ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Γεια σου Πιτσιρίκο,
Παρακολουθώ τον τελευταίο καιρό την πολιτική και ομολογώ ότι Θα ήθελα πολύ -μα πάρα πολύ- όλο αυτό να είναι η στροφή των Ελλήνων προς κάτι καλύτερο. Προς έναν καλύτερο εαυτό και, άρα, προς μια καλύτερη κοινωνία.

Όμως, πιτσιρίκο, πολύ λυπάμαι αλλά μάλλον δεν είναι έτσι.

Δεν ξέρω να κάνω πολιτικές και οικονομικές αναλύσεις, όμως οι λίγες γνώσεις που έχω αποκομίσει τα τελευταία χρόνια, διαβάζοντας λίγο ψυχολογία και παρατηρώντας τους ανθρώπους, μου επιτρέπει να κάνω μερικές παρατηρήσεις.

Το μόνο λοιπόν που άλλαξε εδώ και 2 μήνες είναι η κυβέρνηση. Δεν άλλαξε τίποτε άλλο. Δυστυχώς.

Για να αλλάξει ένας άνθρωπος πρέπει να προσπαθήσει. ΠΟΛΥ. Πρέπει να καταλάβει που βρίσκεται, πρέπει να δει γύρω του το βούρκο που κολυμπάει, την βρώμα που έχει μαζέψει και τη σαπίλα που τον τρώει.

Όλα αυτά πρέπει να τα παραδεχτεί , να τα συνειδητοποιήσει, να τα μπουχτίσει, να τα σιχαθεί και αν έχει όρεξη να ξεβολευτεί, τότε να αρχίσει πολύ σιγά -γιατί δε γίνεται γρήγορα- να αντικαθιστά μέσα από την παρατήρηση του εαυτού τα παλιά άρρωστα μοτίβα σκέψεων πεποιθήσεων κλπ, και αν έχει επιμονή και θέληση
να συνεχίσει και να σηκώνεται όρθιος κάθε φορά που ο παλιός του εαυτός τον πετάει κάτω, τότε σε μερικά χρόνια παίζει να δει την αλλαγή που επιθυμεί.

Με βάση τα παραπάνω, αδυνατώ να πιστέψω ότι όλοι αυτοί που ξαφνικά λύσσαξαν -(το ξαφνικά έχει σημασία
γιατί αυτοί που αντιδρούσαν καιρό είναι άλλη κατηγορία- εναντίον των πρώην κυβερνήσεων και καταστάσεων,
άλλαξαν.

Αδυνατώ να πιστέψω ότι σε 2-3 προεκλογικές εβδομάδες είδαν, συνειδητοποίησαν, σιχάθηκαν, μπούχτισαν,
και αποφάσισαν από το ότι δεν είναι σωστό να παίρνουν τη σύνταξη του πεθαμένου συνταξιούχου πατέρα τους,
μέχρι το ότι δεν θα ξαναπροσπαθήσουν με πουστιά και κακομοιριά να φάνε τη σειρά του μπροστινού τους, ότι
δεν θα παρκάρουν σε διάβαση αναπήρων το κωλοάμαξο τους γιατί πώς θα περπατήσουν 20 μέτρα παραπάνω;

Ακόμα και το ότι θα μαζεύουν τα σκατά τους σκύλου τους, και τέλος δεν έχει η λίστα του απολίτιστου μίζερου παρτάκια ελληνάρα.

Αδυνατώ γιατί πολύ απλά δε βλέπω κανένα ούτε να συνειδητοποίησε, ούτε να μπούχτισε, ούτε να σιχάθηκε με τον σάπιο εαυτό του.

Μια πιθανή επιστροφή στη δραχμή απαιτεί μια τέτοια διαδικασία. Ο καθένας να δει τον εαυτό του, να τον διορθώσει, να μάθει από τα λάθη του, να αντιμετωπίσει επιτέλους τους φόβους του, να σταθεί όρθιος στα δικά του πόδια, να ξεπεράσει τα κόμπλεξ του και τέλος να γίνει πιο δυνατός, αυτόνομος και καλύτερος από πριν. Ποιος έχει τέτοια όρεξη;

Για να αλλάξει προς το καλύτερο ένας άνθρωπος απαιτεί κόπο, πόνο, θλίψη, προσπάθεια και καμιά φορά αίμα.

Η κάθαρση θέλει αρχίδια και από τις συμπεριφορές του ελληναριού -που συναντάω κάθε μέρα γύρω μου-
δεν διαφαίνεται να τα έχει κανείς. Η «μαγκιά» τους δε φτάνει μέχρι εκεί.

Οι περισσότεροι απλά να ξαναβρούν ίδιους ελπίζουν. Να ξαναβρούν ίδιους για να κάνουν τα ίδια, γιατί πολύ απλά, είναι οι ίδιοι. Δεν άλλαξε κανείς.

Και η κυβέρνηση πρέπει να το καταλάβει αυτό και να μην ελπίζει σε καμία στήριξη. Είναι πολύ καλύτερης ποιότητας -ακόμα- η κυβέρνηση από τους περισσότερους πολίτες αυτής της χώρας.

Γι” αυτό σου λέω, πιτσιρίκο, το μόνο που άλλαξε εδώ και 2 μήνες είναι η κυβέρνηση, οι υπόλοιποι απλά ελπίζουν να ξαναβολευτούν.

Εύχομαι με δύναμη να κάνω λάθος.

(Νομίζω δε θέλω να το δημοσιεύσεις. Μπορείς όμως να κάνεις ό,τι θες. Γυναίκες…)

Εύη

(Αγαπητή Εύη, ωραία η ψυχολογία αλλά τους ανθρώπους τους αλλάζει και η ανάγκη. Πολλοί Έλληνες είναι σε μεγάλη ανάγκη τα τελευταία χρόνια. Η ανάγκη έφερε και την νέα κυβέρνηση. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην θέλει το βόλεμα -με την έννοια της άνεσης τουλάχιστον- αλλά δεν μπορείς σε μια χρεοκοπημένη κοινωνία να βολεύεσαι σε βάρος των άλλων. Αυτό φέρνει ταραχές στην κοινωνία. Πάντως, δεν ήταν όλοι οι Έλληνες βολεμένοι πριν χρεοκοπήσει η χώρα και απορώ με τους ανθρώπους που πιστεύουν το αντίθετο. Εύη, έχουν αλλάξει πολύ οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια. Προσπάθησε να τους θυμηθείς δέκα χρόνια πριν. Σήμερα είναι πολύ πιο ανθρώπινοι. Δεν βλέπεις ότι η έπαρση εξαφανίζεται; Όσο για την κυβέρνηση, ναι άλλαξε η κυβέρνηση αλλά, όπως γράφω πολύ συχνά, δεν άλλαξε ακόμα η εξουσία. Να είσαι καλά, Εύη.)

Ψυχολογία