Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Κατερίνα Περιστέρη, το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης ήταν παραγγελία του Μεγάλου Αλεξάνδρου για τον φίλο του Ηφαιστίωνα. Καλά, εγώ το είχα γράψει από τον Αύγουστο του 2013 πως το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης έχει να κάνει με τον Ηφαιστίωνα.

Στις 29 Αυγούστου του 2013, όταν όλοι ήταν βέβαιοι πως ο τάφος ανήκει στον Μεγαλέξανδρο έγραφα «Πιο συγκεκριμένα, μέσα στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου βρέθηκε η ασπίδα του Ηφαιστίωνα, με ερωτική αφιέρωση στον Αλέξανδρο.».

Ας μην στενοχωριούνται οι κάτοικοι της Αμφίπολης και όσοι έκαναν σχέδια για να βγάλουν χρήματα από τον τάφο -πιστεύοντας πως είναι ο τάφος του Μεγαλέξανδρου-, αφού ο τάφος μπορεί να γίνει τόπος προσκυνήματος για τους ομοφυλόφιλους και τους αμφιφυλόφιλους όλου του πλανήτη, και η Αμφίπολη να γίνει μια νέα Μύκονος. Η Μύκονος του βορά.

Η λέξη-κλειδί στο παραπάνω σχόλιο είναι η λέξη «χρήματα». Το μόνο που πραγματικά ενδιαφέρει τους Νεοέλληνες.

Θέλω να πω πως με συγκινεί η αγάπη του Αλέξανδρου για τον Ηφαιστίωνα, όπως με συγκινεί η αγάπη όλων των ανθρώπων για τους φίλους τους.

Ο Αλέξανδρος δεν ήταν πια ο ίδιος μετά τον θάνατο του Ηφαιστίωνα, και αυτό τον κάνει ανθρώπινο στα μάτια μου, σε αντίθεση με άλλες πτυχές του χαρακτήρα του.

Μου είναι τραγικά αδιάφορο αν ο ο Μεγαλέξανδρος και ο Ηφαιστίωνας έκαναν έρωτα. Αυτό αφορούσε μόνο τους ίδιους, όπως η σεξουαλική ζωή του καθενός είναι καθαρά προσωπική του υπόθεση.

Επίσης, βρίσκω ηλίθιους τόσο αυτούς που ουρλιάζουν πως ο Μεγαλέξανδρος ήταν άντρακλας, όσο κι αυτούς που τον φαντάζονται να κόβει βόλτες στο Γκάζι και στο Athens Pride με τα κωλομέρια έξω.

Ας καταλάβουμε επιτέλους πως, στην πορεία της ανθρωπότητας, εκατοντάδες εκατομμύρια άνδρες αγάπησαν άλλους άνδρες, ενώ πολλοί από αυτούς τους άνδρες αγάπησαν και γυναίκες.

Παράλληλα, εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες αγάπησαν άλλες γυναίκες, ενώ πολλές από αυτές τις γυναίκες αγάπησαν και άνδρες.

Ο τρόπος που αγαπάει ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Και δεν το κάνει επίτηδες. Είναι η φύση του τέτοια.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων, δεν υπάρχει τίποτα πιο ιερό, αγνό και καθαρό από δυο κορμιά που ενώνονται και για μια στιγμή γίνονται ένα.

Μόνο τον έρωτα δεν μπορείς να χλευάσεις ή να ειρωνευτείς σε αυτή τη ζωή. Όποιος το κάνει αυτό, μάλλον δεν έχει ερωτευτεί ποτέ στη ζωή του. Δηλαδή, δεν έχει ζήσει.

Στο πλαίσιο της πολιτιστικής επανάστασης που πρέπει να γίνει στη χώρα -και ελπίζω να είναι λιγότερο αιματηρή από την πολιτική επανάσταση της Κίνας-, θα πρότεινα σε όσους δεν το έχουν κάνει ακόμα να διαβάσουν το De Profundis του Όσκαρ Ουάιλντ.

Αν δεν ξέρεις σε ποιον τα γράφει όλα αυτά ο Όσκαρ Ουάιλντ, δεν καταλαβαίνεις πως είναι ένα γράμμα προς τον ερωμένο του, προς τον άνθρωπο ο οποίος ευθύνεται για το ότι ο Ουάιλντ είναι στη φυλακή, με αποτέλεσμα η σύζυγός του να αλλάξει το επίθετό της και ο ίδιος να μην μπορεί να δει πια τα παιδιά του.

Το De Profundis είναι ένας ύμνος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στην αγάπη και στην φιλία, ενώ, σε διάφορες λίστες με βιβλία που πρέπει οπωσδήποτε να έχει διαβάσει ένας άνθρωπος στη ζωή του, είναι στην πρώτη θέση.

Στο τέλος του γράμματος, ο Όσκαρ Ουάιλντ γράφει στον άνθρωπο που του κατέστρεψε τη ζωή και τον έστειλε στη φυλακή «Ο στοργικός σου φίλος».

Ας δικάσουμε τώρα την αγάπη του Αλέξανδρου για τον Ηφαιστίωνα.

(Διαβάστε και το «Περί έρωτος» από τους πλατωνικούς διαλόγους. Εγώ το διάβασα στα 17 και μου έφυγε το καφάσι. Τότε συνειδητοποίησα τι ανοησίες μας μάθαιναν στο σχολείο.)

http://pitsirikos.net/2015/10/%ce%b7-