Aίφνης στο πρόσωπο των Ελλήνων τραπεζιτών οι εταίροι δανειστές Μέρκελ-ΗΠΑ-ΔΝΤ (Siemens, ΜΑΝ, εξοπλιστικά, F16, υποβρύχια, πύραυλοι και πάει λέγοντας) ανακάλυψαν την πηγή του κακού. Μετά από 6 χρόνια κρίσης οι οξυδερκείς εταίροι- δανειστές μας εκεί που κάπνιζαν μαριχουάνα σε κατάσταση νιρβάνας, βρήκαν τη λύση: Για όλα φταίνε οι Ελληνες τραπεζίτες γι΄αυτό θα τοποθετήσουμε Πολωνούς, Γερμανούς, Ιταλούς και πάει λέγοντας.

Οι Ελληνες τραπεζίτες όλο αυτό το διάστημα δέχονται άγριο bullying για όλα τα κακά της ελληνικής οικονομίας. Είναι η ψυχολογία του όχλου που αντανακλάται στα ΜΜΕ. Αμέτρητες φορές στο “Κουρδιστό Πορτοκάλι” έχουμε επικρίνει τα θαλασσοδάνεια, τα δάνεια των κομμάτων και πάει λέγοντας. Μόνο που στην πλειοψηφία τους αυτά τα δάνεια δόθηκαν μετά από πολιτικές παρεμβάσεις σε όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν ενδείξεις πολιτικών παρεμβάσεων προς τις τράπεζες όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς με ένα απλό σερφάρισμα στο διαδίκτυο.

Το να ρίχνουμε λάσπη στους Ελληνες τραπεζίτες ενώ το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι (πολιτικοί και κυβερνήσεις) είναι ο πιο σύντομος δρόμος τα ίδια λάθη και οι ίδιες πρακτικές να επαναλαμβάνονται αενάως.

Για να δούμε όμως ποιοι είναι οι “πετυχημένοι” ξένοι τραπεζίτες που έχουν τα κότσια να διασώσουν τις ελληνικές τράπεζες. Μήπως είναι οι τραπεζίτες της μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας της Deutsche Bank, η οποία κινδυνεύει να βαρέσει κανόνι; Μήπως είναι Γάλλοι η Ιταλοί τραπεζίτες των οποίων οι τράπεζες είναι σε χειρότερα χάλια από τις δικές μας; Η μήπως να φέρουμε Ελβετούς τραπεζίτες που έχουν ξεπλύνει όλο το μαύρο χρήμα του πλανήτη;

Ποιος μπορεί να διευθύνει καλύτερα την Τράπεζα Πειραιώς για παράδειγμα από τα σημερινά της στελέχη και τον Πρόεδρό της Μιχάλη Σάλλα; Μια τράπεζα που κατάφερε να κάνει με απόλυτη επιτυχία μια σειρά συγχωνεύσεων, που κάνει σπουδαία δουλειά με την Συμβολαιακή Γεωργία, που είναι υποδειγματική σε πολλά τραπεζικά προιόντα όπως το e-Banking.

Ποιος μπορεί να διευθύνει καλύτερα την Alpha Bank (μια ιστορική ελληνικη τράπεζα-κόσμημα της οικογένειας Κωστόπουλου) ή την Eurobank από τους σημερινούς επικεφαλής τους, τον κ. Μαντζούνη, τον κ. Καραμούζη, τον κ. Καραβία; Που κρύβονται αυτοί οι ταλαντούχοι ξένοι τραπεζίτες που έχουν τα κότσια να σώσουν τις τράπεζες;

Πάμε παρακάτω. Μπορεί κανείς να δώσει μια πειστική απάντηση γιατί αυτοί οι ξεφτίλες οι δανειστές ανέχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια το χυδαίο πελατειακό κράτος; Γιατί εξακολουθούσαν και εξακολουθούν να δίνουν τις δόσεις και να συνυπογράφουν μνημόνια χωρίς να έχει υπάρξει πραγματική απογραφή και αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων; Χωρίς να έχουν κλείσει δημόσιοι οργανισμοί-φαντάσματα; Χωρίς να έχουν απελευθερωθεί στην πράξη τα κλειστά επαγγέλματα; Xωρίς να γίνουν πραγματικές μειώσεις στους 300 εθνοπατέρες και εθνομητέρες της Βουλής, χωρίς να πετσοκοπούν τα ρετιρέ του δημοσίου και πάει λέγοντας.

Δεν έκαναν τίποτε από όλα αυτά γιατί η Ευρώπη είναι παραδομένη στο έλεος της γραφειοκρατίας και του πελατειακού κράτους των Βρυξελλών. Γιατί οι Βρυξέλλες δεν είναι παρά ένα άσυλο κηφήνων γραφειοκρατών με πολυτελείς μισθούς. Εάν κρίνουμε το τρόπο με τον οποίο επιτρέπουν στους Ελληνες ευρωβουλευτές να προσλαμβάνουν στα γραφεία τους μέλη των οικογενειών τους, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι να ίδια σκατά κάνουν και οι αντίστοιχοι των υπολοίπων χωρών.

Μια Αγγλίδα Θάτσερ θα μπορούσε, απογειώνοντας την Αγγλία, να αναδείξει την νοσηρότητα του κράτους των Βρυξελλών. Οι εταίροι είναι αυτοί που επέτρεψαν στις ελληνικές πελατειακές κυβερνήσεις να τους εξαπατήσουν με τις δήθεν μεταρρυθμίσεις. Φτάσαμε να μετράμε 6 χρόνια μνημόνια και επί της ουσίας δεν άλλαξε το χυδαίο πελατεικό κράτος.

Τι λέτε; Για όλα αυτά φταίνε μια χούφτα Ελληνες τραπεζίτες;

Μην έχετε αυταπάτες: Κανείς από τους εταίρους δεν έχει διάθεση να μεταρρυθμίσει μια νόστιμη πουτάνα όπως είναι η Ελλάδα. Ολοι να πηδήξουν θέλουν. Το θέμα είναι η πουτάνα να θελήσει έστω να πάψει να είναι του δρόμου και να γίνει πολυτελείας. Αυτό είναι υπόθεση της πουτάνας. Είναι ελληνική, δική μας υπόθεση, το να αλλάξουμε. Διαφορετικά όποιος μπορεί θα μας πηδάει για ένα χαρτζιλίκι…

Πηγή