Τελειώνοντας ο 20ός αιώνας οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Ιράκ. Ο Πρόεδρος Πίθηκας Μπους και η Υαινα Πρωθυπουργός Μπλαιρ κατηγόρησαν τον έως τότε «δικό τους άνθρωπο», Τύραννο Χασάπη Σαντάμ Χουσεΐν για κατοχή (και χρήση) χημικών όπλων. Πολλοί, πολιτικοί και πολίτες, γνώριζαν από τότε αυτό που όλοι γνωρίζουμε σήμερα: επρόκειτο για ένα χρήσιμο ψεύδος.

Ο Σαντάμ άφησε την τελευταία του πνοή στην αγχόνη, το Ιράκ διαμελίσθηκε και πληρώνει έως σήμερα τέτοιον βαρύ φόρο αίματος, που μόνον κατεχόμενες περιοχές της ΕΣΣΔ απ’ τους Ναζί πλήρωσαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στη συνέχεια οι ΗΠΑ άρχισαν τις αγριάδες με τα Γκουαντάναμο, επανέφεραν τα βασανιστήρια, ψήφησαν τον δυσώνυμο και δασύτριχο «πατριωτικό νόμο» και μπήκαν σε μια πορεία πολεμικών επιχειρήσεων ανά τον πλανήτη που, έως σήμερα, έχουν κρατήσει πέντε φορές παραπάνω από όσον κράτησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Ολα αυτά τα χρόνια η κοινή γνώμη στη Δύση παρακολουθεί, κατά τη συντριπτική της πλειοψηφία, σαν υπνωτισμένη το χειρότερο να διαδέχεται το κακό. Αμερικανοί και αλλοδαποί πολίτες στέλνονταν από τις ΗΠΑ στη Λιβύη για να βασανισθούν από τους «ειδικούς» του καθεστώτος Καντάφι, τον οποίον στη συνέχεια οι ΗΠΑ λίντσαραν προς δόξαν της δημοκρατίας, η οποία με τη σειρά της δημιούργησε εκεί που ήταν η Λιβύη μια μαύρη τρύπα, όπου αλληλοσκοτώνονται φύλαρχοι παντός τύπου όπως τα κουνάβια με τους αρουραίους.

Εδώ και πολλά χρόνια, ήδη απ’ τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, μια Ηγεσία Ηλιθίων έχει σχηματίσει μια Συμμαχία Προθύμων που έχει κάνει τον πλανήτη μαλλιά κουβάρια, από την Ουκρανία και την Αίγυπτο, έως τη Συρία και τη Σινική Θάλασσα. Αυτή

η Ηγεσία των Ηλιθίων (που δεν είναι τίποτε περισσότερο από ποταπές μαριονέτες των Πολυεθνικών, Εταιρειών και Τραπεζών) επί δεκαετίες τώρα κατασκευάζει χρήσιμους εχθρούς για να εξοντώσει άχρηστους πλέον φίλους, με αποτέλεσμα να τους τρώει στο τέλος όλους μαζί στη μάπα. Μουτζαχεντίν, Ταλιμπάν, Αδερφοί Μουσουλμάνοι, UCK, Ουκρανοί φασίστες, Αυστριακοί εθνικιστές, ISIS, Αλ Κάιντα, μοναχικοί λύκοι, μονοιασμένοι παράφρονες, φονταμενταλιστές, ακροδεξιοί χριστιανοί από την Αϊοβα, όλοι έχουν παρελάσει από το κολασμένο προσκήνιο ενός κόσμου που μοιράζει στους πολλούς τη φτώχεια με το καντάρι και στους λίγους τον αιματοβαμμένο πλούτο με τη σέσουλα.

Και η κοινή γνώμη στη Δύση, κατά την τεράστια πλειοψηφία της τουλάχιστον, παρακολουθεί την εν λόγω αλληλουχία των κακών προς τα χειρότερα σαν υπνωτισμένη. Οσο δε για εκείνους, πολιτικούς και πολίτες, που αντιλαμβάνονται τι γίνεται και εξ αυτού σφόδρα ανησυχούν, τίποτα για να αλλάξουν τη φορά των πραγμάτων δεν έχουν έως τώρα καταφέρει.

Η Δύση χρόνια τώρα ασκεί τρομοκρατία στο εξωτερικό της και αντιτρομοκρατία στο εσωτερικό της. Γίνεται έτσι όλο και πιο αυταρχική, απολείπει την αστική δημοκρατία και φλερτάρει με τον (εκ)φασισμό. Το «οχυρό Δύση» περιβάλλεται πλέον από εκατομμύρια νεκρών που οι εισβολές της σε άλλες χώρες έχουν σωρεύσει γύρω της, πολιορκείται από εκατομμύρια προσφύγων που αυτές οι επεμβάσεις έχουν δημιουργήσει, και σκοτώνει στο εσωτερικό της όλα τα επιτεύγματα των λαών, όπως τις πολιτικές ελευθερίες, τα εργασιακά δικαιώματα, αλλά και τις ελπίδες των ανθρώπων για έναν δικαιότερο επιτέλους κόσμο. Η λεγόμενη ελεύθερη αγορά έχει γίνει μια διευθυνόμενη λεηλασία. Υπό την Ηγεσία των Ηλιθίων οι διακρατικές σχέσεις έχουν επιστρέψει στην εποχή του Χαλιφάτου, όταν οι συμμαχίες άλλαζαν από μέρα σε μέρα και από ώρα σε ώρα. Αίφνης

Ερντογάν και Πούτιν γίνονται σήμερα κολλητάρια, οι Αμερικάνοι ποντάρουν πάλι στους Τούρκους κι όχι στους Κούρδους, ενώ οι τιμές του αίματος παρουσιάζουν μια ανησυχητική ρευστότητα από τα υψίπεδα του Κιρκούκ έως την έρημο Ζόμπι, ανατολικώς της Εδέμ.

Με δυο λόγια, η über alles Ηλιθιότης που κυβερνά τη Δύση έχει κατορθώσει τον πρωτοφανή στην ιστορία της συσχετισμό: ένας «τρομοκράτης» (πραγματικός εχθρός ή χρήσιμος φίλος) να αντιστοιχεί σε μια μεραρχία πεζικού, μια μεγαφούσκα χρέους και δέκα χιλιάδες αντεργατικούς νόμους.

Τούτων ούτως εχόντων, η γεωστρατηγική αντίληψη του κ. Καρανίκα θα έπρεπε να ενισχυθεί από τη γεωπολιτική ευφυΐα του κ. Τάσου Πολιτίδη, ώστε το Γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού του Τσίπρα να γκαζώσει και η χάραξη της Υψηλής Στρατηγικής της χώρας να γίνει παιχνιδάκι.

Το γεγονός ότι ο κ. Τάσος Πολιτίδης είναι μάγειρας δεν πρέπει να σας παρασύρει σε ρατσιστικούς συνειρμούς, διότι και ο Μεγαλέξαντρος, αν δεν διέθετε καλοπληρωμένη (σε χιλιάδες και χιλιάδες ευρώ για υπερωρίες) επιμελητεία, θα την έκανε από κούπες στα Γαυγάμηλα.

Αντιθέτως από τους Διόσκουρους Καρανίκα και Πολιτίδη, ο αριστεύσας υποψήφιος φοιτητής κ. Κυριάκος Μπίρμας δήλωσε ότι όταν τελειώσει τις σπουδές του θα εγκαταλείψει τη χώρα! Και αντί ο Τσίπρας να τρέξει να τον βρει και να του πει να το ξανασκεφθεί, αντί να πάει να μιλήσει στον νέο πολίτη για τις ανάγκες της πατρίδας, αγρόν ηγόρασε!

Ομως, εκτός από τον Τσίπρα, υπάρχει και ο κ. Τσάπρας. Ελληνας επιστήμονας που διαπρέπει στο εξωτερικό, μετέχοντας στην ομάδα που ανακάλυψε έναν εξωπλανήτη, πιθανόν αδερφάκι της Γης, εκεί στα πέριξ του μακρινού πιο κοντινού αστέρα, του Εγγύτατου Κενταύρου Β’. Οχι, λέει ο κ. Τσάπρας! να μη φεύγουν οι Ελληνες απ’ την Ελλάδα – μεγαλύτερη καταστροφή απ αυτήν δεν υπάρχει!

Υπνοβατούμε! Δεν εξηγείται αλλιώς. Γύρω μας δεν μετεωρίζονται οιωνοί και σημάδια, αλλά Τσίπρες και Ναπολέοντες-μάγειροι. Τυχάρπαστοι τυχοδιώκτες που μιλούν με ευκολία για τις γερμανικές αποζημιώσεις (ενόψει πιθανών εκλογών), ενώ με την ίδια ευκολία εισπράττουν καρπαζιές απ’ τους Δυνάστες-Δανειστές κάθε φορά που προσπαθούν να μας παραμυθιάσουν με παρλαπίπες για τη διευθέτηση του χρέους…

Αυτή η κυβέρνηση της αντι-Αριστεράς προκαλεί πλέον άφθονο κλάμα με αυτά που κάνει, κι άφθονο γέλιο με αυτά που λέει…

Πηγή