Η Ολλανδία είχε έτοιμο σχέδιο για επιστροφή στο ολλανδικό φιορίνι σε περίπτωση που η κρίση στο ευρώ γινόταν ανεξέλεγκτη, ανέφερε πρόσφατα ο Υπουργός Οικονομικών της χώρας Jeroen Dijsselbloem.

Αναρωτιέται λοιπόν κανείς γιατί η επιστροφή στην δραχμή-τουλάχιστο ως διαπραγματευτικό όπλο-να αποτελεί θέμα ταμπού για τα ελληνικά πολιτικά κόμματα και κυρίως για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Χωρίς διάθεση να προκρίνουμε τις επιλογές του Αριστερού Ρεύματος του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη μάς προκαλεί ερωτηματικά η αφαίρεση όπλων από την φαρέτρα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης το οποίο συναγωνίζεται σε επικοινωνιακές ήττες την ΝΔ, με την διαφορά ότι η τελευταία βρίσκεται στην κυβέρνηση.

Μία ακόμη ήττα ήρθε να προστεθεί πριν λίγο όταν επί μέρες οι γνωστοί «κύκλοι» του Μαξίμου διέρρεαν το σενάριο συνάντησης Σαμαρά-Τσίπρα για να το διαψεύσουν πριν λίγο μέσα από τα καυτά χείλη της Ράνιας Τζίμα η οποία είπε στο μεσημβρινό δελτίο του Μega ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο, επειδή δεν το επιθυμεί ο Σαμαράς.

Την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έμοιαζε επικοινωνιακά να επιθυμεί σφόδρα τη συνάντηση με τον Σαμαρά- αποκλείωντας όμως από την ενδεχόμενη συνάντηση τον Βενιζέλο. Αυτός ήταν ο όρος του Τσίπρα.

Ερχεται λοιπόν η Ράνια να κάνει μάγκα τον Σαμαρά εμφανίζοντας ταυτόχρονα τον Αλέξη Τσίπρα να παρακαλά για μια συνάντηση που δεν την δέχεται το Μέγαρο Μαξίμου.

Κι αυτό μια μέρα μετά τις δηλώσεις του απίθανου Αλέξη Μητρόπουλου, σύμφωνα με τον οποίο αν δεν υπήρχε αυτοδυναμία σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αυτή θα εφάρμοζε μνημονιακή πολιτική. Ούτε καν στο σενάριο των επαναληπτικών εκλογών δεν αναφέρθηκε ο Μητρόπουλος.

Η εσωτερική πολιτική προβοκάτσια Μητρόπουλου σε βάρος του αρχηγού έμεινε ατιμώρητη από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος αντί να επιδείξει ατσαλένια πυγμή ηγέτη και να διαγράψει αμέσως τον κενολόγο Μητρόπουλο τού επιτρέπει να υπονομεύει στην ουσία τις θέσεις του κόμματός του.

Αυτά δεν είναι δείγματα στιβαρής ηγεσίας.

Η ατολμία του Τσίπρα να διαγράψει κάτι τέτοιους απίθανους τύπους που έχει περισυλλέξει στην Κουμουνδούρου είναι πολύ πιθανό να του κοστίσει ακριβά.

Ο Μητρόπουλος έπρεπε να διαγραφεί χθες ακόμη κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να αποτρέψει την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.

Στο κάτω κάτω εάν η ΝΔ εξασφαλίσει τους 180 μαζί μ΄αυτούς θα έχει συσσωρεύσει ακόμη περισσότερη οργή για τους Συμπιλίδηδες από την αντίστροφη.

Η ατολμία όμως του Τσίπρα να διαγράψει στελέχη τύπου Μητρόπουλου και να επιβάλλει σιδηρά πειθαρχία στο κόμμα του  πριονίζει το ηγετικό του προφίλ.

Η εσωτερική δημοκρατία σε ένα κόμμα μοιάζει πολυτέλεια στις μέρες μας.

Αλλωστε και ο Αλέξης Τσίπρας την εσωτερική δημοκρατία του Αλαβάνου εκμεταλλεύθηκε-δεν θάθελε να την πατήσει όπως ο Αλέκος.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης για παράδειγμα, έχει δημιουργήσει ένα κόμμα απολύτως προσωποκεντρικό γιατί αυτό έχει ανάγκη ο λαός ιδιαίτερα όταν νιώθει ανίσχυρος όπως τώρα.

Οταν ο λόχος βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του μετώπου, δεν είναι δυνατόν ο λοχίας να αποφασίζει μέσα από δημοκρατικές διαδιακασίες πότε θα απαντούν στους πυροβολισμούς του εχθρού.

Ο Τσίπρας οφείλει απλά να κοιτάξει τους ηγέτες που κυριαρχούν στο παγκόσμιο πολιτικό στερέωμα: Πούτιν, Μέρκελ, Ερντογάν ακόμη και η Κριστίνα Κίρχνερ της Αργεντινής εμφανίζονται να διαθέτουν πυγμή σε έναν πλανήτη που μυρίζει μπαρούτι, έτοιμος να πάρει φωτιά.

Οι λαοί σ΄αυτοί την συγκυρία έχουν ανάγκη-πάντα είχαν πόσο μάλλον τώρα-από ηγέτες με πυγμή.

Την ίδια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να ενισχύσει και το επικοινωνιακό του επιτελείο.

Σ΄αυτή την κατεύθυνση θα βοηθούσε η παρουσία του Κώστα Βαξεβάνη στο πλευρό του Πάνου Σκουρλέτη.

Είναι ώρα πολέμου κι όχι  tea time και κάποιοι θα πρέπει να ξυπνήσουν όσο είναι ακόμη νωρίς.

http://kourdistoportocali.com/post/39515/valeriana