ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Το πώς μπορεί να σε μεταλλάξει η εξουσία το βλέπουμε χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του Παύλου Πολάκη. Μας έλεγε σύντροφος γιατρός ότι γνώρισε τον σημερινό υφυπουργό Υγείας στα μέσα τη δεκαετίας του 1990 όταν εργαζόταν σαν ειδικευόμενος στο Νοσοκομείο της Νίκαιας. Ολοι οι ασθενείς τον λάτρευαν, ενώ είχε κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων των συναδέλφων του για την μαχητικότητα του, για το ότι είχε σταθεί πρωτοπόρος σε όλες τις διεκδικήσεις του κλάδου, για το ότι είχε σταθεί μπροστάρης μαζί με άλλους γιατρούς από το χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην δημιουργία της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Ιατρών (ΑΡΣΙ), μιας ταξικής συλλογικότητας που μέχρι τώρα δίνει το παρόν σε κάθε διεκδίκηση του κλάδου και στην υπεράσπιση της δημόσιας υγείας.
Τώρα, πώς έγινε και «έφτυσε» όλο αυτό το παρελθόν του γινόμενος πειθήνιο όργανο στην επιβολή μιας μνημονικής ταξικής πολιτικής που οδηγεί και τις όμοιες δομές δημόσιας υγείας είχαν απομείνει στο ξεχαρβάλωμα μόνο αυτός μπορεί να απαντήσει. Η σημερινή ημέρα πανυγειονομικής κατέβασε χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου στον δρόμο –παρακολουθούμε το σχετικό βίντεο από τηλεοπτικό ρεπορτάζ στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι δηλώσεις του γ.γ. του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπα που έδωσε το παρών- ενώ οι κυβερνητικοί υπεύθυνοι επέλεξαν να πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα.
Ο υπουργός Ανδρέας Ξανθός ισχυρίστηκε ότι τα ΜΜΕ προβάλλουν λανθασμένη εικόνα για την υγεία στον κόσμο, -άραγε σ’ αυτά περιλαμβάνεται και το BBC που πριν λίγο καιρό είχε προβάλλει μακροσκελέστατο ρεπορτάζ για την τραγική κατάσταση που υπάρχει στα δημόσια ελληνικά νοσοκομεία;- ενώ ο Π. Πολάκης επέλεξε την τακτική «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Στην ίδια κατεύθυνση και με ποιο αιχμηρό λόγο ο αναπληρωτής υπουργός υγείας μιλώντας σήμερα σε συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στο Χαλάνδρι έκανε λόγο για τα «βοθροκάναλα της διαπλοκής που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα».
Οποιος και να είναι ο ρόλος των ΜΜΕ, πάντως, καθένας μας που είχε την ατυχία να βρεθεί σε δημόσιο νοσοκομείο γνωρίζει την κατάσταση που επικρατεί. Και στην τελική δεν μπορεί να είναι «υποκινούμενοι» όλοι οι εκπρόσωποι των εργαζομένων που περιγράφουν την άθλια εικόνα που επικρατεί στα δημόσια νοσοκομεία.

http://tsak-giorgis.blogspot.com