To κράτος καρφώνεται στα βράχια ενώ η ορχήστρα του ανίκανου πολιτικού προσωπικού εξακολουθεί να παιανίζει. Οσοι πιστεύουν ότι υπάρχει ακόμη χρόνος είναι βαθιά νυχτωμένοι. Οι δείκτες του ρολογιού θα σημαδέψουν την έκρηξη κι αυτό θα γίνει ξαφνικά ένα πρωί όταν οι πολίτες κοιτάζοντας ο καθένας τον καθρέφτη του- και όλοι μαζί- θα πουν:

-Kαι τώρα Κράτος από μένα και από μάς δεν θα ξαναπάρεις τίποτα. Σάλιο. Ακόμη κι αν γεμίσεις τις φυλακές με φορολογούμενος. Εκεί θα πρέπει να μάς ταίζεις και θα σου κοστίζουμε πολλά λεφτά. Σπείρατε θύελλες και τώρα θα τις θερίσετε…

Είμαστε κοντά σ΄αυτό!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κερασάκι στην τούρτα των πελατειακών κυβερνήσεων και είναι αυτή που θα εισπράξει την οργή συσσωρευμένη. Για την ακρίβεια δεν θα ξέρουν από που να αποδράσουν…

Οι Συριζαίοι θα πληρώσουν ακριβό τίμημα-ανυπολόγιστο θα είναι και για την ιστορία της Αριστεράς στην Ελλάδα.

Τώρα είναι η στιγμή να βγουν μπροστά οι άνθρωποι που έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό και την “ματαιοδοξία-τρέλα” να γραφτούν με θετικό πρόσημο στην Ιστορία.

Ανθρωποι σαν τον Κώστα Χρυσόγονο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα μπορούσε να είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας με κορμό των ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί εκεί ακριβώς βρισκόμαστε…Στο σημείο που είναι υπόθεση εθνικής σωτηρίας να πάρουν κάποιοι άνθρωποι πρωτοβουλίες. Είναι κι αυτές οι μνήμες της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο που ξυπνάνε κάθε Ιούλιο. Κι αυτός εδώ δεν θα τελειώσει ομαλά…

Για την ιστορία:

Η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Αφρίκα» με τίτλο «Τους έθαψαν ζωντανούς» αναφέρεται σε Ελληνοκύπριους αιχμάλωτους που είχαν μεταφερθεί στο λιμάνι της Κερύνειας με τελικό προορισμό τα Άδανα της Τουρκίας κατά την εισβολή του 1974 και εκεί φέρονται να τους δολοφόνησαν άγρια και να τους έθαψαν.

Πολίτης που βρισκόταν εκεί για να ρίξει μπετόν μίλησε στην «Αφρίκα» και μετέφερε τον διάλογο δύο Τούρκων στρατιωτών: «Και αυτούς να τους μεταφέρουμε στα Άδανα θα κάνουμε ό,τι κάναμε και στους άλλους. Τους άλλους τους μεταφέραμε, τους δέσαμε τα χέρια και τα πόδια και ζωντανούς τους θάψαμε κοντά σε έναν ποταμό εκεί…Δεν ξοδέψαμε καμία σφαίρα. Επειδή τους θάψαμε στην όχθη, το ποτάμι με το πέρασμα του χρόνου θα τους σκεπάσει και θα τους παρασύρει. Δεν θα μπορούν να βρουν τα ίχνη τους».

Ο αυτόπτης μάρτυρας που μίλησε στον δημοσιογράφο Σενέρ Λεβέντ ήταν το 1974, περίπου 17 χρονών και ο στρατός του είχε αναθέσει, μαζί με άλλους, να ρίξουν μπετόν στο δρόμο προς το λιμάνι της Κερύνειας για την πρόσβαση εκεί. Εκεί, προστίθεται σύμφωνα με την μαρτυρία, στο ρεπορτάζ του Σενέρ Λεβέντ, έφερναν τους Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους στη σειρά και κάθε φορά που γυρνούσαν να τους δουν ο Τούρκος στρατιώτης που ήταν εκεί τους έλεγε να μην κοιτούν προς των μέρος των αιχμαλώτων, αλλά αλλού. Εκεί, άκουσε και τον διάλογο μεταξύ των στρατιωτών του τουρκικού στρατού ο νεαρός – τότε – μάρτυρας, ο οποίος – ανέφερε ο Λεβέντ – θεωρούσε ότι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά αυτό και σκέφτηκε πολύ πριν του πει το τί είδε και χρησιμοποίησε πολύ προσεκτικά τις λέξεις θυμούμενος σαν χτες αυτό που έγινε τότε.

http://kourdistoportocali.com