ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Φίλε μου αγαπημένε, καλησπέρα. Χαμός στο ίσιωμα πάλι μετά την νίκη του Αλέξη. Όλοι γράφουν, προφητεύουν, διαφωνούν, προτείνουν, κατηγορούν ή βρίζουν. Και τους πρώην και τους νυν.

Μας διακατέχει τρομερή έλλειψη παιδείας και κατά συνέπεια και πολιτικής αγωγής.

41 χρόνια μετά έχουμε μία κυβέρνηση διαφορετική. Ένα κυβερνητικό σχήμα που σε μεγάλο βαθμό δεν έχει ξανακάτσει σε τέτοια καρέκλα.

Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τη σημασία της σιωπής και της υπομονής που πρέπει να επιδείξουμε για ένα διάστημα, δίνοντας χρόνο και ανοχή σε αυτό το διαφορετικό.

Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι χρησιμοποιούμε λέξεις όπως Αριστερά ή Δεξιά, προσπαθώντας να προσδώσουμε παλαιά ταυτότητα σε κόμματα ή κινήματα, στην εποχή που οι όλες αυτές οι έννοιες θα έπρεπε να επαναδιατυπώνονται, αφού πρώτα είχαν επαναπροσδιοριστεί.

Έχω την αίσθηση ότι προσπαθούμε από τον πιο απλό πολίτη ως και τους πιο καταξιωμένους αρθρογράφους και πολιτικούς, να διατηρήσουμε στην φορμόλη τον πολιτικό μας θάνατο.

Ο ενθουσιασμός καλός είναι, αλλά όλα με μέτρο. Αν ξεκίνησε τώρα το ματς, ας κάτσουμε να το παρακολουθήσουμε. Και είναι ένα ματς που δεν χωράει προγνωστικά, διότι η ομάδα δίνει τον πρώτο της αγώνα.

Δεν έχει σημασία τι πιστεύουμε ιδεολογικά, ή τι ψηφίσαμε.

Δεν έχει σημασία πιστεύω αν μας καλύπτει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ή όχι, όπως και αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε ως την επιλογή των προσώπων στην διακυβέρνηση της χώρας.

Εκτιμώ ότι είναι η ώρα που πρέπει να περιμένουμε, και να βάλουμε με την ήρεμη και ψύχραιμη στάση μας, όλοι πλάτη.

Δεν θα αποτύχουν σε όλα ή δεν θα πετύχουν τα πάντα. Καμιά κυβέρνηση δεν έκανε τα πάντα σωστά, σε οποιοδήποτε κράτος. Αλλά σούμα θα πρέπει να κάνουμε πολύ καιρό μετά.

Στο κάτω κάτω το δικαιούνται… Μετά την ανοχή που επιδείξαμε επί 41 χρόνια.

Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί -και πραγματικά με φοβίζει- είναι οι συμπεριφορές και οι προσδοκίες μας.

Το έγραψες και εσύ άλλωστε έμμεσα. «Μετά πρέπει να τον ρίξουμε γιατί μπορεί να γίνει ΠΑΣΟΚ. Και το ΠΑΣΟΚ με ορμή είχε ξεκινήσει. Μετά έγινε καθεστώς.»

Εμείς τους κάνουμε καθεστώς. Εμείς μπορούμε να κάνουμε και οποιοδήποτε κόμμα πετυχημένο «καθεστώς».

Αρκεί να είμαστε δίκαιοι και ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, και μετά με όλους τους άλλους.

Φιλικά

Παναγιώτης

(Αγαπητέ Παναγιώτη, Έλληνες είμαστε. Και για Έλληνες, πολύ ψύχραιμους μας βρίσκω. Ήταν και αυτά τα δυόμισι χρόνια του Σαμαρά, που, εγώ τουλάχιστον, δεν θυμάμαι πιο άθλια κυβέρνηση. Και φάγαμε και πολύ ξύλο τα τελευταία χρόνια. Παναγιώτη, δεν περιμένουμε τίποτα. Μάλλον εγώ δεν περιμένω τίποτα. Στις πλάτες μας βασιζόμασταν πάντα κι εσύ κι εγώ – το ξέρω και το ξέρεις. Αλλά να μην ξαναπέσει η χώρα στα χέρια αυτών των φασισταριών. Προτιμώ να μην έχω μία, παρά να βλέπω αυτές τις σκατόφατσες που ήθελαν να μας επιβάλουν και την αρρώστια τους. Και να μην κάτσουμε να το δούμε το ματς, να παίξουμε κι εμείς αυτή τη φορά. Από τον καναπέ, πάντα χαμένοι ήμασταν. Παναγιώτη, όλα καλά θα πάνε. Φιλιά σε όλη την οικογένεια. Να είστε καλά.)     Υπομονή