«Ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, από το 2004 έως το 2009, με την ανικανότητα και τα ψέματά του, βύθισε τη χώρα του σε ένα τρομακτικό χάος.

Ο κ. Καραμανλής, ανιψιός του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, που διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας 4 φορές από το 1955 έως το 1981, είχε μια εξαιρετικά πρωτότυπη ιδέα: να καταστρέψει τη χώρα. Λιγότερο από πέντε χρόνια, του ήταν αρκετά για να αδειάσει τα κρατικά ταμεία και να φέρει την Ελλάδα στην άκρη του γκρεμού».

Το δημόσιο χρέος (στο 120% του ΑΕΠ) και το έλλειμμα (στο 13% του ΑΕΠ) προκαλούν ρίγος, αλλά ο Κώστας διατηρεί ανέπαφο το αστραφτερό του χαμόγελο,

που φαίνεται ότι είχε τυφλώσει τους συμπολίτες του το 2004.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, «δεν ήταν παρά η παραπλανητική αλλά ελκυστική βιτρίνα των υποσχέσεων και των φιλοδοξιών του. Το τεράστιο κόστος τους είχε προκαλέσει τη δυσπιστία των Ελλήνων πολιτών, η υπερηφάνεια όμως, που τους γέμιζε το γεγονός ότι βρίσκονται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, τους έκανε να μπερδέψουν την ψευδαίσθηση με την πραγματικότητα» αναφέρει το περιοδικό.

Και το Marianne συνεχίζει: «Λόγω έλλειψης ικανοτήτων, ο Κ. Καραμανλής είχε καταφέρει να επιδείξει τεράστιο χάρισμα στην τέχνη της παραπλάνησης. Κατά τη διάρκεια πολλών ετών, η απόκλιση, μεταξύ των στατιστικών στοιχείων που υποβάλλονταν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και των πραγματικών μεγεθών του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, άγγιζε το 2,2% του ΑΕΠ. Ο Κώστας όμως έκανε ταχυδακτυλουργικά κόλπα, όπως ένας πλανόδιος μικροπωλητής σε ένα υπαίθριο παζάρι. Τον Οκτώβριο ωστόσο, του 2009, συνειδητοποίησε ότι δεν έχει άλλη ενέργεια για να συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς και οι εμπειρογνώμονες που καταγγέλλουν σήμερα την Ελλάδα, δεν είχαν τότε καταφέρει να δουν τι πραγματικά συνέβαινε. Με ένα ποσοστό ανάπτυξης που πλησίαζει το 5%, το φτωχό αυτό έθνος προκαλούσε σύνδρομα κατωτερότητας στις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες με αδύναμες οικονομίες. Ο Κώστας Καραμανλής, σαν να ζούσε μέσα σε ένα όνειρο, έδινε την εντύπωση ότι βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων και της περίοπτης πολιτικής του γραμμής. Ωστόσο, αν και η Ελλάδα θεμελίωσε την έννοια της δημοκρατίας πριν από μερικούς αιώνες, πολύ συχνά φαινόταν ότι ξεχνούσε τις συγκεκριμένες αξίες. Στην πολιτική ζωή της χώρας επικρατεί ο νεποτισμός της οικογενειοκρατίας και αυτή είναι άλλωστε, και η δική του περίπτωση».

«Πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα κηλιδώνουν τη φήμη της κυβέρνησής του, και αντί να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά, ο Κώστας Καραμανλής οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία. Η ευθύνη βαραίνει τον ίδιο, αλλά όχι αποκλειστικά. Στο πλευρό του, αλλά στο παρασκήνιο, σύμβουλοι που πρότειναν τη «συνεργασία» με την Goldman Sachs, που συνέστησαν την κάλυψη των πραγματικών οικονομικών μεγεθών και την υποβολή ψευδών στοιχείων».

Αναφερόμενο στον επόμενο πρωθυπουργό, το δημοσίευμα αναφέρει ότι «Ο διάδοχός του στον πρωθυπουργικό θώκο και προαιώνιος αντίπαλός του, Γιώργος Παπανδρέου, με τη σειρά του γόνος πολιτικής οικογένειας της χώρας, δεν θα αργήσει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής ήδη από την επαύριο της εκλογικής του νίκης το 2009. Ο Παπανδρέου, χωρίς να διαθέτει το χάρισμα να συγκλονίζει τα πλήθη, μετατρέπεται ξαφνικά στον πιο μισητό άνθρωπο της χώρας, όταν ανακοίνωσε δέσμη αυστηρών μέτρων προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα».

«Ο Καραμανλής θα αποφύγει το πιθανότερο, κάθε είδους νομικής δίωξης και ίσως να μη δώσει ποτέ εξηγήσεις για τις πράξεις του. Από τον τρόπο διαχείρισης των πυρκαγιών του 2008, έως την πρόσφατη οικονομική κρίση, ο πολιτικός αυτός επέδειξε μια ουσιαστική επιμονή για να αποδυναμώσει τη χώρα. Το χειρότερο βέβαια είναι ότι σε περίπτωση μιας εξαιρετικής αντιδημοτικότητας των Σοσιαλιστών, ο Καραμανλής μπορεί να φαντάζεται ότι θα εκπροσωπήσει εκ νέου τη χώρα» καταλήγει το περιοδικό.

Πηγή