ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Είθισται στο τέλος της σχολικής χρονιάς οι μαθητές να καίνε τα βιβλία τους. Αυτή την όμορφη Νερώνεια κατανυκτική συνήθεια την απολαμβάνει με γάργαρη χαρά το σύστημα. Αντί να καψαλίσει τ’ αρχίδια του καπιταλιστή με τον αναπτήρα του, ο νεολαίος καίει το Δαρβίνο και τον Καρτέσιο.

Και βεβαίως ο ίδιος νεολαίος θα στήσει κώλο αύριο περνώντας απ’ τη μέγγενη των άθλιων εξετάσεων για μια θέση στον ήλιο του συστήματος. Θα γίνει σπουδαίος και τρανός μισώντας το βιβλίο και την ανάγνωση. Θα του εργαλειοποιήσει τον εγκέφαλο ο καλός φροντιστής για να μπορεί να τον αρμέγει ο εργοδότης.

Τι μου χρειάζονται όλες αυτές οι μαλακίες; αναφωνεί ο νεολαίος. Φιλοσοφία, χημεία, μαθηματικά, λογοτεχνία. Εγώ θέλω να κάνω πίπες. Μάθε με να κάνω πίπες. Τα’ χω χεσμένα δάσκαλε τα γράμματα και τις τέχνες. Εγώ θέλω να κάνω καλές πίπες.

Αν αύριο ο πελάτης δεν ευχαριστηθεί από την πίπα που θα του κάνω τι θα του πω εγώ; θα του διαβάσω Βάρναλη ή θα του εξηγήσω την οικονομική πολιτική της οθωμανικής αυτοκρατορίας στα χρόνια της παρακμής;

Γι’ αυτό εμείς θα καίμε τα βιβλία μέχρι να μας μάθετε δάσκαλε να κάνουμε καλές πίπες. Μόνο πίπες. Ο προορισμός του ανθρώπου είναι να μάθει να κάνει πίπες. Και να τις κάνει σωστά.

Είμαστε χώρα τουριστική και πρέπει να μάθουμε να κάνουμε καλές πίπες. Γλώσσες και πίπες. Αγγλικά και πίπες. Γαλλικά και πίπες. Γερμανικά και πίπες. Πρέπει να γίνουμε ο πιο ανταγωνιστικός λαός στις πίπες. Οι καλές πίπες θα φέρουν νέους επενδύσεις και νέα κεφάλαια. Αυτό είναι το αίτημα της κοινωνίας απ’ το σχολείο.

Μόνο το σχολείο μπορεί να μας βγάλει απ’ την κρίση εισάγοντας στην εκπαίδευση το ένα και μοναδικό εγχειρίδιο της πίπας. Οι δάσκαλοι πρέπει να μάθουν τα παιδιά να κάνουν καλές πίπες. Χεστήκαμε για τη μεσότητα του Αριστοτέλη και την ευθεία ελαχίστων τετραγώνων.

Εμείς θέλουμε βαθμό καλό για να μπούμε στο πανεπιστήμιο, να τελειοποιήσουμε της εκμάθηση της πίπας. Θέλουμε σεμινάρια πίπας απ’ τον ΟΑΕΔ.

Αυτό είναι το αίτημα γενεών επί γενεών. Να ξεφύγουμε απ’ τον φριχτό κίνδυνο της ανάγνωσης. Απ’ τα βιβλία που μπορούν να άρουν την άγνοια, αυτόν το σπουδαίο κηδεμόνα και θεματοφύλακα ενός καλά αστυνομευόμενου κράτους. Και τι θ’ απογίνουμε άραγε χωρίς αστυνομία και παπά; Τι θα είναι το κράτος μας;

Ω, ναι θέλουμε την άγνοια. Η άγνοια μας προστατεύει απ’ τους κινδύνους. Το να κοιτάμε τη δουλειά μας. Το να κάνουμε καλά τη δουλειά μας. Τις πίπες μας. Να βελτιώνουμε την τεχνική. Να προσφέρουμε στον Κύριό μας τη μέγιστη ευχαρίστηση. Πίπες ολημερίς κι ολονυχτίς. Πίπες στις αργίες. Πίπες τις Κυριακές. Η μόνη λύση για την κρίση.  Πρωινή προσευχή και πίπες.

https://dromos.wordpress.com/2016/03/18/this-is-a-pipe/