Εκτός από επέτειος ενός γεγονότος,
..που κι αυτό αμφισβητείται ακόμα από κάποιους,
( δικαίωμά τους, με ένα δικαίωμα που δόθηκε από τον μετέπειτα βίο και πολιτεία της λεγόμενης »γενιάς του Πολυτεχνείου» )
..τούτη η επέτειος είναι περισσότερο και πάνω απ” όλα η γιορτή και η ευκαιρία υπενθύμισης της επαναστατικότητας που πρέπει να διακρίνει τον λαό, και μάλιστα την νεολαία.

     Ο λαός, ο κάθε λαός, είναι αυτός που πρέπει με την κατάλληλη κάθε φορά πίεση, να οδηγεί τα πράγματα και τις εξελίξεις.
Είναι απαράδεκτο να περιμένουμε το ο,τιδήποτε προς την θετική κατεύθυνση από το συγκεκριμένο κυβερνητικό σύστημα πολιτικής-επιχειρηματιών.
Πόσο μάλλον που ο ολοκληρωτισμός στην χώρα μας ζει και βασιλεύει. Και δεν χρειάζεται να βλέπουμε τανκς για να το καταλάβουμε. Τον ίδιο ακριβώς ρόλο παίζουν τα καθεστωτικά κανάλια κι εφημερίδες.
Τολμάμε μάλιστα την εκτίμηση πως αν τότε επί επταετίας των συνταγματαρχών υπήρχαν τα ανάλογα ΜΜΕ και δυνατότητες, ακόμα θα είχαμε την ίδια κυβέρνηση, ή κάποια άλλη προερχόμενη απ” τις οικογένειες εκείνων.

Έτσι λοιπόν το »Πολυτεχνείο» θα πρέπει να είναι κάθε φορά η ευκαιρία αυτοκριτικής μας για όσα θα έπρεπε να κάνουμε, αλλά δεν κάνουμε,
..αφήνοντας άλλους, που πολύ λίγο ενδιαφέρονται για την χώρα και τους πολίτες να αποφασίζουν την πορεία ζωής όλων μας.

Ας ελπίσουμε ότι φέτος θα είναι η τελευταί φορά που η επέτειος αυτή αποτελεί ένα μνημόσυνο όχι μόνον εκείνου του γεγονότος,
..αλλά κυρίως της χαμένης μας επαναστατικότητας και αποφασιστικότητας.

Καλούς αγώνες,
..και καλή απελευθέρωση!..    Ουδέν Σχόλιον