Και αν τον Βαγγέλη τον έλεγαν Μελέκ και ήταν μετανάστρια από το Πακιστάν;

Aristotelis_Onasis

Και αν τον Βαγγέλη τον έλεγαν Μελέκ και ήταν μετανάστρια από το Πακιστάν θα συγκλονιζόμασταν έτσι; Δεν νομίζω. Εδώ κάθε μέρα μαθαίνουμε ότι φονεύονται μετανάστες μέσα στα αστυνομικά τμήματα και στις φυλακές είτε από ξύλο είτε επειδή οι μπάτσοι αρνούνται να δώσουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και η κοινωνία στο μεγαλύτερο κομμάτι της κάνει τα στραβά μάτια. Και είναι συνένοχη για αυτά τα εγκλήματα.

Αλλά οι μετανάστες δεν μας μοιάζουν για να φρικάρουμε. Ούτε οι φυλακισμένοι μας μοιάζουν. Είναι διαφορετικοί από εμάς. Είναι ξένο σώμα στη «καθαρή κοινωνία» μας. Γιατί να αντιδράσουμε;

Ο Ουαλίντ Ταλέμπ δεν μας μοιάζει, δεν θα μπορούσε να είναι ο αδερφός μας, ο φίλος μας, ο γιος μας ή οο γκόμενός μας και για αυτό δεν συγκλονίστηκε το πανηλίθιο πανελλήνιο. Φρίκαραν μόνο όσοι άνθρωποι παλεύουν να ξεριζώσουν τον ρατσισμό από τη κοινωνία που ζουν. Για τους άλλους είναι απλά μια είδηση στα ΜΜΕ.

Όταν την πέφτουν φασίστες και χριστιανοταλιμπάν σε ομοφιλόφιλους πάλι δεν συγκλονίζετε το πανηλίθιο πανελλήνιο.Κλέβω από τον Elias J. Kay:

«Συγκλονισμένο το πανηλίθιο.
Όταν όμως Εκκλησία και Ναζί έσπαγαν τα πλευρά ομοφυλόφιλων στο Χυτήριο και τα πόδια τους στο Παγκράτι δε συγκλονίστηκε.
Τυχαία, μόνο από πέρσι, βρίσκει κανείς τα παρακάτω περιστατικά:
23.8.14 Ομάδα 15-20 ατόμων επιτίθεται σε γκέι ζευγάρι στο Παγκράτι, στην πλατεία Βαρνάβα, επειδή… έπινε μπίρες στο παγκάκι
14.8.14 Ζευγάρι λεσβιών δέχεται επίθεση στη Θεσσαλονίκη
25.7.14 Παρενόχληση γκέι ζευγαριού από αστυνομικούς
16.7.14 Οδηγός ταξί μαχαιρώνει γυναίκα τρανς στη Θεσσαλονίκη
29.6.14 Ζευγάρι γκέι δέχεται επίθεση στο Γκάζι
16.2.14 “Θαμώνες” των Εξαρχείων επιτίθενται σε παρέα τριών τρανς
17.1.14 25χρονος δέχεται επίθεση κοντά σε κεντρικό σταθμό του μετρό»

Οι άνθρωποι με διαφορετική σεξουαλικότητα από την ετεροφυλοφιλική δεν είναι «δικοί μας». «Είναι άρρωστοι. Ντάξει να μην τους σκοτώσουμε αλλά και αυτοί προκαλούν με την ύπαρξη τους στο δημόσιο χώρο, ας κάτσουν σπίτι τους, και εγώ δεν είμαι φασίστας ρατσιστής, δεν θέλω να πεθάνουν» είπες μαλάκα γιατί δεν μπορείς ότι είναι διαφορετικό και αλλοτινό από τα σκατά που σου περάσαν στο κεφάλι για «κανονικό».

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι γίνονται στόχοι επίθεσης γιατί δεν είναι «κανονικοί», δεν είναι «Έλληνες», γιατί είναι «άλλοι». Οι άλλοι ρε, αυτοί που δεν μοιάζουν σε εμάς και στις νόρμες μας δεν είναι άξιοι σεβασμού. Είναι εχθροί και για αυτό πρέπει να αφανιστούν. Και επειδή δεν είναι άνθρωποι άξιοι σεβασμού μπορούν να γίνονται στόχος εκφοβισμού(τι bullying ρε μαλάκα; εδώ μιλάμε για σεξισμό,ρατσισμό,ομοφοβία,φασισμό. διαβάστε εδώ γιατί). Πόση υποκρισία; Αυτοί που ανέχονται φασίστες και δολοφονίες μεταναστών, αυτοί που ανέχονται Αμυγδαλέζες και Λαμπεντούζες, αυτοί που σηκώνουν χέρι στους πιο αδύναμους, αυτοί οι ίδιοι ξαφνικά ενοχλήθηκαν από την ίδια την πρακτική που ασκούν.

Και επειδή είμαι σίγουρος ότι θα βρεθεί κάποιος και θα πει ότι βάζω σε ζυγαριά την αξία της ζωής θυμάτων, να ξεκαθαρίσω και τούτο: Όταν φονευεται μετανάστης σε στρατόπεδο συγκέντρωσσης ή χάνονται 500 παιδιά Ρομά από ίδρυμα είναι δημοσιογραφική είδηση, όταν φονεύεται ένας άνθρωπος που είναι πιο κοντά στα στερεότυπα μας είναι εθνική οδύνη. Και αυτό που λέω είναι ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον άλλον, τον ξένο, αυτόν που δεν μας μοιάζει όπως αντιμετωπίζουμε και εκείνον που μας μοιάζει.

«Στη Σαλαμίνα σε βασανιζουν γιατί είσαι Αιγυπτιος, στον Κορυδαλλο πεθαινεις σαν το σκυλί επειδή είσαι κρατούμενος του κράτους, στο Φεργκιουσον επειδή είσαι μαύρος, στο Λος Άντζελες επειδή είσαι άστεγος, στα Εξάρχεια επειδή είσαι 15 και βράζει το αίμα σου, στο Κερατσίνι επειδή δεν τους ανέχτηκες, στη Γάζα επειδή γεννήθηκες Παλαιστίνιος, στην Ινδία επειδή είχες την ατυχία να είσαι γυναίκα και να σε βιάσουν, στη Λαμπεντούζα, το Φαρμακονήσι και τον Έβρο επειδή έτρεχες να ξεφύγεις από τον πόλεμο.

Και στα Γιάννενα επειδή οι άλλοι ήταν πολύ “άντρες”.

Συνέχισε να μη μιλάς, κάποιο λόγο θα βρει ο φασίστας που κρύβεται δίπλα σου να κάνει εσένα τον επόμενο εχθρό του.»

Ο φασισμός πρώτα έρχεται για τους άλλους…μετά για σένα.