣΥΡΙΖΑ αιφνιδιάστηκε. Κρίνοντας από αυτό το κείμενο του Βαρουφάκη από τον Δεκέμβριο -αλλά και από δηλώσεις και συνεντεύξεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές-, φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν απόλυτα προετοιμασμένος για αυτό που θα αντιμετώπιζε. Και οι Έλληνες ήξεραν, μην τους υποτιμάς. Δεν είναι η Ελλάδα και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αδιέξοδο· είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Γερμανία σε αδιέξοδο. Ηλία, η Γερμανία δεν μπορεί να κάνει μια ακόμα φορά το ίδιο λάθος που έκανε στο παρελθόν και να φερθεί εκδικητικά, γιατί αυτό δείχνει αδυναμία και όχι δύναμη. Η Μέρκελ το ξέρει καλά αυτό. Δεν είναι οι Έλληνες που δεν θα της το συγχωρήσουν· είναι οι Γερμανοί που δεν θα της το συγχωρήσουν. Και η Μέρκελ νοιάζεται πάρα πολύ για την υστεροφημία της. Αν προσέξεις την πορεία της στην πολιτική, αυτό είναι ολοφάνερο. Ηλία, έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτή η περίοδος που είναι μπροστά μας. Όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. Μην προσπαθείς να προβλέψεις τη συμπεριφορά λαών και πολιτικών. Στην Ιστορία υπάρχει πάντα και το απρόβλεπτο. Και χωρίς καμία διάθεση εθνικοφροσύνης, οι Έλληνες πολλές φορές σήκωσαν κεφάλι, όταν όλοι τους είχαν για τελειωμένους. Αν το κάνουμε κι αυτή τη φορά, ελπίζω να μην κρατήσουμε την παράδοση που μας θέλει μετά να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας. Αν μπορούν οι Γερμανοί να μάθουν από την ιστορία τους, να μάθουμε κι εμείς από την δική μας. Να είσαι καλά, Ηλία.)

Η επόμενη μέρα