Εντάξει σύντροφοι, καταλάβαμε. Έγινε πλήρως αντιληπτό τι σόι αριστεροί είστε. Μόλις πιάσατε στασίδι, υπουργικό και πρωθυπουργικό, αρχίσατε τις βόλτες με τα κότερα και τη διαμονή σε βίλες. Η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση δεν ήταν γιαλαντζί μόνο για τη Μνημονιάρα που μας φόρεσε κατακέφαλα. Ήταν εξ αρχής μία φάρσα.

Την οποία βέβαια πλήρωσε πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός. Αλλά δεν φταίνε αυτοί, φταίνε όσοι τους πίστεψαν. Όχι επειδή παρίσταναν τους αριστερούς, αλλά επειδή θεώρησαν ότι υπήρχε η περίπτωση να πρεσβεύουν κάτι διαφορετικό. Και τώρα βέβαια, χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Γιατί ξεδιπλώνεται η πραγματική εικόνα του συνονθυλεύματος που κυβέρνησε επί επτά μήνες τη χώρα. Από τη μια αρρωστημένες ιδεοληψίες και άγνοια για το πώς διαμορφώνεται γεωπολιτικά και διπλωματικά η κατάσταση και στην Ευρώπη και διεθνώς, σε συνδυασμό με χρόνια αεργία ανάκατη με ανικανότητα και έλλειψη γνώσεων και από την άλλη αστικά κατάλοιπα, κόμπλεξ, ζηλοφθονίες και ανεκπλήρωτοι πόθοι.

Όλα αυτά εκδηλώθηκαν ξεκάθαρα μέσα στους επτά μήνες διακυβέρνησης και χαρακτήρισαν το ποιόν της παρέας του Μαξίμου, του ίδιου του κ. Τσίπρα πρωτοστατούντος. Αλλά πάλι, γιατί παραξενευόμαστε; Γιατί αιφνιδιάζει το γεγονός ότι ο Αλέξης τριγυρνούσε στις ελληνικές θάλασσες πότε με το κότερο του κυρίου Γιώτη (DHI) και πότε με την θαλαμηγό του κ. Σαγιά; Γιατί ενοχλούνται πολλοί όταν μαθαίνουν ότι η συμπαθής σύντροφος του πρώην πρωθυπουργού του έκανε ένα μεγαλειώδες πάρτι – έκπληξη στην πολυτελή βίλα όπου διέμεναν το καλοκαίρι οικογενειακώς; Βίλα που οι κακές γλώσσες λένε ότι ανήκει σε γνωστό εφοπλιστή…

Έτσι είναι τα πράγματα. Ο Αλέξης ουδέποτε υπήρξε πραγματικά αριστερός από ιδεολογία. Αμφιβάλω και αν είχε ποτέ οποιαδήποτε ιδεολογία μέσα του. Άλλωστε κατάγεται από μεγαλοαστική οικογένεια αρκετά ευκατάστατη. Το ότι παρίστανε τον επαναστάτη ως έφηβος εφορμώντας για την κατάληψη του… δεκαπενταμελούς δεν σημαίνει ασφαλώς και πολλά πράγματα. Ενώ το ότι έμπλεξε εξ αρχής με τον Αλαβάνο μάλλον αποδίδεται στις οικογενειακές σχέσεις (και των δύο) με την εκκλησία σε πολύ παλαιότερες εποχές, παρά στην… αριστεροσύνη. Αλλά αυτό θα το συζητήσουμε μία άλλη φορά.

Όταν λοιπόν βρέθηκε στην εξουσία και αφού εγκατέλειψε τα προεκλογικά φούμαρα τύπου «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» και τα μετεκλογικά περί αλλαγής της Ευρώπης, άρχισε να κάνει πράξη όλα εκείνα που του είχε στερήσει η ανέλιξη προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και της χώρας και ο αριστερός καθωσπρεπισμός. Και μαζί του αποτίναξαν τους μανδύες της αριστερής ταπεινοφροσύνης και αρκετοί υπουργοί και στενοί συνεργάτες του. Ορισμένοι μάλιστα το είχαν κάνει από καιρό. Δείτε πώς συμπεριφερόταν για παράδειγμα ο Βαρουφάκης…

Τώρα όμως που οι μάσκες έχουν πέσει, πέφτουν σιγά σιγά και οι προκαλύψεις και τα προσχήματα μίας κατ’ επίφαση ταγμένης στην υπηρεσία της κοινωνίας κυβέρνησης. Η οποία φεύγοντας άφησε πίσω της μόνο ερείπια και δυσβάσταχτες υποχρεώσεις για τον επόμενο κυβερνήτη. Και το μόνο που απομένει είναι ένα κακέκτυπο του παλαιού ΠΑΣΟΚ με έναν Αλέξη Τσίπρα να προσπαθεί με κωμικοτραγικό τρόπο να μιμηθεί τις κινήσεις και τα συνθήματα του Ανδρέα Παπανδρέου σε μία άκομψη λαϊκίστικη προσπάθεια να συμμαζέψει τα συντρίμμια της διακυβέρνησής του.

capital.gr