«Αυτή η κίνηση είναι μια μεγάλη χάρη του Θεού γιατί θα γίνει η αιτία να καθαρίσουμε τις ένοπλες δυνάμεις που ήταν κρυμμένες για χρόνια» είπε ο Σουλτάνος, αφού κάλεσε τους οπαδούς του να βγουν στο δρόμο.
Αν θέλαμε να συγκρίνουμε ιστορικά κάτι ανάλογο, θα λέγαμε πως μοιάζει με την απόπειρα γερμανών στρατιωτικών κατά του Αδόλφου Χίτλερ, όταν ο πόλεμος πήγαινε πολύ άσχημα για τη Γερμανία. Δεν είχαν σκοπό κάποια ουσιαστική αλλαγή, αλλά τη συνέχιση του πολέμου με κάποιον ικανότερο.
Ο Ερτογκαν τώρα θα πραγματοποιήσει το όνειρό του: Θα πάρει τη θέση του Κεμάλ. Θα αντικαταστήσει το «βαθύ» κράτος των Κεμαλικών με το δικό του κατασκεύασμα. Μετά από αυτό, θα ελέγχει πλήρως και το στρατό. Η αστυνομία είχε ταχθεί από την πρώτη στιγμή σύσσωμη στο πλευρό του.
Η κατάσταση στην Τουρκία είναι αποτέλεσμα της πολιτικής του ίδιου του καλαμοκαβαλάρη Σουλτάνου. Οι Κούρδοι άμαχοι σφάζονται, οι πόλεις τους στη ΝΑ Τουρκία βομβαρδίζονται, κι έτσι τεράστιο μίσος διχάζει την Τουρκία. Ταυτόχρονα οι μπίζνες των αυλικών του Σουλτάνου έρχονται να αντικαταστήσουν τις δουλειές των επιχειρηματιών – στρατιωτικών. Η Τουρκία σαπίζει χρόνια, ενώ οι φίλοι του Ερτογκαν όχι μόνο δεν έχουν διάθεση κάθαρσης, αλλά θέλουν να κάνουν πέρα τους στρατιωτικούς, ώστε να πλιατσικολογήσουν οι ίδιοι το δημόσιο χρήμα.
Εύστοχος ο χαρακτηρισμός ο χαρακτηρισμός του Σουλτάνου για τους πραξικοπηματίες ως συμμορία και τρομοκράτες. Το ίδιο ισχύει όμως και για το δικό του κόμμα.
Στους 265 έχει φτάσει ο αριθμός των νεκρών και στους 1.500 των τραυματιών. Η Τουρκία χαράζει άλλη μια διαχωριστική γραμμή μέσα στις τόσες. Μετά τη γενοκτονία των μειονοτήτων, τον αφανισμό των χριστιανών, το διωγμό των Κούρδων, η σφαγή για το μερίδιο από την πίτα της εξουσίας. Ο Σουλτάνος δεν θέλει να μοιράζεται το φιλέτο. Το θέλει μόνο για τον εαυτό του.
Φασισμός σημαίνει διχασμός, μίσος, σημαίνει να βρίσκεται κάθε φορά τουλάχιστον ένας εχθρός. Κι ας είναι τόσο ίδιοι ο Ερτογκαν με τους στρατηγούς. Το πραξικόπημα, ήταν η φυσική κατάληξη της αλλοπρόσαλλης πολιτικής, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό. Μπορεί από αυτό να τη γλύτωσε ο Ερτογάν, αλλά τα προβλήματα που ο ίδιος δημιούργησε παραμένουν.
Η Οθωμανική αυτοκρατορία πέθανε. Το αν θα ζήσει η Τουρκία εξαρτάται από τον αν θα προσαρμοστεί στο σύγχρονο κόσμο, θα αναγνωρίσει τα λάθη και τα εγκλήματα του παρελθόντος της, ώστε να μην τα επαναλάβει. Η αλαζονεία που έδειξε απέναντι σε πολύ ισχυρότερα κράτη στοίχισε ακριβά στη γείτονα. Η οικονομία της πλήττεται, ενώ στα σύνορα της είναι κυκλωμένη από κράτη που η ίδια φρόντισε να μην έχει καθόλου καλές σχέσεις. Στο εσωτερικό η διαφθορά είναι το πραγματικό καθεστώς, άσχετα ποιος Σουλτάνος κάθεται στο θρόνο. Επιπλέον καλλιεργείται συστηματικά το μίσος ενώ ταυτόχρονα υπάρχει απώλεια πλήθους Ελευθεριών και δικαιωμάτων. Μίγμα για βόμβα δηλαδή, αρκεί μόνο ένας σπινθήρας…
Είναι όμως θετικό που το πραξικόπημα απέτυχε, αφού βγήκαν αρκετοί στους δρόμους. Βεβαίως πέθαναν πολλοί, αλλά όταν συγκρούεται μεγάλο πλήθος με το στρατό μιας χώρας, ο στρατός υποχωρεί. Ακόμα κι αν το πλειοψηφία αυτή του κόσμου στηρίζει λάθος πρόσωπα. Οι απλοί στρατιώτες προέρχονται από το λαό κι αν οι στρατηγοί τους διατάξουν κάτι υπάρχει πάντα η πιθανότητα να μην τους ακούσουν. Αυτό το βασικό κανόνα τον αγνόησαν οι πραξικοπηματίες. Ο Ερτογάν έχει την πλειοψηφία των Τούρκων. Αλλά αυτό είναι κάτι που αλλάζει Σουλτάνε μ’. Υπήρχε μια εποχή, όχι πολύ παλιά, που οι σημερινοί σου αντίπαλοι ήταν πανίσχυροι. Επιμένω, να δένεις σφικτά τη γραβάτα, να συνηθίζεις την ιδέα της θηλιάς….

Πηγή