ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Μία από τις καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου είναι «Η γέφυρα του ποταμού Κβάι» σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Λιν.

Με λίγα λόγια η υπόθεση: Ο Ιάπωνας διοικητής του στρατοπέδου στρατηγός Σάτο πιέζει τον Βρετανό συνταγματάρχη Νίκολσον να βάλει τους Βρετανούς αιχμαλώτους να κατασκευάσουν μια γέφυρα που είναι στρατηγικής σημασίας για τον ιαπωνικό στρατό. Αν αρνηθούν θα τους εξοντώσει. Ο Βρετανός συνταγματάρχης στην αρχή προβληματίζεται, ωστόσο στη συνέχεια συναινεί για να αποδείξει την ανωτερότητα της Μεγάλης Βρετανίας έναντι της βάρβαρης Ιαπωνίας και για να σώσει τους άνδρες του από το δολοφονικό μένος του διοικητή του στρατοπέδου. Παρά τη δυσφορία τους οι Βρετανοί αιχμάλωτοι πειθαρχούν και αρχίζουν το έργο, το οποίο και ολοκληρώνουν.

Λίγες ώρες όμως πριν από την έναρξη λειτουργίας της σιδηροδρομικής γραμμής, ένας Αμερικανός αξιωματικός που είχε δραπετεύσει από το στρατόπεδο και είχε από την αρχή συγκρουστεί με τον Νίκολσον για το συγκεκριμένο θέμα, ανατινάζει με τη βοήθεια κομάντο τη γέφυρα, παρά την απελπισμένη προσπάθεια του Βρετανού συνταγματάρχη να αποτρέψει την καταστροφή του μεγάλου έργου του.

Ας κάνουμε τώρα με μπόλικη δόση αυθαιρεσίας τη σύγκριση με τα τρέχοντα στη χώρα μας.

Η Ελλάδα είναι το στρατόπεδο και οι Έλληνες οι αιχμάλωτοι πολέμου.
Στον ρόλο του Ιάπωνα στρατηγού Σάτο, ο αρχικαγκελάριος Σόιμπλε που εκβιάζει με την απειλή του Crexit την κυβέρνηση να εφαρμόσει το επαχθές μνημόνιο.
Στη θέση του Βρετανού συνταγματάρχη Νίκολσον ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας (χωρίς όμως την τρέλα μεγαλείου του Βρετανού) ο οποίος αν και δεν πιστεύει ότι το πρόγραμμα είναι βιώσιμο βάζει τη χώρα να το εφαρμόσει γιατί διαφορετικά θα καταρρεύσει.
Η σύγκριση σταματά εδώ και το τέλος του έργου μένει ανοιχτό γιατί δεν ξέρουμε αν θα ξεπηδήσει από κάπου ο Αμερικανός σαμποτέρ και κυρίως ποιος θα αναλάβει να παίξει το ρόλο του: Η Ζωή Κωνσταντοπούλου; Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης; Ο Γιάνης Βαρουφάκης;

Ή μήπως και οι τρεις μαζί;

Συντάκτης: Τάσος Παππάς