-
-
Η Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου: ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ! (βίντεο)
-
Θέλω να μιλήσω για μένα
-
Μετά το κύμα το άρωμα…
-
Του βοριά ο γιός
-
«Δεν μπορώ άλλο»
-
Η ιστορία της 88χρονης ρακοσυλλέκτριας που μάζεψε από τα σκουπίδια 30 παιδιά!!
-
αδελφια ελατε να σπασουμε τις αλυσιδες
-
Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ένας βασανιστής αδυνάμων και αρρώστων
-
Μόλις οι καταθέσεις μας τελειώσουν, η κοινωνία θα αντιληφθεί την εξαπάτηση
-
ΣΕΙΕΤΑΙ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ! ΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟ ΜΠΟΪΚΟΤΑΖ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ! #BoycottGermany
-
«ΑΘΩΑ» ΔΗΛΩΝΕΙ Η ΖΩΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ: «Δεν χαρίστηκα σε κανένα, ούτε στο ΣΥΡΙΖΑ – Πού είναι οι δηλώσεις 2013, ’14 και ’15;»
-
ΣΟΚ! ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΑΝ ΠΑΙΔΙ 2 ΕΤΩΝ ΜΕ ΦΟΛΑ! Ανάστατη η κοινωνία του Γέρακα Αττικής (ΦΩΤΟ)
-
Πλάκα στον Καμπουράκη από το ΧΩΝΙ
-
Απαγορεύονται οι γάμοι χωρίς την ευλογία του ΣΥΡΙΖΑ!
-
Σοκ από την προεκλογική αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν πληρώνουμε τίποτα μέχρι να καταρρεύσουν» – ΒΙΝΤΕΟ
-
Κωνσταντοπούλου: Ο Τσίπρας έφτιαχνε καφέ εσπρέσο στον Ψυχάρη
-
Χτυπάει το κουδούνι; Ο Λεβέντης θα ναι!
-
Όνειρο ζει μην τον ξυπνάτε..
-
Σαν σήμερα εκοιμήθη η Κυρά της Ρω. Η Μάνα του Έθνους: Εις τα βάθη της καρδιάς μου των ματιών σου η Βολή.
-
Ο Τσίπρας πέταξε «λευκή πετσέτα» στους δανειστές και τα δίνει όλα κοψοχρονιά
-
Οι νεοναζιστικές «αγάπες» του Καμίνη συνεχίζονται
-
Οι διαχειριστές της μιζέριας
-
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΞΕΝΩΝ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ. Ευτυχώς έχουμε ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των εταίρων μας !
-
ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ; ΣΕ ΨΑΧΝΟΥΝ ΟΙ ΑΠΛΥΤΟΙ ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ—-Άρση των Capital Controls για τις νέες καταθέσεις
-
Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα και ο κ. Τσίπρας δεν τρέφει αυταπάτες…
-
Έχω ένα χαρτί. Είσαι να φτιάξουμε μια σαίτα ?
-
Θα σας διηγηθώ ένα παραμύθι…παραμύθι αληθινό…
-
Για την πουτάνα τη ζωή που μου χρεώσανε
-
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
-
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…13 Μαΐου
-
Ο ποιητής των μουσικών Νίκος Γκάτσος [φωτό, βίντεο]
-
Καταντήσαμε εμπόρευμα με πολύ μικρή ημερομηνία λήξης
-
Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΛΙΑΤΣΟΥ
-
Είναι το όραμα του Δεξιού, ηλίθιε
-
Τα τελευταια σκιτσα του Αρκα
-
Σιγά τη βόμβα!
-
Συγκίνηση: Η πιο μεγάλη μάχη για τον 4χρονο Κωνσταντίνο που πάσχει από καρκίνο
-
Ψυχάρης, Χιώτης και στο βάθος μια κατασκευασμένη «είδηση» (Βίντεο)
-
BINTEO ΣΟΚ με τον Βασίλη Λεβέντη να υμνεί τον Χίτλερ #anatropi
-
Αντίο Μαρία…
-
«Xείμαρρος» ο Βαρουφάκης: Η συμφωνία με τον Τσίπρα ήταν να απειλούμε με Grexit… (Video)
-
ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙAΣΜΩΝ: Έλληνες χάνουν τα σπίτια τους για μια… δόση! Κάποιοι ζουν ήδη τον εφιάλτη
-
Μαύρο γιουροφίδι που μας έφαγε
-
«Κολαστήριο Μακρονήσου». Εγκαινιάζεται σαν σήμερα το 1947. Το εγκληματικό όργιο των «αναμορφωτών» – δολοφόνων του εμφυλιοπολεμικού μοναρχοφασιστικού παρακράτους
-
Αν η ξεφτίλα είχε σουλούπι
-
Η τύχη και ο θάνατος είναι αδέλφια
-
Ελληνική κοινωνία οροθετική στο φασισμό (για να θυμόμαστε)
-
κλασσική φάτσα ηλιθίου
-
Συντονισμένη παραπλάνηση του λαού από την τραβεστί Αριστερά..
-
H Πινακοθήκη των Ωραίων
-
Βαγγέλης Περπινιαδης
-
Νίκος Γκάτσος
-
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
-
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…12 Μαΐου
-
Μένω στην τελευταία σελίδα
Σχέσεις έρχονται, δυναμώνουν, συμπληρώνουν, σβήνουν, περνούν, πληγώνουν… Κι εγώ αφήνομαι, ποθώ, δένομαι, νιώθω, πονώ… Τόσο συχνός αυτός ο πόνος, διαρκώς δίπλα μου. Ο άλλος, ο άγνωστος, ο απέναντι, τον κοιτάζω μελαγχολικό και πλάθω ιστορίες για την δική του θλίψη. Και τότε θυμάμαι εκείνο το βράδυ με σένα στην βροχή…
Απόρριψη, προδοσία, φρούδες ελπίδες, σπασμένα όνειρα. Χάνω τον έλεγχο της ίδιας μου της ζωής, δε με ρωτούν παρά μου ανακοινώνουν, δεν αποφασίζω παρά δέχομαι. Ψάχνω το μεταίχμιο ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, την αλήθεια και τις δικαιολογίες, την ελπίδα και την θλίψη. Κάθε προσπάθεια μου πέφτει και σπάει και γίνεται κομμάτια, κομμάτια που πληγώνουν τον εγωισμό μου. Μα ο δικός σου εγωισμός, βρίσκει βαριά στους ώμους του την θλίψη μου.
Και το δικό μου βάρος; Πρέπει να ξεχάσω, να σβήσω αναμνήσεις, να θάψω μέσα μου ένα κεφάλαιο ζωής, ώσπου να πάρω βαθιά ανάσα και να γυρίσω σελίδα. Και προσπαθώ αρκετά να ξεφύγω από τον αφιλόξενο ωκεανό που κρύβεις μέσα σου και να αναπνεύσω, αλλά η προσπάθεια μου είναι μάταιη. Η σελίδα στο βιβλίο μου δε γυρνά, μόνο μου κόβει τα δάχτυλα, ώστε να μην μπορώ να αγγίξω ξανά κανέναν όπως εσένα. Μένω στην τελευταία σελίδα της ιστορίας μου – της ιστορίας μας – και την διαβάζω ξανά και ξανά και κάπου στην εκατοστή φορά, νιώθω πως χάνω κάθε ίχνος λογικής και οδηγούμαι σε μία παράνοια σεναρίων και υποθέσεων. Κι ενώ έχω θρηνήσει σχέσεις με άδοξο τέλος, κάθε φορά σαν πρώτη φορά μου μοιάζει και με πονά που χάθηκε ακόμα μια στο κάτι και στο τίποτα του μυαλού σου.
Κάθε βροχή θα μου θυμίζει κι ένα άδοξο τέλος, μαζί και το δικό μας. Η ίδια βροχή που έπεφτε πάνω μας, ενώ γκρίνιαζες να τρέξω στο αυτοκίνητο, αυτή η βροχή έμεινε να καλύπτει κάθε δάκρυ τη μέρα που έφυγες. Βροχή συναισθημάτων – έντονων, αληθινών, προδομένων. Δεν ξέρω πως θα ξημερώσουν οι επόμενες μέρες και πόσο καιρό θα καλύπτουν σύννεφα τον ουρανό μου, ξέρω μόνο πως χρειάζεται χρόνος και υπομονή για να νιώσω ξανά τον ήλιο να με ζεσταίνει σαν ένα νέο άγγιγμα.
εγραψε το πιτσιρικι
