ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Δεν θα απεργήσουν αύριο (4/2/16 ημέρα γενικής απεργίας) οι πρατηριούχοι υγρών καυσίμων στο νησί της Ζακύνθου.

Δεν τα βρήκαν, λέει, δεν συμφώνησαν.

Και όποιος δεν έχει σταθεί στην πόρτα εκλιπαρώντας για έναν πελάτη, αποζητώντας ένα 50euro ώστε να πληρωθεί η επιταγή, σίγουρα δεν μπορεί να τους καταλάβει.

Φυσικά βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος.

Φυσικά δεν είναι μόνο το 50euro.

Είναι ο ανταγωνισμός, ο εγωϊσμός του Έλληνα αλλά και η απογοήτευση από όσα συμβαίνουν σήμερα.

Είναι όμως και κάτι άλλο που δεν φαίνεται.

Είναι το σχοινί, το σχοινί που φαντάζει ασήκωτη αλυσίδα.

Το σχοινί που ο καθένας από εμάς είναι δεμένος.

Ένα σχοινί που πλέκεται αόρατο από την στιγμή που αρχίζουμε να περπατάμε τον κόσμο.

Πλέκεται για την ασφάλεια μας, αλλά σιγά-σιγά αντιπροσωπεύει ότι είμαστε.

Και συνήθως χαρακτηρίζει το χειρότερο από το είναι μας.

Είναι το σχοινί που στοιχειώνει την αδυναμία μας, την πίστη ότι μπορούμε και είμαστε ικανοί για κάτι καλύτερο.

Το σχοινί που μας μετατρέπει σε συνετούς σκλάβους.

http://wp.me/p1h3Tw-Ok

© HeadWaiter.

https://toufekiastoskotadi.wordpress.com/2016/02/03/%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%b9%ce%bd%ce%af/