ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Η κατάρρευση είναι θέμα εβδομάδων…
Στο μυθιστόρημα, της σχεδόν άγνωστης στην αποκλεισμένη από την κυριαρχία της αριστερής παρασιτικής ιδεολογίας Ελλάδας Αϋν Ραντ, ο «Άτλας Επαναστάτησε», η βασική υπόθεση της ιστορίας συνίσταται στην εκούσια απαγωγή των δημιουργικών μονάδων μιας κοινωνίας που «σοσιαλιστικοποιείται» με αποτέλεσμα την ολοσχερή κατάρρευση της κοινωνίας.
Ένας μηχανικός, ο Τζων Γκολτ που διαφωνεί με την αρχή από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του, συστήνει μια ουτοπική καπιταλιστική κοινωνία ελεύθερων συναλλαγών σε μια κοιλάδα, μαζί με άλλους δημιουργικούς ανθρώπους, των επιχειρήσεων, των επιστημών και των τεχνών με μόνο γνώμονα την κοινωνική ευημερία που δημιουργεί για το σύνολο της κοινωνίας η απερίσπαστη ενασχόληση καθενός με τον τρόπο που θα βελτιώσει τις δικές του υλικές και πνευματικές συνθήκες διαβίωσης.
Με την αποχώρηση των δημιουργικών στελεχών της κοινωνίας η τελευταία μετά από μερικούς μήνες καταρρέει, παρά τις προσπάθειες της κρατικής γραφειοκρατίας να πετύχει καλύτερη αξιοποίηση των πόρων μέσω κεντρικού σχεδιασμού.
Η Ραντ γεννήθηκε στη Ρωσία και μεγάλωσε στη Σοβιετική Ένωση μέχρι που κατάφερε να φύγει στη Δύση. Εξιστορεί τη δική της ανάγνωση για την κατάρρευση της σοβιετίας μετά από 70 χρόνια επιβίωσης χάρη κυρίως στους πλούσιους φυσικούς πόρους της Ρωσίας.
Τους τελευταίους μήνες ζούμε την κατάρρευση του ελληνικού κρατικοδίαιτου μοντέλου, χάρη στην άγνοια βασικών οικονομικών λειτουργιών και κυρίως χάρη στην άγνοια κινδύνου που χαρακτηρίζει τη νέα αριστερή κυβέρνηση του κ. Τσίπρα.
Παρά το γεγονός πως η χρεοκοπία του κρατικοδίαιτου μεταπολιτευτικού μοντέλου ξεκίνησε το 2010, η ολοσχερής κατάρρευση ξεκίνησε στις αρχές του 2015 και βρίσκεται στην τελική ευθεία αυτήν την περίοδο του θέρους.
Την φυγή από τις τράπεζες καταθέσεων περί τα 40-45 δισ. ευρώ από το περασμένο Φθινόπωρο που δρομολογήθηκαν οι πρόωρες εκλογές, ακολουθεί τις τελευταίες εβδομάδες η φυγή των επιχειρήσεων.
Περί τις 60.000 είναι οι επιχειρήσεις που σχεδιάζουν να μεταναστεύσουν στη γειτονική Βουλγαρία, καθολικός σχεδόν είναι ο αριθμός των ελληνικών επιχειρήσεων που συσσωρεύουν ζημιές τις τελευταίες εβδομάδες και συντριπτική είναι η πλειοψηφία των επιχειρήσεων που συσσωρεύει ζημιές, έχει θέσει εργαζόμενους σε αργία και ετοιμάζεται να κατεβάσει ρολά.
Η Ελλάδα βρίσκεται προ οικονομικού και άρα κοινωνικού και εθνικού Αρμαγεδδώνα και η αριστερή κυβέρνηση των ανεπάγγελτων και παρασιτούντων πέριξ του κράτους δεν έχει αντιληφθεί τίποτα.
Πιστεύουν οι αδαείς πως οι σταγόνες ρευστότητας από την ΕΚΤ και το νέο πρόγραμμα των 85 δισ. ευρώ που θα πάνε κυρίως σε ανακεφαλαιώσεις κατεστραμμένων τραπεζών και αναχρηματοδότηση δανείων που λήγουν, μπορούν να ανακόψουν την κατάρρευση.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται είναι πως η φυγή των δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων σε μερικούς μήνες απαιτεί χρόνια και δεκαετίες επιθετικής φιλοεπιχειρηματικής πολιτικής προκειμένου να αναπληρωθούν.
Η φυγή των επιχειρήσεων έρχεται να συμπληρώσει τη φυγή των 200-300.000 Ελλήνων τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό. Η σύγχρονη μετανάστευση δεν αφορά τους ανειδίκευτους αλλά τα πιο μορφωμένα και ειδικευμένα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας που στενάζουν από το ασφυκτικό αδιέξοδο που έχει επιβάλλει η κομματοκρατία και η συνδικαλιστοκρατία των παρασιτούντων πελατών του ελληνικού δημοσίου.
Η Ελλάδα καταρρέει και οι Έλληνες που έχουν μείνει πίσω σε συνεχώς επιδεινούμενες συνθήκες πιστεύοντας στις δημαγωγίες πως θα χαριστούν τα χρέη και θα μοιραστούν από το κράτος τα υποτιθέμενα πλούτη που κάποιοι διατηρούν κάπου συσσωρευμένα, συνεχίζουν να δίνουν ισχυρό πολιτικό προβάδισμα στον κ. Τσίπρα.
Η αμαθής αριστερά των δημαγωγών και των Βαρουφάκηδων φαίνεται σαν να έχει μάθει οικονομικά από τα κλασσικά εικονογραφημένα και θεωρεί πως ο πλούτος υπάρχει συσσωρευμένος στην πισίνα του θείου Σκρουτζ. Αρκεί λοιπόν κατά την πολιτική της ανεπάρκεια να καταλάβουν την πισίνα και να μοιράζουν χρήματα.
Ήρθε η ώρα να διαπιστώσουμε πως δεν υπάρχουν πισίνες γεμάτες χρυσάφι. Το χρυσάφι της χώρας είναι οι εξειδικευμένοι νέοι που φεύγουν μακριά από τον παρασιτικό σοσιαλισμό και οι επιχειρηματίες που αναζητούν καλύτερη τύχη στη Βουλγαρία.
Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα οι νόμοι της οικονομίας είναι χαλύβδινοι, ενώ η συμπάθεια του πλήθους ευμετάβλητη σαν τον άνεμο σε ώρα καταιγίδας…