Ποιος θα διαλύσει τις συμμορίες ΜΑΤ-ΔΕΛΤΑ;

ΜΑΤ-ΔΕΛΤΑ και ορδές αστυνομικών με πολιτικά πρέπει να διαλυθούν. Και θα διαλυθούν με την ανάπτυξη της δημοκρατίας, της πάλης και της οργάνωσης του λαού, έξω από τα κόμματα που εξασφαλίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τη συνέχεια του κράτους. (φωτο: AteneCalling/Twitter).

Πάνοπλοι αστυνομικοί, αστυνομικοί με πολιτικά, αστυνομικοί με εμφάνιση άγριου διαδηλωτή, αστυνομικοί που χτυπούν παιδιά και ηλικιωμένους με αγριότητα, αστυνομικοί που κυνηγούν κόσμο με τις μηχανές τους, αστυνομικοί που πέφτουν πάνω σε διαδηλωτές με τις μηχανές τους, αστυνομικοί που στήνουν επεισόδια, αστυνομικοί που μπουκάρουν σε πολυκατοικίες, αστυνομικοί που λεηλατούν περίπτερο, αστυνομικοί που συλλαμβάνουν, ανακρίνουν, εκβιάζουν, βασανίζουν, αστυνομικοί που σηκώνουν όπλο, αστυνομικοί που χτυπούν στο πρόσωπο γυναίκες και περαστικούς, αστυνομικοί που χτυπούν δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ, αστυνομικοί που κρατούν το κλομπ ανάποδα, αστυνομικοί που συνεργάζονται με τη Χρυσή Αυγή.

Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κανείς τόσες και τόσες καταγγελίες, τόσα και τόσα περιστατικά. Τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον από το 2010 μέχρι σήμερα, έχει αυξηθεί η αστυνομική βία, η κατασταλτική βία του κράτους απέναντι στο λαό που αγωνίζεται. Οι κυβερνήσεις της μνημονιακής βαρβαρότητας επενδύουν στην καταστολή και στο φόβο. Δεν πρόκειται για πολιτική της ελληνικής δεξιάς, πρόκειται για την πολιτική κλιμάκωσης της έντασης που ακολουθεί το κράτος της εποχής του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Αυτό το κράτος – και όχι μόνο αυτή ή κάποια άλλη κυβέρνηση – πρέπει να ξηλωθεί. Δεν μπορεί να μεταμορφωθεί με μια κυβέρνηση της αριστεράς, δεν μπορεί να εκδημοκρατιστεί.

Οι δημοκρατικές δυνάμεις της κοινωνίας, η εργατική τάξη, η νεολαία, οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν αυτό τον πάνοπλο αντίπαλο που έχει μία αδυναμία. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη μαζική λαϊκή κινητοποίηση όταν ριζώνει στις γειτονιές και στους τόπους δουλειάς. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη δημοκρατία των συνελεύσεων και τα όργανα πάλης του λαού που έχουν νομιμοποιηθεί μέσα στο λαό. Αυτός ο αντίπαλος φοβάται το λαό που βρίσκεται σε δημοκρατική εγρήγορση, που συζητά, συμμετέχει, αποφασίζει. Φοβάται το λαό που οργανώνεται ανεξάρτητα από τα κόμματα που υπηρετούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τη συνέχεια του κράτους και της κυριαρχίας των μεγάλων επιχειρήσεων στην πολιτική και στην οικονομία.

Αυτές οι κρατικές συμμορίες που δρουν με ή χωρίς εντολές, πρέπει να διαλυθούν. Και θα διαλυθούν – όχι βέβαια με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά – με την πολιτική πάλη του οργανωμένου λαού, με την ανάπτυξη της πρακτικής της πραγματικής δημοκρατίας στα εργατικά σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις επιτροπές ανέργων. Με ένα μέτωπο και κίνημα Εργατικής Λαϊκής Αντεπίθεσης, που θα αλλάξει την κατάσταση και τους συσχετισμούς, εγκαθιδρύοντας πρώτα και κύρια μέσα στο μαζικό λαϊκό κίνημα την πολιτική των δημοκρατικών αντικαπιταλιστικών διεκδικήσεων. Αυτό το μέτωπο μπορεί να δημιουργηθεί και να οδηγήσει τις εξελίξεις σε μια δημοκρατική αντικαπιταλιστική ανατροπή.    by Mαν.Αρκάς