16 Νοεμβρίου 2011, Λουκάς Παπαδήμος: «Πρωταρχικός στόχος η παραμονή μας στο ευρώ».

18 Νοεμβρίου 2014, Γκίκας Χαρδούβελης: «Θα κρατήσουμε την Ελλάδα στο ευρώ».

Ύστερα από τόση εξαθλίωση, ύφεση, θανάτους, καταστροφές κοινωνικών δομών, το ζητούμενο παραμένει το ίδιο. Είμαστε εκεί που ξεκινήσαμε. Στη «σωτηρία της χώρας».

Το σκηνικό σήμερα είναι ακριβώς το ίδιο μ’ εκείνο προ 4ετίας. Η «αγωνία», η «δόση», οι «απαιτήσεις των δανειστών», «θα καταρρεύσουν οι τράπεζες», «η κυβέρνηση δίνει μάχη». Ούτε οι λέξεις δεν άλλαξαν. Κι άλλωστε πόσες νέες λέξεις να βρεις για τον ίδιο φόβο, τον ίδιο εκβιασμό, την ίδια τρομοκρατία, το ίδιο έγκλημα;

Το σύνολο των «επιτυχιών» της κυβέρνησης Σαμαρά δημιούργησε μία τεράστια αποτυχία. Για εμάς. Για εκείνον προφανώς και θεωρείται επιτυχία η διαρκής εξυπηρέτηση των δανειστών. Οδηγούμαστε σε ένα «επικίνδυνο αδιέξοδο» και το «νέο μνημόνιο είναι η μόνη λύση για να παραμείνουμε στην ευρωζώνη, να πληρωθούν οι συντάξεις, να σταθούμε όρθιοι, να μην κλείσουν οι τράπεζες και χάσουν τα λεφτά τους οι μικροκαταθέτες». Αυτό θα είναι το επόμενο επεισόδιο. Ακριβώς το ίδιο με το προηγούμενο.

Οι μικροκαταθέτες! Αυτοί δηλαδή που έφαγαν τις καταθέσεις τους πληρώνοντας φόρους, χαράτσια και ιδιωτικά νοσοκομεία επειδή το ΠΕΔΥ του Αδώνεως μάς άφησε χρόνους αβάφτιστο και η αναμονή στα επείγοντα των δημόσιων νοσοκομείων ξεπέρασε τις 6 ώρες. Τόση είναι η αγωνία της κυβέρνησης για τους μικροκαταθέτες!

Οι μεγαλοκαταθέτες δε, ανενόχλητοι συνεχίζουν να βγάζουν χρήμα στο εξωτερικό, η λίστα Λαγκάρντ αν βγει σε νέα έκδοση θα πρέπει να τυπωθεί σε μορφή εγκυκλοπαίδειας, οι λίστες Λιχτενστάιν, Καραϊβικής και λοιπές ξεχάστηκαν, περνάνε αυτοί καλά κι εμείς γαμιόμαστε.

Η κυβέρνηση για να γιορτάσει αυτή τη μεγάλη της νίκη απέναντι στα μνημόνια και την ύφεση απαιτεί συναίνεση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι καλόψυχη η κυβέρνηση και θέλει να βάλει στο κάδρο του success story της και τον Τσίπρα. Του ζητά να γιορτάσει κι αυτός την κυβερνητική επιτυχία συνυπογράφοντας τη νέα γραμμή πιστωτικής ευτυχίας που έρχεται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται λέγοντας πως δεν του ανήκει αυτή η τιμή. Η κυβέρνηση κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι συνεχίζει την στείρα τακτική των μόνιμων «όχι». Ενώ ως γνωστόν η κυβέρνηση έδωσε πολλές φορές δείγματα ανωτερότητας αποδεχόμενη προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο μεγάλη ανωτερότητα έδειξε η γόνιμη κυβερνητική τακτική ώστε πολλές φορές έκανε τα πάντα για να μη φτάσουν καν προς συζήτηση στη Βουλή οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση τραβάει μεγάλο ζόρι πλέον. Την έπιασε ξανά η κωλοπιπίλα της εθνικής συνεννόησης διότι αν δεν συμφωνήσουμε όλοι μαζί να καταστραφούμε, τότε θα φταίμε εμείς που καταστραφήκαμε. Ποτέ δεν φταίει η κυβέρνηση. Αν η κυβέρνηση παραδεχτεί ότι έχει ευθύνες θα πρέπει να κάνει εκλογές. Να ζητήσει από το λαό να εγκρίνει τη συνέχιση της αποτυχίας της. Η κυβέρνηση λέει ότι αν πάμε σε εκλογές η χώρα θα μπει σε περιπέτειες. Και το λέει σαν η χώρα να μη ζει μία τεράστια και ανυπόφορη περιπέτεια πέντε ολόκληρα χρόνια με θλιβερές επιπτώσεις για μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

Το κόμμα της κυβέρνησης δεν θέλει να πάει σε εκλογές επειδή φοβάται ότι αυτό θα ζήσει μια τεράστια περιπέτεια από την οποία θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια για να συνέλθει ενώ θα χρειαστούν και δυο – τρεις αλλαγές προέδρων της ΝΔ για να το ξεπεράσει. Όσο για το κακάδι της συγκυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ, αυτό ξέρει ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον έναν παπά για να ψάλει τη νεκρώσιμη ακολουθία του.

Ας αποφασίσει, λοιπόν, ο κ. Σαμαράς. Η κυβερνητική πολιτική του οδήγησε σε επιτυχία ή όχι; Οι δανειστές είναι σωτήρες ή εκβιαστές που «μας ζητάνε να κατεβάσουμε τα παντελόνια»; Κάθε μέρα «σκίζει μνημόνια» ή υπογράφει τα επόμενα; Θέλει να συναντηθεί με τον Τσίπρα για να ζητήσει στήριξη σε μία μάχη εναντίον των δανειστών ή να του ζητήσει να συναινέσει σε ισχυροποίηση της μνημονιακής πολιτικής;

Εμείς, οι πολίτες, γνωρίζουμε τις απαντήσεις. Ο κ. Σαμαράς είτε δεν τις γνωρίζει άρα έχει τεράστιο πρόβλημα αντίληψης είτε υποκρίνεται ότι δεν τις γνωρίζει οπότε έχει τεράστιο πρόβλημα εντιμότητας. Ιδιαίτερα έξυπνος δεν είναι, αλλά ούτε και χαζός. Οπότε η ποινή για εξαπάτηση και κατάχρηση λαού θα είναι τόσο μεγαλύτερη όσο περισσότερο διαρκεί η εξαπάτηση. Αργά ή γρήγορα εκλογές θα γίνουν. Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα για τον κ. Σαμαρά σχετικά με την ποινή που θα του ρίξει ο λαός και η Ιστορία.    ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ