ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Βαριά η φασολάδα, χθες βράδυ ακόμα και για τον κ. Τσίπρα.

Για ακόμα μια φορά οι εταιρείες δημοσκοπήσεων άφησαν άπαντες επί ξύλου κρεμάμενους.

Ίσως και για αυτό η ΕΕ νοιώθει αλλεργία, κάθε φορά που καλείται να πει την γνώμη του ο Γιάννης Αγιάννης της εποχής μας.

Ότι δεν μπορεί να ελέγχει, να χειραφετεί, όπως π.χ οι αγορές ή τα χρηματοοικονομικά προϊόντα τα εξορκίζει.

Κανένας δεν περίμενε την διαφορά των 20 μονάδων, συμπεριλαμβανομένου και του Πρωθυπουργού, και κανείς δεν ήταν έτοιμος να την διαχειριστεί.

Όσο για την παράπλευρη απώλεια, μιλάμε για τον κ. Σαμαρά, βλέποντας Δένδια, Βορίδη και Κυριάκο να αυτοπροτείνονται ως διάδοχοί του, αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος της κληρονομιάς του πολιτικού ανδρός.

Βαρύ, πολύ βαρύ το αποτέλεσμα και για τον κ. Πρωθυπουργό.

Μια διαφορά μεταξύ του ΝΑΙ και ΟΧΙ της τάξεως των 3-5 μονάδων θα τον βόλευε γιατί θα μπορούσε να στηριχθεί στο μότο των καναλιών: Εθνική Ομοψυχία.

Δεν ήλθε κάτι τέτοιο, άλλο σχέδιο δεν υπήρχε και έτσι προχώρησε στην μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ. Ξανά-μανά βαφτίσια.

Αποκεφάλισε τον κ. Βαρουφάκη ως πρώτη κίνηση.

Προς Θεού, έκανε πολύ καλά, αλλά δεν προχωράς σε μια τέτοια κίνηση πριν καν δεις έστω και λίγο φως από την άλλη πλευρά!

Δεν καθαρίζεις τον πρώτο τη τάξει, χωρίς να πάρεις ένα αντάλλαγμα από την άλλη πλευρά, έστω τον ELA.

Άλλωστε ο κ. Πρωθυπουργός ήταν που παραδέχθηκε δημόσια ότι στις 20 Φεβρουαρίου οι εταίροι τον εξαπάτησαν.

Και καλά, υποθέτουμε καλή τη πίστει, ότι θα πάρει ένα κούρεμα του χρέους.

Αν όμως όχι;

Τι θα πρέπει να βαφτίσει πάλι;

http://wp.me/p1h3Tw-Ke

© HeadWaiter.