ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Ήρθε η στιγμή που το πολιτικό σύστημα αφήνει πίσω το αμαρτωλό παρελθόν του και ενωμένο προς τη δόξα τραβά.
Για να ανοίξουν και οι ρημάδες οι τράπεζες, δεν νοιώθω άνθρωπος όταν τις βλέπω κλειστές.

Βλέποντας την Ντόρα, τον Θεοχάρη, τον Σταύρο, την “Ολγα, τον Γιάννη, τον Βαγγέλη, τη Φώφη και τον “Αδωνι να χαιρετίζουν τη συμφωνία, ξέρω πού βρίσκονται τα συμφέροντα μου.

Όλη η σαπίλα της χώρας στήριζε το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και τώρα στάζει μέλι για τη συμφωνία.

Δεν είναι αρκετό αυτό το επιχείρημα;

Αλέξη, μας άφησες νωρίς, όπως ο Αντώνης.

Το αισθάνεσαι κι εσύ, έτσι δεν είναι;

Βλέπω και τις δημοσκοπήσεις τύπου λαγωνικό Κάππα Research και γελάω.

Εντάξει τα άλλα ερωτήματα, αλλά το ερώτημα «πώς βλέπετε τον Βαρουφάκη και την Κωνσταντοπούλου» που κολλάει (75% αρνητικό);

Όποιος δεν ξέρει τι ρόλο τραβάνε οι δημοσκοπήσεις και πόσα λεφτά απομύζησαν από τα ΕΣΠΑ, καλύτερα να μην ασχολείται με τα πολιτικά.

ΟΧΙ λοιπόν.

Σε όλα ΟΧΙ και ότι γίνει.

Γιατί αυτός ο πανικός της επόμενης μέρας μιας ρήξης είναι εντελώς ηλίθιος.

Ειδικά, όταν η χώρα οδηγείται πάλι στην γκιλοτίνα.

Ο πανικός αυτός, κυρίως των ΜΜΕ, έχει ονοματεπώνυμο: διαπλοκή.

Είναι κρίμα να συμπάσχεις με τη διαπλοκή και να συμμερίζεσαι το φόβο τους.

Η διαπλοκή ξέρει πως η ρήξη απειλεί την υπόσταση της.

Το κατεστημένο είναι που φοβάται τη ρήξη όσο τίποτα.

Θλιβερό να μην το βλέπουμε.

Οι άλλοι τι φοβάστε;

Νομίζετε πως θα γλιτώσετε το τρίτο μνημόνιο γιατί γλιτώσατε στα άλλα δυο;

Δεν γίνεται να περπατάς σε ναρκοπέδιο και μια ζωή να την γλιτώνεις.
Ένα λάθος βήμα είναι ή μια άτυχη στιγμή και πάπαλα.

Πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Η ρήξη είναι το μεγάλο ΟΧΙ σε όλους αυτούς που μας έφεραν ως εδώ και που θέλουν να μας βυθίσουν ακόμα περισσότερο στην άβυσσο.

Εδώ είναι που φαίνεται η ανάγκη κινήματος που θα διαχειριστεί τη ρήξη.

Και επειδή αρχίζουν και μου ανάβουν τα λαμπάκια.

Η ρήξη δεν σημαίνει την απομόνωση της χώρας.

Η Ελλάδα θα συνεχίσει να κάνει business με άλλα κράτη και τα άλλα κράτη με την Ελλάδα (εδώ κάνουν με τους τζιχαντιστές).

Από το ευρώ θα βγει τρομάρα σας.

Ούτε εμπάργκο θα μας επιβάλλουν -ή παγκόσμιο μποϊκοτάζ-, ούτε θα αποβάλλουν τις ελληνικές εταιρείες από τα χρηματιστήρια.

Και το νέο εθνικό νόμισμα θα είναι υποτιμημένο σε σχέση με το ευρώ, αλλά είσαι η 45η οικονομία στον πλανήτη (κυρίως επειδή έχουμε χάσει το 1/4 του ΑΕΠ) και κάθεσαι και φοβάσαι μην σε πάνε στα επίπεδα του λέβα ή στο σελίνι της Ουγκάντας;

Ούτε θα τυπώνεις κάθε μέρα εκατομμύρια για να πάει ο πληθωρισμός στο φεγγάρι.

Τι ακούμε ρε;

Να δίνει συμβουλές για καλύτερο καπιταλισμό ένας… αναρχοκομμουνιστής (επειδή σας αρέσουν οι ταμπέλες, όχι τίποτε άλλο).

Εννοείται πως υπάρχει ένα τίμημα, μέχρι να προσαρμοστεί η οικονομία στα νέα δεδομένα και θα υπάρξουν δυσκολίες, ξαναλέω γι” αυτό χρειαζόμαστε κίνημα σήμερα, χθες.

Αν θέλετε να πάρετε μια ιδέα για το Grexit, τότε υπάρχουν χιλιάδες εκτιμήσεις, δεν μιλάω φυσικά για αυτές του “Αδωνι, του Αντώνη και της υπόλοιπης αντρικής σχολής.

Για θυμίστε μου όμως ποιο είναι το ανάλογο τίμημα για να παραμείνουμε στο ευρώ.

Τι πληρώνουμε πέντε χρόνια τώρα και τι προβλέπετε πως θα πληρώσουμε τα επόμενα πέντε.

Και πείτε μου με το χέρι στην καρδιά ότι αυτή η βαλίτσα δεν θα πάει τόσο μακριά όσο μέχρι το 2030 τουλάχιστον.

Τι φοβάται ρε η Ελλάδα με το Grexit;

“Εχει υψηλότατο τουρισμό (όποιον να ρωτήσεις ξέρει τι σημαίνει για τον τουρισμό ένα «μαλακό» νόμισμα).

“Εχει τη δυνατότητα να στραφεί στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων, που έχουν υποβαθμιστεί σήμερα λόγω της ΚΑΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

“Εχει ορυκτά, δεν μιλάω για τα υποθετικά καύσιμα στο υπέδαφος, αλλά για αυτά που εξάγουμε ήδη.

“Εχει υψηλότατη τεχνογνωσία λόγω του σύγχρονου μορφωτικού επιπέδου.

“Εχει πολύ καλές υποδομές (όταν ακούω να μας λένε Κούβα κλαίω από τα γέλια): οδικό δίκτυο, ακτοπλοΐα, αυτόνομο ενεργειακό δίκτυο, θα μπορούσε να έχει βαριά βιομηχανία και μπορούμε να έχουμε αν το θέλουμε, αεροδρόμια, λιμάνια, κτηνοτροφία, γεωργία, φυσικό περιβάλλον, τηλεπικοινωνίες.

Της Παναγιάς τα μάτια έχουμε και δεν δέχομαι να ακούω τις σύγχρονες μπουρδολογίες περί φτωχής χώρας που μας έχουν εντρυφήσει οι ολιγάρχες για να περνάνε ζωή και κότα.

Επίσης, το φθηνό νόμισμα προσελκύει επενδύσεις.

Αυτές ντε που έρχονται κατά χιλιάδες τόσα χρόνια χάρη στις γενναίες «μεταρρυθμίσεις» των «θεσμών».

Οι ελληνικές εταιρείες γιατί κάνουν ουρά όλα τα χρόνια για Βουλγαρία, Κίνα και Ρουμανία;

“Οσον αφορά το χρέος, αφού πρώτα η επιτροπή λογιστικού ελέγχου καθορίσει τι πραγματικά χρωστάμε και σε ποιους, αλλά νομίζω το έχει κάνει ήδη, απλά δεν θέλουν οι Φίληδες και οι Παπαδημούληδες να ακούνε τέτοια.

Φυσικά, θα υπάρξει πολύμηνο ή ακόμα και πολύχρονο μπρα-ντε-φέρ της Ελλάδας με τα ξένα τοκογλυφικά funds για το ύψος των οφειλών, εκβιασμοί και παρλαπίπες.

Είναι αδίστακτος και μέγας απατεώνας, όποιος αρνείται όμως αυτή τη δυνατότητα σε ένα κράτος.

Και δεν μπορούν να ισχυριστούν πως πρέπει να τα πληρώσουμε σε ευρώ, τι μαλακία πάλι τούτο.

Η Ελλάδα, ούτως ή άλλως, δεν χρωστάει 350+ δισ.

Χρωστάει πολύ λιγότερα, αλλά δεν κάτσαμε ποτέ να μάθουμε γιατί ακούμε μια ζωή τους μαλακοπίτουρες δημοσιογραφίσκους.
Και αν είναι τόσα, που δεν είναι, τότε θα τα βρούμε στα στρώματα των ολιγαρχών, αυτών που τα έκλεβαν τόσα χρόνια.

Η διαδρομή του μαύρου χρήματος της ολιγαρχίας στην Ελλάδα υπάρχει στα πρακτικά του κράτους, απλά κανένας ως τώρα δεν θέλησε να συγκρουστεί με την ολιγαρχία.

Τι μαλακίες έχουμε ακούσει για την ασυλία της ολιγαρχίας, έχω χάσει το λογαριασμό: «οι ελβετικές τράπεζες δεν ρουφιανεύουν τους πελάτες τους», «αν βάλουμε φόρο στις διαφημίσεις θα χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας», «αν μπει φόρος στους εφοπλιστές θα πάρουν τα πλοία τους (που είναι τίγκα στις ξένες σημαίες) και θα πάνε αλλού» κ.α.

Ρε άει στο διάολο.

Ο Μαρξ έλεγε και ένα άλλο ωραίο: Για να γράψει κάποιος ιστορία, πρέπει πρώτα να γεμίσει το στομάχι του.

Ε, ας δούμε τώρα πώς θα γεμίσουμε το στομάχι μας και ας πάρουμε μερικές γενναίες αποφάσεις.

Τι σόι οικονομία να σταθεί όταν η διαπλοκή έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια της (αν και η κοινωνική ανισότητα είναι κυριολεκτικά ο πρώτος κανόνας του καπιταλισμού αν όχι ο μόνος);

“Εχουμε καταλάβει τι συμβαίνει στην Ελλάδα;

“Εχουμε ερμηνεύσει σωστά τις συνέπειες του τρίτου μνημονίου;

Μην μου πείτε ότι ακόμα και εσείς που είστε φανατικοί οπαδοί του καπιταλισμού, έχετε στο μυαλό σας μια χώρα τσιφλίκι της σαπίλας.

Ελάτε, ρίχνω μπόλικο νερό στο κρασί μου, αφήνω στην άκρη τα συστήματα και ρωτάω συγκεκριμένα: ποιος θέλει η κατάσταση στην χώρα να παραμείνει ως έχει είτε με καπιταλισμό ή χωρίς;

Θα αλλάξει τίποτα απ” όλα αυτά το νέο μνημόνιο;

Υπάρχει κάποιος που γουστάρει να βλέπει ειδήσεις στο MEGA ή το ΣΚΑΙ, ειδικά όταν ξέρει πόσα χρωστάνε στο ελληνικό κράτος;

Υπάρχει κάποιος που πληρώνει τα διόδια στην εθνική οδό και αγαλλιάζει η ψυχή του που συμβιώνει με τον Μπόμπολα;

Υπάρχει κάποιος που νοιώθει περήφανος για το μόνο εφοπλιστικό κεφάλαιο στον κόσμο που απολαμβάνει τόση φοροασυλία;

Υπάρχει κάποιος που ενέκρινε τα αίσχη του Mall και την πώληση του Ελληνικού στην Lamda του Λάτση, με αντάλλαγμα δυο πίπες;

Δηλαδή οι Άραβες στο Ντουμπάι είναι μαλάκες που πουλάνε άμμο από την έρημο για δις και εμείς είμαστε μάγκες που χαρίζουμε ολόκληρο ΟΠΑΠ στον Μελισσανίδη, που μας χρωστάει και από πάνω κάτι μύρια από προηγούμενες δραστηριότητες.

Τι περιλαμβάνει απ” όλα αυτά το τρίτο μνημόνιο;

Το τρίτο μνημόνιο δεν είναι τίποτε άλλο από την διαιώνιση της εξάρτησης της χώρας στην ολιγαρχία και σε συγκεκριμένα συμφέροντα.

Το τρίτο μνημόνιο είναι η παραμονή της χώρας στα σκατά.

Το τρίτο μνημόνιο είναι το ευρώ, το χρέος που αυτό δημιούργησε και η ευρωδιαπλοκή που έχει προσκολληθεί στα ΕΣΠΑ, στα δάνεια και στην απορρόφηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των πολιτών.

Για να απαλλαχθείς από αυτή την γάγγραινα, πρέπει να κόψεις το πόδι σου.

Πρέπει να κόψεις τα δεσμά της διαπλοκής με το εύκολο χρήμα και τα πάρε-δώσε των δανειστών μαζί της.

Η χώρα έχει καταντήσει η πουτάνα της διαπλοκής και αυτό πρέπει να τελειώσει.

Δεν νοείται να φέρνεις τρίτο μνημόνιο με όλη την σαπίλα στο πλευρό σου.

Αφιερωμένο σε σένα Αλέξη και ας το έχω ξαναγράψει:

«Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές. Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά.»

Τέλος, όσον αφορά τον μπαμπούλα της Χρυσής Αυγής, κάτι μου λέει πως το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα έδειξε διαφορετική αντίληψη από αυτήν που πρέπει να έχει ένας λαός που γουστάρει δεξιούς τομείς.

Τώρα πάντων, η μάχη είναι απέναντι στο τελευταίο πακέτο μέτρων, μέχρι το επόμενο πάντα.

Στην πορεία τα υπόλοιπα.

Ραντεβού στα λουλουδάδικα για άλλη μια φορά.

Και ένα ωραίο της Ελληνοφρένειας: «Οι Ευρωπαίοι μας επέβαλαν άδικα μέτρα, λέει ο Τσίπρας. Δεν πειράζει Αλέξη, όταν γίνεις πρωθυπουργός, θα τα αλλάξεις όλα.»

Με εκτίμηση
Άρης

(Αγαπητέ Άρη, δώσε πόνο. Να είσαι καλά.)

Εγραψε:
Pitsirikos