ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Πιτσιρίκο,
σχετικά με το σχόλιό σου για το graffiti στο ΕΜΠ. Λες: «Όσο δεν επεμβαίνει η Δικαιοσύνη της χώρας, θα θεωρώ λογικό κάποιοι να κάνουν γκράφιτι και στον Παρθενώνα». Ε, λοιπόν ο υπαρξιστής ποιητής Γιώργος Μακρής (θείος μου – αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει) το 1944 συντάσσει την προκήρυξη του «Σ.Α.Σ.Α. να ανατινάξουμε την ακρόπολη !» Οπου ΣΑΣΑ=Σύνδεσμος Αισθητικών Σαμποτέρ Αρχαιοτήτων. Μεταφέρω λίγο από το κείμενο:

Σ.Α.Σ.Α. να ανατινάξουμε την Ακρόπολη!

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ Αριθ. 1

Έχοντας κοινή αισθητική και κοσμοθεωρητική άποψη, πως η καταστροφή κι η θνητότητα της μορφής των όντων περιλαμβάνονται στο περίγραμμα της ολοκλήρωσης της ζωής.

Έχοντας βάλει σκοπό μας την καταστροφή του Παρθενώνος, μ’ απώτερο σκοπό την παράδοσή του στην ουσιαστική αιωνιότητα, που δεν είναι παρά η χωρίς επίγνωση ροή κι η πλούσια σε πιθανότητες αυτόματη μετασκευή της ύλης, που κακώς ονομάζουμε ‘χαμό’.

Αντιπαθώντας τη χρονική και ιστορική κατοχύρωση της Ακρόπολης, σαν κάτι ανήκουστο και ξένο προς τη ζωή.

Νιώθοντας απαραίτητη την ανάγκη της αιωνιότητας στην τέχνη, μόνο κατά τη διάρκεια της ώρας της δημιουργίας.

Καταλαβαίνοντας τον Φειδία, που έδωσε μεν στο έργο χρονοϊστορική υπόσταση, χωρίς όμως να είναι τίποτα παραπάνω στα πλαίσια της υποστασιακής αιωνιότητας, για την οποία δεν υπάρχει χρονική διάρκεια και που γι’ αυτήν ένα δευτερόλεπτο δεν έχει διαφορά από τρία δισεκατομμύρια αιώνες, χάρη στις βουλητικές της ιδιότητες και στη δυναμική της χροιά, που μόνο στ’ άτομα νοούνται και κανέναν δε νοιάζει ο αριθμός των ατόμων αυτών.

Μισώντας τον Εθνικό Τουρισμό και τις εφιαλτικές- φολκλόρ αρθρογραφίες γι’ αυτόν.

Νομίζοντας πως κάνουμε μια ανώτερη καλλιτεχνικά πράξη, όντας σίγουροι πως όλη η γελοία και ψεύτικη επιβίωση όχι μόνο δε συγκρίνονται, έστω και μειονεκτώντας, μ’ ένα λεπτό ενεργητικής δράσης κι απόλαυσης, αλλά και καλλιτεχνικά είναι βλαβερή, προετοιμάζοντας ερασιτέχνες περιηγητές και ευνούχους.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Να θέσουμε ως σκοπό μας την ανατίναξη αρχαίων μνημείων και την προπαγάνδα κατά αυτών.
Πρώτη καταστροφή ορίζεται η ανατίναξη του Παρθενώνα, που μας έχει κυριολεκτικά πνίξει.
Η προκήρυξη αυτή δεν αποσκοπεί παρά να δώσει ένα μέτρο απ’ το σκοπό μας. Είναι ένα βλήμα που ξεκινάει με λίγες πιθανότητες για στόχο τους πολλούς, μα δεν που επιζητάει παρά ελάχιστους.
Γιώργος Βασιλείου Μακρής
Γενικός Διοργανωτής της ΣΑΣΑ (Σύνδεσμος Αισθητικών Σαμποτέρ Αρχαιοτήτων).

Νοέμβριος 1944.

Είναι ίσως μεγάλο το κείμενο, κανε editing αν θες ή μην το βάζεις και καθόλου. Θεώρησα καλό να σου πω για τον Γιώργο Μακρή – αν δεν τον ξέρεις – γιατί πολλές φορές βρίσκω παραλληλισμούς στα κείμενά σου. Κλείνοντας, να σου πω ότι ο Μακρής αυτοκτόνησε, πηδώντας απ τον 6ο όροφο της πολυκατοικίας του το ΄68. Ανεβαίνοντας με τα πόδια από τις σκάλες στην ταράτσα, συναντά τον θυρωρό και, στην ερώτησή του «που πάτε κύριε Μακρή;», απαντά «ανεβαίνω επάνω, αλλά θα κατέβω αμέσως!». Καλό βράδυ.

Κωστής (Μακρής)

(Αγαπητέ Κωστή, έχω διαβάσει για τον Γιώργο Μακρή, και έχω διαβάσει και ποιήματά του. Ήταν φιλόσοφος. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, την έχουμε ανατινάξει την Ακρόπολη. Ανατινάξαμε την Ακρόπολη, μετατρέποντάς την σε τουριστική ατραξιόν. Ανατινάξαμε την Ακρόπολη, χτίζοντας γύρω της μια εξαιρετικά άσχημη πόλη. Βέβαια, θα μπορούσε κάποιος να πει πως η ασχήμια της Αθήνας αναδεικνύει την ομορφιά των οικοδομημάτων της Ακρόπολης. Αλλά, ουσιαστικά, ανατινάξαμε την Ακρόπολη, όταν γυρίσαμε την πλάτη στον πολιτισμό που την δημιούργησε. Σε ευχαριστώ πολύ. Να είσαι καλά.)

Να ανατινάξουμε την Ακρόπολη