Ετοιμαζόμουν να σου γράψω μία χαρούμενη προσωπική ιστορία, όπως μας είχες ζητήσει το καλοκαίρι, μπας και σπάσει η μονοτονία της μόνιμης προεκλογικής περιόδου που βρισκόμαστε από την χρεοκοπία!

Έγραφα για το πείσμα μου τα τελευταία χρόνια μετά από άπειρες προτροπές να επισημοποιήσω την πολύχρονη σχέση μου, λέγοντας τους ότι δεν υπάρχει λόγος και ότι θα κάνω πρώτα παιδί. Εκεί να δεις χαμός.

«Και τι περιμένεις;» να μου λένε όλοι. «Και θα μου το μεγαλώσει ο Σαμαράς;» τους απαντούσα.

Ώσπου αποφάσισα ότι, αν περιμένω τους ραγιάδες τους Έλληνες να αλλάξουν (ή τον Τσίπρα που ΙΣΩΣ αλλάξει κάποια πράγματα), ίσως πεθάνω άτεκνος από γηρατειά.

Τι έγραφα γεμάτος χαρά ότι περιμένω το πρώτο μου παιδί γεμάτος αισιοδοξία, ότι αν δεν ήμασταν και εγώ και η σύντροφος μαμάκηδες θα την ονομάζαμε Ελπίδα, παροτρύνοντας τους αναγνώστες σου να ζήσουν τη ζωή τους.

Τι ότι βλέπω παντού χαμόγελα παιδιών. Τι ότι είμαι (σχεδόν) μόνιμα με ένα ηλίθιο χαμόγελο. «ctrl +A και μετά backspace»!

Και έρχεται η συνομήλικη Κωνσταντίνα και σου γράφει το «Δεν θέλω να γίνω μάνα ακόμα». Μου δέθηκε το στομάχι κόμπος. Ζω τόσο πολύ στον κόσμο μου πια;

Με 2 δουλειές (δουλεύει και η σύντροφός μου) και ίσα ίσα την βγάζουμε και βοηθάνε και οι γονείς μας -κυρίως με ταπεράκια- και πάλι πιστεύω πως κάπως θα τα καταφέρουμε.

Έχω πείσει τον εαυτό μου ότι, είτε με 5 είτε με 100 ευρώ, τα παιδιά μεγαλώνουν (γόνος πολύ μεγάλης οικογένειας ξέρω ότι ισχύει).

Αλλά πώς να πείσεις κάποιον που δεν έχει δει έστω λίγο φως στην άκρη του τούνελ;

Μπορεί η οικογένεια μου να έζησε την δική της οικονομική κρίση πολύ πριν το 2009 αλλά πώς, βλέποντας τον έναν φίλο μου μετά τον άλλον να φεύγουν στα ξένα, να τους πω να μείνουν να ζήσουν τις ζωές τους εδώ;

Και τι θα τρώνε αυτοί και τα παιδιά τους; «Πατρίδα» και «Έθνος» που τους τάζουν οι εθνοσωτήρες;

Πραγματικά, δεν ξέρω. Ελπίζω κάποια στιγμή κάπως να αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο. Όχι ότι ξαφνικά όλα θα είναι καλά. Απλά, να δουν όλοι μία αχτίδα φωτός να ξεπροβάλλει από το τέρμα του τούνελ!

Ν.Φ.

(Αγαπητέ φίλε, με το καλό να γεννηθεί το παιδί. Μην ανησυχείτε για τα χρήματα που απαιτούνται για να μεγαλώσεις ένα παιδί. Θα σας βοηθήσω κι εγώ. Θα κάνουμε crowdfunding εδώ στο μπλογκ, και θα μαζέψουμε χρήματα και θα το ταΐζετε και του πουλιού το γάλα. Σαν πριγκίπισσα θα την μεγαλώσουμε. Μην ακούτε τι λένε οι άλλοι, τα παιδιά είναι πολύ χρήσιμα. Αν δεν έχεις παιδιά, δεν μπορείς να λες πως τα κάνεις όλα για τα παιδιά σου. Το να έχεις παιδιά είναι η τέλεια δικαιολογία. Τα παιδιά είναι το τέλειο άλλοθι για να είσαι λαμόγιο αλλά να λες πως είσαι λαμόγιο επειδή έχεις παιδιά να μεγαλώσεις. Το έχω αναλύσει ενδελεχώς εδώ. Άντε, με έναν πόνο, γέννα θαύμα μες στον χρόνο! Περιμένω την πρώτη της φωτογραφία. Να είστε καλά!)