ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Πιτσιρίκο, επιστρέφω σε ένα θέμα για το οποίο ήδη μίλησες, αλλά δεν μπορώ να βλέπω τα κροκοδείλια δάκρυα των συμπολιτών μας.

Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης χάθηκε. Δεν τον ήξερα, όπως και οι περισσότεροι άλλωστε που γράφουν γι αυτόν.

Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης ήταν θύμα bullying. Όμως, θύμα bullying είναι πάρα πολλοί συνάνθρωποι μας, όλων των ηλικιών. Βέβαια, η ευαισθησία του μέσου Έλληνα αρχίζει και τελειώνει σε περιπτώσεις σαν του Γιακουμάκη.

Βέβαια, αυτό εξηγείται. Δεν ευθύνεται ο μέσος Έλληνας -έτσι νομίζει τουλάχιστον- για την απώλεια του Γιακουμάκη, αλλά κάτι κωλόπαιδα-συμφοιτητές του.

Αφού αυτός δεν ευθύνεται, τότε μπορεί με ασφάλεια να κλάψει, να δείξει πόσο συντετριμμένος είναι με τον άδικο χαμό του, και να καταδικάσει τους αλήτες που του είχαν κάνει τη ζωή κόλαση.

Υποκρισία.

Στον κόσμο που ζούμε, του νεοφιλελέ, όλα είναι bullying. Ζούμε σε μία ζούγκλα που επιβιώνει ο πιο ισχυρός. Το bullying δεν έχει σχέση μόνο με τον μπρατσωμένο μάγκα του σχολείου.

Βullying είναι να το να δουλεύεις για 500 ευρώ το μήνα

Bullying είναι να δουλεύεις ανασφάλιστος

Bullying είναι να απολύεται ο συνάδελφό σου επειδή εσύ είσαι πιο ικανός

Bullying είναι να μην έχεις να πληρώσεις το ρεύμα σου

Bullying είναι να κινδυνεύεις να χάσεις το σπίτι σου

Bullying είναι να μην μπορείς να προσφέρεις τα απαραίτητα στα παιδιά σου

Bullying είναι οι 4.000 αυτοκτονίες

Τον Γιακουμάκη δεν τον οδήγησαν στο θάνατο οι συμφοιτητές του. Αυτοί τράβηξαν τη σκανδάλη. Το όπλο στα χέρια τους και τη θέληση να το πράξουν τους τα έδωσες εσύ, που γράφεις κείμενα γι αυτόν

Ώπα συγγνώμη, ξέχασα. Εσύ δεν ευθύνεσαι για τίποτα.

Γιώργος

(Αγαπητέ Γιώργο, δεν μίλησα, ούτε έγραψα για τον Βαγγέλη Γιακουμάκη όλο αυτό το διάστημα που τον αναζητούσαν. Δημοσίευσα τα μέιλ δυο αναγνωστών -με μια μικρή απάντηση- και έγραψα ένα γενικό κείμενο για το bullying, που απασχολεί την κοινωνία, χωρίς καμία αναφορά στο συγκεκριμένο άνθρωπο. Τώρα που βρέθηκε νεκρός, θέλω κάτι να γράψω για αυτόν, αλλά δεν ξέρω τι. Δεν μου αρέσει αυτός ο κόσμος στον οποίο ζούμε. Είναι ένας κόσμος χωρίς αγάπη, όπως μου είπε μια φίλη πριν από λίγο. Καταλαβαίνω τον θυμό σου. Προσπάθησε να τον κάνεις αγάπη, χαρά και δημιουργία. Ή θύμωσε κι άλλο. Δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό. Να είσαι καλά.)

Ο Γιακουμάκης χάθηκε, αλλά δεν φταίω εγώ