ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Ο ΣΥΡΙΖΑ ενημερώνει για τα …δρομολόγια της ελπίδας! «Η ελπίδα επιστρέφει», σύμφωνα με το χθεσινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Αυγή»! Επιστρέφει, λοιπόν, η ελπίδα. Άρα, αυτό σημαίνει πως είχε έρθει, κάπου πήγε και γύρισε. Για την ακρίβεια, δεν γύρισε ακόμα, αλλά τη βλέπουν να έρχεται, να επιστρέφει.

  Από τότε που «Η ελπίδα έρχεται» (σύμφωνα με το παλιότερο σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ) έχει περάσει καιρός. Κάπου χάθηκε, κάπου δεν βρέθηκε μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ κι έτσι η ελπίδα ήταν απούσα το τελευταίο χρονικό διάστημα. Ας μείνουμε, όμως, ήσυχοι, αφού «η ελπίδα επιστρέφει»…

  Η ελπίδα (αυτή που επιστρέφει και κάποια στιγμή ερχόταν) έχει τα χαρακτηριστικά της, αυτά που αποκτήθηκαν με τον καιρό. Είναι μια ελπίδα μνημονιακής πραγματικότητας. Δεν είναι, πια, η άλλη ελπίδα (εκείνη ελπίδα που ερχόταν). Η ελπίδα (που ερχόταν) διαχώριζε τη θέση της από τα μνημόνια. Τώρα,  επιστρέφει έμπειρη. καταλαβαίνει, ξέρει τι θέλει…

  Η ελπίδα που επιστρέφει έχει κάποια κοινά με αυτή που ερχόταν. Είναι κάτοικος Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτοικος Ευρωπαϊκής Ένωσης, πάση θυσία.

  Η ελπίδα (αυτή που επιστρέφει) βλέπει μια χώρα ρημαγμένη, ένα λαό να προσπαθεί να επιβιώσει.

  Η ελπίδα (αυτή που επιστρέφει) βλέπει, από μακριά, κάτι τύπους να χαίρονται επειδή μπορεί να κλείσει η συμφωνία, μια συμφωνία που θα φέρει μια επόμενη και θα έχει τα ίδια καταστροφικά δεδομένα με την προηγούμενη. Δεν είναι οι ίδιοι τύποι που περίμεναν μια άλλη συμφωνία, όταν ελπίδα ερχόταν. Είναι αυτή που λέγανε «η ελπίδα έρχεται».

  Η ελπίδα (αυτή που επιστρέφει) βλέπει, από μακριά, τους εμπόρους της. Κυβερνούν οι έμποροι της και είναι έτοιμοι, πάλι, να τη βάλουν στο παζάρι. Δύσκολο, όμως, το εγχείρημα των εμπόρων ελπίδας, αυτή τη φορά. Δεν είναι και απλό να λες «γεια σου, είμαι ο έμπορος που σε πούλησε, έλα να σε ξαναπουλήσω».

  Βέβαια, ο έμπορος είναι έμπορος, να πουλήσει θέλει. Θα την κάνει την προσπάθεια του κι ας φαίνεται πως πάει να πουλήσει το ίδιο χρησιμοποιημένο προϊόν.

  Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με τον μικρέμπορο, που πάει να βγάλει κάτι παραπάνω. Εδώ μιλάμε για τον μεγαλέμπορο, που θα κάνει τα πάντα, θα επιδιώξει να πείσει για τα «νέα» προϊόντα του, για να βγάλει τα διπλά, ώστε να «επενδύσει» στα διπλά, με στόχο, τελικά, να πολλαπλασιάσει τα κέρδη του. Και δεν είναι κανένας τυχαίος μεγαλέμπορος, έχει εμπειρία, πια. Μέχρι και αεροδρόμια πουλάει.

  «Η ελπίδα επιστρέφει». Έτσι λέει ο μεγαλέμπορος. Καμιά φορά, όμως, και ο μεγαλέμπορος κάνει λάθη στους υπολογισμούς του. Όχι, δεν κάνει λάθος στους αριθμούς. Είναι εκείνη η απληστία του κι εκείνη η πεποίθηση πως μπορεί «να αγοράσει και να πουλήσει τον κόσμο ολόκληρο».

  Πολλοί πίστεψαν πως «η ελπίδα έρχεται». Λιγότεροι θα πειστούν πως «η ελπίδα επιστρέφει».

  Οι έμποροι ελπίδας είναι και πάλι εδώ. Την έμαθαν καλά την «αγορά», τόσο που δεν έχουν, πια, πρόβλημα να κρύβουν το θαυμασμό τους γι’ αυτή. Περήφανοι, για τη δράση τους στην «αγορά» ανταγωνίζονται τους προκατόχους τους και δηλώνουν έτοιμοι να πουλήσουν, πάλι.

  Δυσκολεύονται λίγο. Δεν έχουν κάτι να πουλήσουν από τα παλιά προϊόντα. Ό,τι είχαν (κλεμμένα και νοθευμένα κι αυτά) τα πούλησαν, με μια καλά στημένη πολιτική απάτη.

  Μεγαλέμποροι, πια, και γνώστες της «αγοράς», κάτι θα βρούνε να πουλήσουν.

  Μια ερώτηση, μόνο, έτσι από περιέργεια:

  Πόσο πάει «η ελπίδα που επιστρέφει», μεγαλέμπορε;

http://www.imerodromos.gr